Φήμες λένε πως την εποχή της παντοδυναμίας του, ο Πάμπλο Εσκομπάρ, δηλαδή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, μεταξύ άλλων μεθόδων απέναντι σε όσους των δυσαρεστούσαν ή δεν του έκαναν τη «δουλειά», χρησιμοποιούσε και την απειλή ότι θα τους ταΐσει στους ιπποπόταμούς του.
Και αν κανείς αναρωτιέται, εάν υπάρχουν ιπποπόταμοι στην Κολομβία η απάντηση είναι όχι. Ή πιο σωστά, δεν υπήρχαν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Το 1983, ο δημιουργός και ηγέτης του πανίσχυρου καρτέλ κοκαΐνης του Μεντεγίν, είχε δημιουργήσει τον προσωπικό ζωολογικό κήπο στην περιβόητη Hacienda Napoles, ένα προσωπικό ράντσο 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που κανείς μπορούσε να συναντήσει όλη τη ματαιοδοξία του κόσμου.
Ο ζωολογικός κήπος του Πάμπλο Εσκομπάρ, περιελάμβανε ζώα από διαφορετικές ηπείρους, ανάμεσα στα οποία ήταν αντιλόπες, ελέφαντες, εξωτικά πουλιά, καμηλοπαρδάλεις, στρουθοκάμηλοι, πόνυ αλλά και 4 ιπποπόταμοι. 3 θηλυκές ζώα και ένα αρσενικό.
Από τον Δεκέμβριο του 1993, που ο Πάμπλο Εσκομπάρ δολοφονήθηκε από τις Aρχές, οι ιπποπόταμοί του, «δραπέτευσαν», και άρχισαν να αναπαράγονται με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς.
Στην υποσαχάρια Αφρική, που βρίσκονται οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί ιπποπόταμων, ο αριθμός τους ρυθμίζεται λόγω των μεγάλων περιόδων ξηρασίας της περιοχής, και των φυσικών θηρευτών που υπάρχουν. Αντίθετα, στη βόρεια Κολομβία, το κλίμα για αναπαραγωγή είναι κατάλληλο και η απουσία φυσικών θηρευτών πλήρης.
Οι ιπποπόταμοι που πλέον έχουν φθάσει τους 150, αποτελούν αφενός πηγή ανησυχίας για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, αλλά και σημαντικότατη πηγή προβληματισμού για το οικοσύστημα του οποίου η ισορροπία απειλείται σοβαρά.
Σημειώνεται ότι το βάρος ενός μέσου ιπποπόταμου ανέρχεται σε 1,5 τόνους και περνάει το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας τρώγοντας βλάστηση, ενώ τη νύχτα προτιμάει να είναι στο νερό προκειμένου να παραμείνει δροσερός. Κατά τη διαδικασία της αφόδευσης, κάθε ζώο απορρίπτει θρεπτικά συστατικά και οργανικό υλικό από τη γη στο νερό. Τα 150 ζώα, που πλέον υπάρχουν, είναι ικανά μέσω της διαδικασίας αυτής να αλλάξουν σε σημαντικό βαθμό τη σύσταση μιας λίμνης.
Όπως γράφει το περιοδιοκό Forbes, «αυτό το οργανικό υλικό δρα ως λίπασμα για τα βακτήρια και την άλγη στις λίμνες και σε ορισμένες περιπτώσεις διαπιστώθηκε ότι η διαθεσιμότητα όλου αυτού του υλικού αλλάζει τα είδη άλγης και βακτηρίων που εμφανίζονται. Αυτοί οι μικροσκοπικοί οργανισμοί αποτελούν τα θεμέλια της τροφικής αλυσίδας της λίμνης, αλλά η υπερβολική ανάπτυξή τους, μπορεί να αποβάλει όλο το οξυγόνο από το νερό ή να εμποδίσει το φως του ήλιου να φθάσει σε μεγάλο βάθος, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε άλλους οργανισμούς.
Παρόλα αυτά, μέχρι στιγμής, οι ιπποπόταμοι δεν έχουν σκοτώσει ή τραυματίσει κανέναν στην Κολομβία και η άποψη των κατοίκων για τους υδρόβιους γείτονές τους φαίνεται να είναι καλή. Ωστόσο οι επιστήμονες εκτιμούν πως πλέον πρέπει να ληφθούν μέτρα, γιατί αλλιώς μπορεί σε μερικά χρόνια να είναι εκατοντάδες και ανεξέλεγκτοι ενώ θα συνεχίζουν να αλλάζουν το περιβάλλον όπου κάνουν σπίτι τους.
Σημαντική είναι και μια μελέτη του περιοδικού “Nature”, σύμφωνα με την οποία, εάν η αναπαραγωγή των ιπποπόταμων συνεχιστεί με τέτοιους ρυθμούς, δεν αποκλείεται ο αριθμός του πληθυσμού τους να φθάσει τους 1.500 μέσα σε μόλις δυο δεκαετίες.
Κατά καιρούς οι Αρχές, έχουν προσπαθήσει να ελέγξουν την αύξηση του πληθυσμού με ευνουχισμούς των αρσενικών και ενέσεις αντισυλληπτικών στα θηλυκά μέλη, εντούτοις αυτοί οι μέθοδοι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Μετανάστευση
Στις αρχές του Μαρτίου, ο κυβερνήτης της Αντιόκια, της μεγαλύτερης σε έκταση περιφέρειας στην Κολομβία, είπε ότι είναι σε διαβουλεύσεις, ώστε να μπορέσει να στείλει τον μισό πληθυσμό των ιπποπόταμων του Εσκομπάρ στην Ινδία και το Μεξικό, σε ειδικά καταφύγια.
Ελπίζουμε ότι οι άδειες που απαιτούνται από τους εθνικούς θεσμούς θα μπορέσουν να εγκριθούν το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, ώστε να μπορέσουμε να προβούμε σε ρυθμίσεις για την αεροπορική αποστολή», δήλωσε στο AFP ο Ανίμπαλ Γκαβίρια, κυβερνήτης της Αντιόκια.