Μπροστά σε μικρά παιδιά, σε οικογένειες. Σε δημόσιο χώρο, στη στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Ένα βίντεο που κάθε άλλο παρά τιμάει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και ικανοποιεί μόνο όσους ονειρεύονται πως θα κάνουμε ένα ντου αύριο το πρωί και θα πάρουμε την Πόλη, ή κάτι τέτοιο. Άλλο το εθνικό φρόνημα και άλλο η «ποδοσφαιροποίηση» αυτού. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με ένα περιστατικό που δυναμιτίζει τις πάντα υπό λεπτές ισορροπίες σχέσεις των δύο χωρών προάγοντας το μίσος και την έχθρα.
Δεν υπάρχει καμία σεμνοτυφία στο να σε ενοχλεί ένα τέτοιο σύνθημα. Ούτε είσαι υποχωρητικός αν λες το προφανές, πως δηλαδή δεν θα έπρεπε ποτέ να ειπωθεί σε τέτοια συνθήκη. Μόνο κοινή λογική και στοιχειώδης αντίληψη του πόσο ισχυρές αρετές είναι η πειθαρχία και η αυτοσυγκράτηση, ειδικά στο στράτευμα. Η ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας για τη διενέργεια ΕΔΕ δείχνει πως τουλάχιστον υπάρχει παραδοχή της σοβαρότητας του παραπτώματος.
Όσοι καμαρώνουν για τα «παλικάρια» που είπαν το σύνθημα, θα θέλαμε να δούμε τι θα έλεγαν αν κάτι αντίστοιχο έκαναν Τούρκοι στρατιώτες. Ναι, ξέρουμε, θα κραύγαζαν για παραλήρημα εθνικισμού και ανθελληνικό μένος… Επίσης η σύγκριση που επιχειρήθηκε να γίνει με αντίστοιχα υβριστικά συνθήματα εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη και η μομφή για «ηθική α λα καρτ» είναι άκαιρη, άτοπη και εκτός θέματος. Χώρια ότι πολύ απλά μπορείς να διαφωνείς και με τα δύο (υβριστικά) – πάλι καλά δεν είναι όλοι μες στο μίσος και στην τοξικότητα.
Το Άγημα του Πολεμικού Ναυτικού, αποτελούμενο από σπουδαστές της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥΝ) ξεπέρασε τα όρια με το υβριστικό σύνθημα κατά της Τουρκίας, ενώ αμέσως νωρίτερα τα μέλη του, είχαν φωνάξει «Η Κύπρος είναι ελληνική», το οποίο προφανώς από μόνο του δεν θα ήταν προβληματικό αν δεν συνδυαζόταν με την παρακάτω εξήγηση, που έδωσε ο γνωστός δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης σχολιάζοντας το περιστατικό: «’Η Κύπρος είναι ελληνική’, ό,τι δηλαδή φώναζαν οι πραξικοπηματίες του 1974 που χάρισαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία. ‘Γα…ται η Τουρκία’, μπροστά σε μικρά παιδιά που χειροκροτάνε. Εθνικιστικές εξαλλοσύνες και ανύπαρκτη πειθαρχία. Ό,τι είναι λάθος σε αυτή τη χώρα».
“Η Κύπρος ειναι ελληνική”, ο,τι δηλαδή φώναζαν οι πραξικοπηματίες του 1974 που χάρισαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία. “Γαμιέται η Τουρκία”, μπροστά σε μικρά παιδιά που χειροκροτάνε. Εθνικιστικές εξαλλοσύνες και ανύπαρκτη πειθαρχία.
Ό,τι ειναι λάθος σε αυτή τη χώρα.#25_Μαρτιου pic.twitter.com/4joJJDKKpI
— Thanasis Kampagiannis (@TKampagiannis) March 25, 2025
Το εύλογο ερώτημα είναι γιατί έγινε ό,τι έγινε, πώς φτάσαμε δηλαδή ως εκεί. Δεν ζούμε σε ένα ροζ συννεφάκι, αντιλαμβανόμαστε πως μιλάμε για στρατό. Θα μπορούσαμε ακόμα και να δεχτούμε πως εντός των τειχών της Σχολής μπορούν να φωνάζουν ό,τι συνθήματα θέλουν. Συνιστά και πάλι στρεβλή εκπαίδευση, αλλά είναι σε ένα βαθμό κατανοητό καθώς «γαλουχούνται» για να υπερασπιστούν την πατρίδα σε περίπτωση ανάγκης και η εμψύχωση επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους που ενισχύουν την αίσθηση του ανήκειν. Σε αυτό το πλαίσιο, ως μεγαλύτερη απειλή προβάλλουν οι Τούρκοι, που για να τα λέμε όλα, έχουν πάμπολλες φορές από μεριάς τους δυναμιτίσει το κλίμα, με διάφορους τρόπους. Όμως εδώ το «φάουλ» είναι από ελληνικής πλευράς. Μην γελιόμαστε, μήτε να το εξωραΐζουμε. Οι βωμολοχίες κατά της Τουρκίας εν μέσω παρέλασης από μόνιμα μέλη του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού μόνο για περηφάνια και «ω, τι τους είπαμε» δεν είναι.
Βγαίνει έτσι στην επιφάνεια ένα μεγάλο πρόβλημα όπως το εντόπισε ο γνωστός δημοσιογράφος Δήμος Βερύκιος, ο οποίος αναμφίβολα ξέρει όσο λίγοι στη χώρα μας τα εσωτερικά των Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με όσα έγραψε σε άρθρο του στο Ieidiseis το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». «Το συγκεκριμένο συμβάν δεν είναι απλώς παράπτωμα αλλά απώλεια ελέγχου σε μια νευραλγική Στρατιωτική Σχολή», σχολίασε, εμμένοντας στο γεγονός πως η ΣΜΥΝ έχει προσωρινή διοίκηση αυτήν την εποχή και διαχρονικά, καμία σταθερότητα στη θέση του επικεφαλής της.
«Τα τελευταία 30 χρόνια η πρακτική του ΠΝ δείχνει ότι όποιος τοποθετείται ως Διοικητής της ΣΜΥΝ την επόμενη χρόνια αποστρατεύεται», γράφει ο Δήμος Βερύκιος, τονίζοντας πως η Σχολή θεωρείται δυσμενής μετάθεση στους κύκλους του Ναυτικού και ότι οι περισσότεροι καριερίστες την αποφεύγουν – με ελάχιστες εξαιρέσεις. Κατά τον δημοσιογράφο, στόχος είναι η απαξίωση της ΣΜΥΝ, ενώ δίνει ισχύ στο σενάριο περί σταδιακής κατάργησης των Σχολών Υπαξιωματικών και αντικατάστασης τους με ΕΠΟΠ (Επαγγελματίες Οπλίτες). Εικόνα εγκατάλειψης που εξηγεί εν πολλοίς το περιστατικό στην παρέλαση.