Θα μπορούσαμε ακόμα και να προσεγγίσουμε το όλο ζήτημα με μια κάποια επιείκεια. Με την έννοια πώς όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος, ακόμα ενδεχομένως και όταν μιλάνε για κάτι το εξόφθαλμα αποκρουστικό και αποδεδειγμένα εγκληματικό όπως η Χρυσή Αυγή. Όμως για να συμβεί κάτι τέτοιο, απαραίτητη προϋπόθεση θα ήταν να είχε υπάρξει πρώτα μια κάποιου είδους αυτοκριτική από πλευράς Ελεονώρας Μελέτη. Κάτι που δεν συνέβη στην εμφάνισή της στην τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, «Ενώπιος Ενωπίω».
Η υποψήφια ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ξεκινάει την προεκλογική καμπάνια της κάνοντας «φάουλ» με το καλημέρα. Πιο σωστά, κάνοντας δεύτερο μεγάλο φάουλ.
Το πρώτο συνέβη το 2012. Από το βήμα της τότε τηλεοπτικής εκπομπής της παρουσιάστηκε μια «αγιογραφία» του Ηλία Κασιδιάρη. Του είχε πάρει συνέντευξη μια συνεργάτιδά της, σε ένα θέμα που κινήθηκε στη γραμμή του lifestyle με άξονα την «ανθρώπινη πλευρά ενός γοητευτικού άνδρα». Η Ελεονώρα Μελέτη, ως το βασικότερο μέρος του πάνελ, όρισε την ατζέντα προς αυτό το πλαίσιο.
Μόνο που δεν μπορεί να πει πως δεν ήξερε, να επικαλεστεί άγνοια. Το τι ήταν ο Κασιδιάρης, το τι ήταν η Χρυσή Αυγή ήταν ξεκάθαρο και δεν χωρούσε παρερμηνείες. Κι αν ακόμα δεχτούμε πως κάποιος θα μπορούσε να ξεγελαστεί, σίγουρα σε αυτούς δεν θα συγκαταλέγαμε έναν έξυπνο και καλλιεργημένο άνθρωπο όπως η Ελεονώρα Μελέτη. Αυτό που έγινε τότε, ακούσια ή εκούσια, ήταν «ξέπλυμα». Μια προσπάθεια να κανονικοποιηθεί η Χ.Α. και το συγκεκριμένο ηγετικό της στέλεχος.
Μετά από 12 χρόνια μετά, η κα. Μελέτη είχε την ευκαιρία να απολογηθεί γι’ αυτό της το λάθος. Δεν το έκανε. Και αυτό κάνει ακόμα χειρότερο το «παραστράτημα».
Επιχείρησε με ψέματα να δικαιολογηθεί. Λέγοντας πως κάλεσε τον Κασιδιάρη πριν από τις εκλογές ως ήταν υποχρεωμένη βάσει του εκλογικού νόμου για έναν υποψήφιο. Μόνο που η επίμαχη συνέντευξη προβλήθηκε το Σεπτέμβριο του 2012, ήτοι 3 ολόκληρους μήνες μετά τις εκλογές.
Και αφού είχε προηγηθεί πρώτα, μεταξύ πολλών άλλων, το διαβόητο περιστατικό με την τραμπουκική, απαράδεκτη και θρασύδειλη σωματική επίθεση του Κασιδιάρη στην Λιάνα Κανέλλη, live, στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη.
Αφού είχαν γίνει τα «μύρια όσα» που έδειχναν το πραγματικό προφίλ της καταδικασμένης σήμερα εγκληματικής οργάνωσης. Αφού είχαν δημοσιευτεί ρεπορτάζ επί ρεπορτάζ, σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, που έλεγαν τα πράγματα με το όνομά τους. Δημοσιογράφος ούσα η Ελεονώρα Μελέτη, αποκλείεται να μην είχε δει κάτι από όλα αυτά. Πώς μπορεί να λέει σήμερα ότι «οι ιδέες του δεν είχαν γίνει παντελώς ξεκάθαρες» όπως ισχυρίστηκε στο «Ενώπιος Ενωπίω»;
Ακόμα και καλοπροαίρετα να σκεφτούμε πως η μνήμη της παίζει περίεργα παιχνίδια και δεν θυμάται καλά, τότε προκύπτει πως βγήκε απροετοίμαστη για να μιλήσει για ένα θέμα που ήταν δεδομένο ότι θα ερωτηθεί. Κι αυτό σφάλμα είναι για έναν πολιτικό, διόλου αμελητέο μάλιστα.
Να αναλυτικά τα λόγια της στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου για το θέμα: «Ο συγκεκριμένος άνθρωπος όταν εμφανιζόταν στα media εμφανιζόταν παντού ως κάτι το ιδιαίτερο. Στο Twitter υπήρχε hashtag που λεγόταν #Sex_Kasidiaris.
