Στην μη κινητοποίηση της τουρκικής κυβέρνησης μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1999 στη Νικομήδεια, ο οποίος άφησε πίσω του περισσότερους από 17 χιλιάδες νεκρούς, αναφέρεται σε άρθρο της στον Guardian η ανταποκρίτρια του βρετανικού μέσου στη Μέση Ανατολή, Bethan McKernan.
Τότε οι αρχές της χώρας, είχαν υποσχεθεί αυστηρότερους οικοδομικούς κανονισμούς και εισήγαγαν έναν «φόρο σεισμού» με στόχο τη βελτίωση της ετοιμότητας σε μια περιοχή που βρίσκεται πάνω σε δύο μεγάλα γεωλογικά ρήγματα.
Από τα σημερινά αποτελέσματα αποδεικνύεται πως τίποτα δεν δούλεψε σωστά… Ποιος έχει όμως την πραγματική ευθύνη για ότι συνέβη;
Στα χαρτιά -και μόνο- τα τουρκικά πρότυπα ασφάλειας των κτιρίων είναι από τα καλύτερα στον κόσμο και επικαιροποιούνται τακτικά με ειδικούς κανόνες για τις σεισμογενείς περιοχές. Το μπετό των κτηρίων πρέπει να είναι ενισχυμένο με χάλυβα και οι τοίχοι και οι πυλώνες που φέρουν τα φορτία πρέπει να κατανέμονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται το «pancaking», όταν οι όροφοι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο μετά από κάθετη κατάρρευση.
Ωστόσο, όλοι οι επιστήμονες σε θέματα αντιμετώπισης σεισμών προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια ότι ακόμη και πολλές σύγχρονες κατασκευές σε όλη τη χώρα αποτελούσαν «ερείπια σε αναμονή» επειδή δεν είχαν τηρηθεί ουσιαστικά οι οικοδομικοί κώδικες.
Οι παραβάσεις δεν τιμωρήθηκαν επαρκώς για να αποτρέψουν κατασκευαστικές εταιρείες και επενδυτές από το να κάνουν εκπτώσεις και περικοπές στις κατασκευές τους, αλλά οι ειδικοί λένε ότι το πρόβλημα αγνοήθηκε, σε μεγάλο βαθμό, επειδή η αντιμετώπισή του θα ήταν δαπανηρή και αντιδημοφιλής.
Σε μία ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσει την οργή του κόσμου, ο Ταγίπ Ερντογάν δεσμεύτηκε ότι η ανοικοδόμηση θα ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο, κάτι που αντικειμενικά είναι αδύνατο λόγω της τεράστιας καταστροφής.
