Έχεις περάσει μια 12ετία στα θρανία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στις πρώτες εκθεσούλες σου ως παιδάκι με τίτλο «Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω», απαντούσες πυροσβέστης, δάσκαλος, Τζι Άι Τζο, σκουπιδιάρης, Χελωνονιντζάκι, Μπίμπι Μπο, αστροναύτης ή Πάουερ Ρέιντζερ.
Μετά έρχεται το μάθημα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού να σου προσφέρει υπερπολύτιμες πληροφορίες που σου αλλάζουν γνώμη. Άκυρο. Δεν σου προσφέρει απολύτως τίποτα. Απλά περνάς μια ώρα τη βδομάδα χαλαρά στην τάξη. Στο μεταξύ έχεις πάρει γραμμή πως είσαι πραγματικά ξεχωριστός και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νούμερα, εσύ θα καταφέρεις να ξεχωρίσεις στις οντισιόν του X-Factor, του Rising Star ή τέλος πάντων είναι θέμα χρόνου και συγκυριών το να απολαύσεις τα δύο «Φ». Τη φήμη και τα φράγκα που σου αξίζουν. Αν δεν τα καταφέρεις στο τραγούδι, υπάρχει πάντα η ηθοποιία, το μπάσκετ και τώρα τελευταία το ράγκμπι.
Ωστόσο, ανάμεσά μας ζουν και τα πιο μυαλωμένα παιδιά. Εκείνα που είναι ώριμα και συνειδητοποιημένα. Αυτά που θέλουν να σπουδάσουν επάγγελμα και συνήθως γελούν με τη ματαιοδοξία και την ανωριμότητα των παραπάνω και -από προσωπική εμπειρία σας λέω- γίνονται δημοσιογράφοι.
Μέχρι χθες που ήρθε σαν χελιδόνι μέσα στην άνοιξη η είδηση που τους έδινε ελπίδα κι άνοιγε νέους δρόμους ουσιαστικής επαγγελματικής αποκατάστασης. Σαν διαμαντόπετρα ανάμεσα στα άλλα καλά της παρούσας κυβέρνησης ήταν και η απόφαση να δοθεί άδεια Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών σε Κέντρο Αστρολογίας. Δυστυχώς, μία μέρα μετά, ο υφυπουργός Παιδείας ζήτησε την ανάκλησή της…
Τώρα η κυβέρνηση, λογικά, θα θερίσει τις καταιγίδες που έσπειρε. Υποθέτω πως σύντομα ορδές αγανακτισμένων πολιτών θα κατεβαίνουν στο Σύνταγμα, εάν δεν το κάνουν ήδη. Στην παλλαϊκή κινητοποίηση θα είναι όλοι εκεί διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα του καθενός να γίνει αστρολόγος, χαρτομάντης ή καφετζού. Δεν κατάλαβα, δημοκρατία δεν έχουμε; Με ποιο δικαίωμα έρχεται ένας υπουργίσκος να επέμβει στην ελεύθερη αγορά και τον ιδιωτικό τομέα που απλά διέγνωσε ένα κενό στη δημόσια δωρεάν παιδεία κι ήρθε να το καλύψει;
Εκτός κι αν υπάρχουν αντίστοιχες κρατικές σχολές και δεν το ξέρω. Ένα ΑΕΙ, ένα ΤΕΙ, ένα ΚΑΤΕΕ, ένα ΕΠΑΛ, κάτι ρε παιδί μου, για όλα εκείνα τα παιδάκια που ονειρεύονταν πως μια μέρα θα γίνονταν οι επόμενοι Πιτ Παπαδάκηδες ή οι νέες Λίτσες Πατέρες. Τώρα πια όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, αλλά ούτε καν να τα εξηγήσουν θα μπορούν (έχω πληροφορίες πως υπήρχε και έδρα ονειροκρίτη στη σχολή).
Τι θα γίνει τώρα πια με όλα αυτά τα παιδιά; Με το άφθονο ανθρώπινο δυναμικό που μένει ανεκπαίδευτο κι ανεκμετάλλευτο; Τι θα κάνουν τώρα που δεν θα μπορούν να γίνουν αστρολόγοι; Κλέφτες θα γίνουν; Εμμμ… Αν αναλογιστεί κανείς τις ειδήσεις που σκάνε καθημερινά για πολλούς από εκείνους που ήδη έγιναν (κλέφτες) δεν είναι κακή ιδέα, αλλά μια εξαιρετική λύση αποκατάστασης για όλους. Κάνεις είκοσι, τριάντα, σαράντα ληστείες και αν ξαφνικά η τύχη σου σε εγκαταλείψει και πιαστείς στην τσιμπίδα της δικαιοσύνης, μπορείς να κάνεις κι εσύ χρήση των ευνοϊκών ρυθμίσεων που θα σου δώσουν πολύ σύντομα την ευκαιρία να συνεχίσεις την επιτυχημένη καριέρα σου.
Συνδυάζοντας τα δύο μεγάλα γεγονότα της ημέρας, την ανάκληση της άδειας του κέντρου Αστρολογίας και τη σύλληψη ενός κακοποιού που αποφυλακίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, καταλαβαίνεις πως για άλλη μία φορά η κυβέρνηση δείχνει το κοινωνικό της πρόσωπο. Σου περνάει το μήνυμα πως αντί να τρέχεις να χαλάς λεφτά σε ιδιωτικές σχολές, καλύτερα θα είναι να μαζεύεις από σήμερα το κομπόδεμά σου. Άσε που να το κάνεις με τα λεφτά ή τα τιμαλφή που θα αφαιρείς από τα σπίτια άλλων, συνεισφέρεις όσο κανείς στην μεγάλη αναδιανομή του εισοδήματος που αποτελούσε πάντοτε ζητούμενο της ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που τώρα δοκιμάζει τα συντηρητικά και στερεοτυπικά αντανακλαστικά της επειδή πριν κατατεθεί προς ψήφιση ο νόμος Παρασκευόπουλου, δεν φρόντισε κανείς να βάλει κάποιες δικλείδες ώστε να ξεχωρίσουν εκείνοι που αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία από τους σκληρούς κ@ργιόληδες που χ@ζουν στις ντουλάπες.