Οι ιδέες του εκείνη την εποχή ακόμα, όταν έκανε τη συνέντευξή του σε εμάς δεν είχαν γίνει παντελώς ξεκάθαρες. Όποιος, παρακολουθώντας την ζωή μου, παρακολουθώντας τις πεποιθήσεις μου, τις ιδέες που στηρίζω σε δημόσιο και ιδιωτικό βίο, όποιος θεωρεί ότι “φλερτάρω” με όλες αυτές τις ιδεολογίες που ισχυρίζονται ότι “φλερτάρω”, είναι επιεικώς ανόητος.
Το 2012, η Χρυσή Αυγή έχει πάρει τη “βούλα” από τον Άρειο Πάγο για να πάρει μέρος στις εθνικές μας εκλογές. Ένας από τους ανθρώπους που ήταν υποψήφιος ήταν και αυτός. Η εποχή εκείνη ήταν η εποχή της “Πρωινής Μελέτης”, μιας εκπομπής η οποία έκανε 40% στα κοντέρ της τηλεθέασης. Όπως είχαμε φιλοξενήσει κι άλλους πολιτικούς άλλων παρατάξεων έτσι δόθηκε και σ’ αυτόν ο αντίστοιχος χρόνος.
Δεν έχει σημασία αν την έκανα εγώ τη συνέντευξη. Είπα εγώ ότι ασπάζομαι ποτέ τις ιδεολογίες ενός ανθρώπου που δεν συναντιόμαστε πουθενά στις απόψεις, τις αξίες και τις πεποιθήσεις; Το σχόλιο μου περιορίστηκε στο γοητευτικός που τότε γινόταν ένας χαμός με αφιερώματα να λαμβάνουν χώρο και χρόνο σε όλες τις εκπομπές και στο ειρωνικό σχόλιο για το πόσο χαμογελαστό παιδί, γιατί σε όλη την συνέντευξη δεν είχε σκάσει ένα χαμόγελο ο άνθρωπος.
Δεν ταυτίστηκα ποτέ με καμία ιδεολογία, δεν προώθησα καμία ιδεολογία. Θέλησα να κάνω έναν πρόλογο για να φιλοξενήσουμε έναν άνθρωπο ως όφειλα να κάνω ως παρουσιάστρια. Πραγματικά, εγώ ξέπλυνα τον Κασιδιάρη; Το δικό μου σχόλιο περί της εξωτερικής εμφάνισης ήταν ικανό να διαμορφώσει άποψη και να έχει τέτοιο κύρος που θα οδηγήσει τον ψηφοφόρο να ψηφίσει τον Κασιδιάρη;».
Θα το πούμε ξανά: Αν παραδεχόταν πως έκανε λάθος, θα ήταν κάτι σημαντικό, ίσως και γενναίο πολιτικά.
Έχουμε στο νου και την παρόμοια περίπτωση του Πέτρου Γαϊτάνου. Ο Έλληνας τραγουδιστής, την ίδια πάνω κάτω εποχή, είχε πει πράγματα που είχαν αφήσει με το στόμα ανοιχτό όσους τον θεωρούσαν πράο και μειλίχιο χαρακτήρα.
Συγκεκριμένα, είχε δηλώσει πως του αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής και πως θα ήθελε να έχει κάποιον να τον υπερασπιστεί απέναντι «σε αυτούς τους μαύρους που πουλάνε πειρατικά τα CD μου και όταν τους βλέπω μου έρχεται να τους σκοτώσω!».
Μόλις πρόσφατα και μιλώντας στο podcast του Άρη Δημοκίδη, «Μικροπράγματα», ο Πέτρος Γαϊτάνος απολογήθηκε γι’ αυτή του τη δήλωση, έκανε τη σκληρή αυτοκριτική του.
Η Ελεονώρα Μελέτη είχε την ευκαιρία να προβεί σε κάτι παρεμφερές. Τελείως αντίθετα, επιχείρησε να βγει από πάνω περιγράφοντας μια κατάσταση ριζικά διαφορετική από την πραγματική.
Κάποιος θα μπορούσε να πει πως άρχισε τα ψέματα από τώρα άρα είναι πανέτοιμη για πολιτική καριέρα. Κάποιος άλλος βέβαια, θα μπορούσε να ανταπαντήσει πως μια μέρα θα πρέπει να πάψουμε να το θεωρούμε ως κάτι κανονικό και αναμενόμενο το να μας λένε οι πολιτικοί, εν ενεργεία ή wannabe, κατάφορα και ανερυθρίαστα ψέματα στα μούτρα μας.