Κάποτε η έννοια της Τεχνητής Νοημοσύνης είχε να κάνει αποκλειστικά με τον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας. Ναι, θεωρητικά την αντιλαμβανόμασταν ως μια υπαρκτή πιθανότητα αλλά στην πραγματικότητα μόνο με αυτό τον τρόπο: θεωρητικά. Και μπορεί η ανάπτυξή της τα τελευταία χρόνια να μην έχει να κάνει με τις μορφές που αυτή είχε στα βιβλία και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας αλλά οι δυνατότητές της όπως και να έχει προκαλούν έναν φόβο για το αύριο.
Ίσως να παραμένει στη σφαίρα της φαντασίας το να εξεγερθούν μια μέρα τα ρομπότ και να υποδουλώσουν την ανθρωπότητα αφού ανοίξουν πόλεμο μαζί της, αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως ένα άλλο, πιο ρεαλιστικό και γειωμένο, δυστοπικό μέλλον ενδέχεται να προκύψει από τη αλματώδη ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτό έχει να κάνει κυρίως με το μελλοντικό μοντέλο της εργασίας.
Κακά τα ψέμματα, γιατί οι μεγάλες επιχειρήσεις να συνεχίσουν να απασχολούν αληθινούς ανθρώπους όταν την δουλειά δεκάδων ή και εκατοντάδων από αυτούς μπορεί να την κάνει ένα έξυπνο μηχάνημα; Το οποίο μάλιστα δεν θα πρέπει να πληρώνεται κάθε μέρα, δεν θα κουράζεται, δεν θα έχει ως ημερήσιο όριο παραγωγής το οκτάωρο, δεν θα ζητάει ρεπό, δεν θα γκρινιάζει, δεν θα δυσανασχετεί, δεν θα έχει καν φιλοδοξίες. Απλά θα παράγει.
Είναι άραγε πιθανό κάτι τέτοιο; Μπορεί στο σύντομο μέλλον η Τεχνητή Νοημοσύνη να είναι ο λόγος που ολόκληροι κλάδοι εργασίας θα παραλύσουν ή και θα εξαφανιστούν; Η αλήθεια είναι πως η συζήτηση περί αυτού είναι κομματάκι πιο περίπλοκη από όσο φαίνεται: κανένα μοντέλο παραγωγής, ακόμα και το πιο τέλειο, το βασισμένο στην απόλυτη εκδοχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την απαραίτητη κατανάλωση. Συνεπώς, οι άνθρωποι θα είναι πάντα αναγκαίοι ως καταναλωτές και άρα ως μισθωτοί και όχι ως άνεργοι.
Σε κάθε περίπτωση η αναδιάρθρωση της εργασίας λόγω Τεχνητής Νοημοσύνης είναι μια πιθανότητα που δύσκολα αγνοείται και η οποία γεννάει συζητήσεις που θα κρατήσουν για πολύ. Αναπόφευκτα θα υπάρξουν επαγγέλματα που θα δουν πολλούς εργαζόμενους να στοιβάζονται σε αυτά και άλλα να αδειάζουν. Μια μικρογραφία αυτής της συνθήκης μπορούμε να βρούμε στην άνοδο του ηλεκτρονικού εμπορίου, που αν και οδήγησε σε μείωση των θέσεων εργασίας στο λιανικό εμπόριο, στήριξε και εξακολουθεί να στηρίζει την ισχυρή αύξηση των θέσεων εργασίας στις μεταφορές και την αποθήκευση.
Με απλά λόγια, μια σειρά εργασιών που δεν θα μπορούν να καλυφθούν από την Τεχνητή Νοημοσύνη είναι και τα επαγγέλματα τοθ μέλλοντος. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του Γραφείου Στατιστικής Εργασίας των ΗΠΑ, οι μεταφορές και οι αποθήκες θα είναι από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς κατά την επόμενη δεκαετία, με τη μισθωτή απασχόληση στον τομέα να προβλέπεται να αυξηθεί κατά 8,6% μεταξύ 2022 και 2032.
Όμως, ο πιο «ανοδικός» κλάδος, με τις προβλέψεις να μιλάνε για αύξηση της τάξης του 9,7%, αναμένεται να είναι αυτός της υγειονομικής περίθαλψης καθώς λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της αύξησης των χρόνιων παθήσεων, πρόβλέπεται να αντιπροσωπεύει 2,1 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας έως το 2032, αποτελώντας σχεδόν το μισό όλων των νέων θέσεων εργασίας που αναμένονται σε αυτό το διάστημα!
Μάλιστα, εξετάζοντας τα επιμέρους επαγγέλματα, η τάση αυτή είναι επίσης εμφανής, με τους οικιακούς βοηθούς υγείας και προσωπικής φροντίδας να προβλέπεται πως θα είναι μακράν το ταχύτερα αναπτυσσόμενο επάγγελμα την επόμενη δεκαετία, με περισσότερες από 800.000 θέσεις εργασίας έως το 2032 να προκύπτουν! Όπως και να το κάνουμε, η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί αντικαταστήσει τα πάντα…