Το φετινό καλοκαίρι, όπου σταθείς κι όπου βρεθείς ακούς τη φράση «φίλε πανάκριβα» από διπλανές παρέες. Είτε αναφέρονται -κυρίως- σε ακτοπλοϊκά εισιτήρια, είτε σε διαμονή (όχι παντού), είτε στην εστίαση. Πάντα υπήρχαν διαφορές. Η Μύκονος, ας πούμε, ήταν πιο «τσιμπημένη» ανέκαθεν. Πλέον, όμως, το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις σε αρκετά μέρη της Ελλάδας.
Το 2022 οι κάτοικοι της Αθήνας διαπίστωσαν πως ο τουρισμός ήταν 12×12. Σίγουρα βοήθησε και το γεγονός ότι καταγράφηκε ένας από τους ήπιους χειμώνες όλων των εποχών. Οι προβλέψεις ήταν πολύ αισιόδοξες για το 2023. Τελικά δεν κυλά έτσι η ιστορία.
Καταρχήν, το καλοκαίρι… άργησε να έρθει. Υπό την έννοια ότι ο Μάιος ήταν πιο γδάρτης κι από τον Μάρτιο. Ο δε Ιούνιος είχε πιο συχνά βροχοπτώσεις παρά ηλιοφάνεια. Αποτρεπτικοί παράγοντες για όσους ήθελαν να ταξιδέψουν την τελευταία στιγμή.
Παράλληλα, κατά το θερινό ξεκίνημα, το κόστος αεροπορικών εισιτηρίων, η ύφεση στη Γερμανία και η γενικότερη πορεία επιτοκίων/πληθωρισμού σε μεγάλες ελληνικές αγορές, αποτυπώθηκε στον χαμηλό ρυθμό κρατήσεων ακόμη και σε πολύ δημοφιλείς προορισμούς.
Χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία είχαν πτωτική τάση στην «τροφοδοσία», εν αντιθέσει με το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Πολωνία, την Ισπανία και, κυρίως, το Ισραήλ.
Πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου, τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Fraport Greece (Άκτιο, Χανιά, Κέρκυρα, Καβάλα, Κεφαλονιά, Θεσσαλονίκη, Ζάκυνθος, Κως, Μυτιλήνη, Μύκονος, Ρόδος, Σάμος, Σαντορίνη, Σκιάθος) οδεύουν προς νέο ρεκόρ.
Κατά τα φαινόμενα, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο η άνοδος ήταν εντυπωσιακή, ενώ στη συνέχεια υπήρξε μια πτώση σε ορισμένα δημοφιλή νησιά όπως η Μύκονος.
Αντίθετα, ο οδικός τουρισμός φέρεται να κερδίζει έδαφος, κυρίως σε Μακεδονία και Θράκη, αφού οι Σέρβοι και οι Ρουμάνοι δεν απαρνούνται ποτέ τη χώρα μας. Αντίστοιχα, όμως, αυξάνονται και οι Έλληνες που επιλέγουν την αποφυγή ταξιδιού με αεροπλάνο ή πλοίο, κάνοντας κράτηση σε κάποιον ηπειρωτικό προορισμό. Ο λόγος; Προφανής.
Η ακρίβεια έχει υποχρεώσει τόσο τους ντόπιους όσο και τους ξένους να χρησιμοποιήσουν πολλές φορές το κομπιουτεράκι, προκειμένου να υπολογίσουν ποια έξοδα μπορούν να γλιτώσουν, προκειμένου να μην επιστρέψουν… ρέστοι στις βάσεις τους εν όψει φθινοπώρου.
Όλα τα παραπάνω έπρεπε να αναφερθούν, με σκοπό να δοθεί περαιτέρω έμφαση σε ένα από τα πιο δημοφιλή προϊόντα της χώρας. Προφανώς το ζήτημα δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε μερικές εκατοντάδες λέξεις, όμως, δεν πρέπει να αποπροσανατολιστείτε από τον τίτλο. Παρεμπιπτόντως, όχι, δεν πρόκειται για έναν από τους αμέτρητους διαδικτυακούς τίτλους που αποπροσανατολίζουν.
Ακόμα και 26€ ενδέχεται να πληρώσει κάποιος τη χωριάτικη σαλάτα στην Ελλάδα! Για μερικές μπουκιές ντομάτας, αγγουριού, φέτας, ελιών και μερικές «βουτιές» ψωμιού (σ.σ. δεν γράφουμε την άλλη λέξη γιατί μας διαβάζουν και παιδιά), το κόστος παραπέμπει σε… χρυσάφι. Δηλαδή με αυτό το ποσό τρως καλά σε σπουδαία μαγαζιά της χώρας. Κι αφήνεις και tips.
Για να καταλάβετε τη χαοτική διαφορά, στη Μύκονο θα δώσετε μέχρι και 26€, τη στιγμή που σε πολυτελές ελληνικό εστιατόριο του Λονδίνου, το συγκεκριμένο πιάτο στοιχίζει 23,40€! Γενικότερα στο «νησί των ανέμων» οι τιμές ξεπερνούν τα 10€. Πρόσφατα είχε γίνει κι ένα σχετικό ρεπορτάζ στο MEGA.
Σε εστιατόριο με θέα την Ακρόπολη, μία ελληνική σαλάτα με ντοματίνια, αγγούρι, φέτα, πιπεριές, κρεμμύδι, ελιές καλαμών, κριτσίνια, ρίγανη και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, κοστίζει 19€, ενώ στην Πλάκα, η σαλάτα τομάτα, αγγούρι, κρεμμύδι, ελιές, φέτα, ρίγανη με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο κυμαίνεται στα 11-12€.
Λίγο παραπέρα, στο Θησείο, ένα πιάτο με ντοματίνια, βαρελίσια φέτα, κρουτόν, κρητικό αγγούρι, ελιές και κρεμμύδι έχει 14€, τη στιγμή που στο Μοναστηράκι κυμαίνεται στα 7-8€.
Μιλάμε για αύξηση 20-30% σε διάστημα λίγων μηνών (ή και εβδομάδων). Αν για μερικά απλά καλούδια το κόστος είναι τόσο μεγάλο, καταλαβαίνετε τι γίνεται και με τα εδέσματα του τραπεζιού που έπονται. Μοιραία, ο μέσος τουρίστας θα καταφύγει σε ένα junk στο χέρι τις περισσότερες μέρες και θα καθίσει μόνο 1-2 φορές σε εστιατόριο. Ok, αλλουνού παπά ευαγγέλιο η Μύκονος και κάποια ακόμη νησιά, αλλά η Αθήνα; Μετατρέπεται σε Μόντε Κάρλο και έχουμε χάσει επεισόδια;
Το συμπέρασμα: Τα έχουμε κάνει… σαλάτα με τη γενική ακρίβεια και την -οικονομική- αντιμετώπιση των φιλοξενούμενων.