Τη είδηση ότι Απόλυτη Σταρ Ριάλιτι Κιμ Καρντάσιαν έπεσε θύμα ληστείας μέσα στο πολυτελές ενοικιαζόμενο δωμάτιό της ακολούθησε η μακράν πιο λυπηρή είδηση ότι το σπίτι της Απόλυτης Ελληνίδας Σταρ έγινε στόχος επιτήδειων ληστών. Το σοκ διαδέχτηκε η δημοσιογραφική ανάγκη κάλυψης του γεγονότος που συντάραξε συθέμελα την ελληνική show biz. Πολλοί προσπάθησαν να βρουν φωτογραφίες μέσα από το σπίτι της απόλυτης, μόνο όμως τα τσακάλια του Menshouse κατάφεραν να μπουν στον προσωπικό χώρο της Ελληνοκύπριας που αποκαλεί Mi casa και να μας δώσουν αναλυτικό φωτορεπορτάζ. Ευχαριστούμε τσακάλια.
Μπαίνοντας στο σπίτι συναντήσαμε πρώτο το χωλ με τα βραβεία. Μια τεράστια βιτρίνα με όλα τα μουσικά και όχι μόνο βραβεία της Απόλυτης. Όταν η Άννα έπαιρνε ειδώλια ως βραβεία, τα Όσκαρ δεν υπήρχαν καν σαν ιδέα.
Στο διπλανό δωμάτιο βρισκόταν η βιβλιοθήκη. Η Άννα είναι γνωστή βιβλιοφάγος και έχει στο σπίτι της κάποιες πολύ σπάνιες εκδόσεις καθώς και όλα τα σχολικά της βιβλία, άλλα τυπωμένα στα πρώτα τυπογραφεία, άλλα γραμμένα σε σπάνιους παπύρους με αρχαία μελάνη. Κάπου εκεί μέσα βρίσκεται και το συμβόλαιο πώλησης της ψυχής της στον Μαμωνά το πρώτο της αναγνωστικό με τις λέξεις για την καρτέλα στο τέλος. Η καρτέλα είναι στρογγυλή, πέτρινη, γραμμένη σε γραμμική Α και κανείς δεν έχει καταφέρει ακόμα να την αποκρυπτογραφήσει. Ίσως στο μέλλον κάποιος φαρμακοποιός να το καταφέρει.
Προχωρώντας βρίσκουμε το γυμναστήριο της Απόλυτης. Το μέρος που περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας της προσπαθώντας να κρατηθεί σε φόρμα και τους κοιλιακούς της όπως μια σχάρα μπάρμπεκιου για λουκάνικα. Καυτή δηλαδή. Στο δωμάτιο συναντήσαμε και τον προσωπικό της γυμναστή.
Mια μικρή γεύση μόνο προλάβαμε να πάρουμε και από την κρεβατοκάμαρα της Απόλυτης. Δεν καταφέραμε να μπούμε μέσα αλλά από την πόρτα μπορέσαμε να διακρίνουμε έναν μαγικό καθρέφτη ο οποίος απαντάει σε μόνο μια ερώτηση που ξεκινάει με τη φράση “mirror mirror on the wall…”. Πρέπει όμως η ερώτηση να γίνεται σε άψογα αγγλικά με κυπριακή προφορά.
Έξω από τη κρεβατοκάμαρα μια παλιά ξύλινη σκάλα οδηγούσε στη σοφίτα. Απ’ έξω μια πινακίδα με επιγραφή «Προσοχή, η γιαγιά Νίκος δαγκώνει». Ανοίξαμε την πόρτα που έτριζε και είδαμε μια άδεια σοφίτα με μόνο μια κουνιστή καρέκλα για ηλικιωμένες γιαγιάδες με άσπρα μαλλιά στο κέντρο του δωματίου.
Σε μια γωνία ένας κυριούλης χειριζόταν μια παράξενη συσκευή. Ετοίμαζε κατά δήλωσή του τις περούκες. Για ποιον ρωτήσαμε; Για αυτόν που δεν επιτρέπεται να πούμε το όνομά του, απάντησε ο συμπαθής καμπούρης. Ψιλοχεστήκαμε από τον φόβο μας από τα κόκκινα μάτια του που γυάλιζαν οπότε δεν ρωτήσαμε τίποτε άλλο.
Από το παράθυρο της σοφίτας κοιτάξαμε έξω. Ακριβώς από κάτω μια επιβλητική πισίνα σε σχήμα πιάνου. Δυο μουσικές διάνοιες δε θα μπορούσαν να έχουν τίποτε άλλο. Ακόμα και ο ήχος από το πλατσούρισμα των ποδιών θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση για ένα σουξέ του Νίκου που θα τραγουδούσε η Απόλυτη ή ο Κάτμαν.
Αφήνουμε την σοφίτα και κατεβαίνουμε στην κουζίνα. Η κουζίνα ουσιαστικά είναι μια τεράστια αποθήκη μπουκαλιών κόλατζεν, κινόα, σούπερ τροφών, μαγικών φασολιών του Σούπερ Γκούφυ, κρεμών ομορφιάς και εμφιαλωμένων σταγόνων από τα δάκρυα παρθένων που εισάγει αποκλειστικά στην Ελλάδα η Απόλυτη. Νιώσαμε το δέος για λίγα λεπτά και συνεχίσαμε την αποστολή μας.
Φεύγουμε από την κάμαρα με τα νηστικά και το κόβουμε όλο δεξιά όπου συναντάμε την κάμαρα με τα μυστικά. Απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε είναι κάτι σαν αίθουσα διαλογισμού, γιόγκα ή κάτι συναφές. Στον τοίχο ένα μισοκαλυμμένο πορτραίτο μιας τρομακτικής γερασμένης μορφής. Δεν καταλαβαίνουμε τι συμβολίζει αυτός ο πίνακας για την Απόλυτη.
Απέναντι από τον πίνακα βρίσκεται μια φωτογραφία δύο γυναικών. Διαβάζουμε από πίσω γραμμένες τις ακόλουθες λέξεις «Τα κορίτσια από την Καλλιπυγοεπισκευαστική μας Ζώνη. Πρώτος κανόνας της Ζώνης. Δεν μιλάς για την Ζώνη». Δεν καταλάβαμε τίποτα.
Ανοίγουμε μια πόρτα που μάλλον θα μας οδηγήσει στο WC. Πολύ περίεργο WC. Γεμάτο με μηχανές και θαλάμους κρυογενετικής, είναι η πιο sci fi τουαλέτα που έχουμε δει ποτέ στη ζωή μας. Μπράβο Αννούλα. Πάντα μπροστά από την εποχή σου.
Ανοίξαμε μια πόρτα που έλεγε Δωμάτιο Κλώνων αλλά δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε τι περιείχαν οι μεταλλικές κάψουλες οπότε ξανακλειδώσαμε την πόρτα και ολοκληρώσαμε την περιήγησή μας αφού τα υπόγεια δωμάτια είχαν μηχανισμούς κλειδώματος που ζητούσαν ταυτοποίηση ίριδας και DNA για να ανοίξουν.
Ξέραμε πώς θα μπορούσαμε να βρούμε DNA της απόλυτης αλλά εμείς δεν είμαστε σαν κάτι άλλους συναδέλφους χωρίς ηθικές αναστολές. Είχαμε ολοκληρώσει την αποστολή μας και είχαμε πια τα αποκλεσιτικά ντοκουμέντα του εσωτερικού της χλιδάτης πλην απόλυτα φυσιολογικής έπαυλης της απόλυτης.
