Δεν είναι όλα τα πράγματα ίδια. Η απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη να κλείσει το καθημερινό φύλλο της εφημερίδας «Η Αυγή» είναι ξεκάθαρα μια πολιτική απόφαση.
Ναι, για να δικαιολογηθεί, έστω να αιτιολογηθεί η κίνηση, προτάσσονται οι «αμείλικτοι» αριθμοί. Πως πολύ απλά «δεν έβγαινε το πράγμα».
Σύμφωνα χαρακτηριστικά με το ρεπορτάζ της Απογευματινής, η κρατική επιχορήγηση στον ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει στο μισό σε σύγκριση με το 2019, μειώθηκε τουτέστιν στα 4 εκατ. ευρώ (από 8 εκατ. ευρώ).
Επίσης, καταγράφηκε μείωση στα χρήματα που δίνουν οι βουλευτές στο κόμμα για τον απλό λόγο πως είναι λιγότεροι αριθμητικά. Ήταν 80 το 2019 ως κοινοβουλευτική ομάδα, είναι πλέον 36. Αυτό μεταφράζεται σε -600 χιλ. ευρώ στα ταμεία.
Την ίδια ώρα, δεν υπάρχουν άλλες εισροές χρημάτων, ενώ οι διαφημίσεις μόλις και μετά βίας καλύπτουν τα λειτουργικά έξοδα. Υπάρχουν επίσης και άλλα ΜΜΕ που είναι υπό την αιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να χρηματοδοτηθούν και αυτά.
Ο Νίκος Καρανίκας έγραψε πως με ελάχιστα φύλλα μέσο όρο πωλήσεις ημερησίως, δεν υπήρχε λόγος να μένει ανοιχτή η εφημερίδα. «Αν δεν έβγαινε ανακοίνωση ότι κλείνει το καθημερινό φύλλο, θα το καταλάβαιναν μόνο οι 480 που την έπαιρναν», σχολίασε στα social media το άλλοτε δεξί χέρι του Αλέξη Τσίπρα και νυν συνεργάτης του Κασσελάκη.
Και πάμε τώρα και στο.. παρασύνθημα. Όλα αυτά είναι σωστά σε ένα αυστηρό πλαίσιο καπιταλιστικής οικονομίας. Πόσα κερδίζω; Πόσα χάνω; Έχει νόημα να συνεχίσω; Αυτές είναι οι βασικές ερωτήσεις που πρέπει να θέτει κάθε επιχειρηματίας.
Με αυτά ως επιχειρήματα, προφανώς η «Αυγή» θα έπρεπε να σταματήσει να υπάρχει. Μόνο που, κακά τα ψέματα, δεν είναι μια οποιαδήποτε επιχείρηση. Ποτέ δεν πουλούσε πολλά φύλλα άλλωστε αν το δει κανείς ιστορικά. Έμενε ανοιχτή για να ακούγεται η φωνή της Αριστεράς μέσα από το πρωτοσέλιδό της, έμενε ανοιχτή ως σύμβολο. Είχε οικονομικά προβλήματα σχεδόν πάντα, όμως δεν πέθανε ποτέ.
Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει εξ αρχής αποτύχει να «μιλήσει» στην παραδοσιακή αριστερή πτέρυγα του κόμματος που, μην το ξεχνάμε, βρέθηκε επικεφαλής εντελώς ξαφνικά, εντελώς απρόσμενα. Ένας «ξένος» στο σπίτι τους, όσο και αν μπήκε εκεί με εντολή του κόσμου, προφανώς.
Με αυτή του την ενέργεια, ειδικά καθώς μέχρι πρότινος το απέρριπτε ως ενδεχόμενο δημοσίως, κάνει ακόμα μια κίνηση που εξοργίζει κι άλλο την πάλαι ποτέ βάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Δείχνει πως είναι αποφασισμένος να τραβήξει το δικό του μονοπάτι, με τους δικούς του όρους. Χωρίς να φοβάται το κόστος, βάζοντάς τα με τα ιερά και τα όσια του κόμματος του.
Θέλει, στην πράξη, να το αλλάξει ριζικά. Μην ξεχνάμε πως πρόσφατα είχε αφήσει σαφώς να εννοηθεί πως θα ήταν θετικός σε ενδεχόμενο αλλαγής ακόμα και του ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα ένας ξεκάθαρος συμβολισμός των προθέσεων του.
Οι εργαζόμενοι της εφημερίδας αντέδρασαν οργανωμένα και προσπαθούν να ανατρέψουν την απόφαση. Έκαναν λόγο για έναν «ξαφνικό θάνατο βασισμένο στο δόγμα του σοκ». Στάθηκαν στο ότι δεν υπήρξε «κανένας οικονομικός απολογισμός, καμία παρουσίαση στοιχείων, κανένας σχεδιασμός ή σχέδιο βιωσιμότητας» και ότι μέσα σε ένα 20λεπτο τους ανακοινώθηκε το «λουκέτο».
Σε όλα αυτά έχουν δίκιο. Το θέμα είναι πως δύσκολα θα το βρουν. Ο Στέφανος Κασσελάκης τα ξέρει όλα αυτά. Η απόφασή του είναι πέρα από τα μέχρι πρότινος συνηθισμένα πλαίσια και προδιαγράφει την πρόθεση του για απόλυτη ρήξη με το παλιό γίγνεσθαι. Με το όποιο κόστος.
Τα όσα λέει για «μαύρο χρήμα», για κακοδιαχείριση στα οικονομικά από τους προηγούμενους, όταν με άλλα λόγια λέει πως παρέλαβε χάος και θα κάνει το παν για να επιτευχθεί η εξυγίανση, γίνεται σαφές πως είμαστε μόλις στην αρχή ενός σκληρού και ανοιχτού μετώπου σύγκρουσης σε επίπεδο μάχης εξουσίας. Ευχή μας είναι αυτό να μη μεταφραστεί και σε χαμένες δουλειές ανθρώπων στην εφημερίδα «Η Αυγή».