Το πανεπιστήμιο σου διευρύνει το μυαλό, σε φέρνει σε επαφή με την πρόοδο και σου σβήνει όλα τα αναχρονιστικά κατάλοιπα. Αυτή είναι μια γενική αλήθεια. Κάθε τι γενικό όμως περιλαμβάνει και ένα ειδικό. Και τα ειδικά μπορεί κάποιες φορές να γίνονται η εξαίρεση στον κανόνα. Θα περίμενε κανείς η ακαδημαϊκή ζωή και μάλιστα σε μια ξένη χώρα να σου δείχνει τις σωστές αξίες. Η μισανθρωπιά όμως δεν γνωρίζει περιορισμούς.
Ένας καθηγητής – του οποίου το όνομα δεν θα αναφέρουμε μόνο και μόνο για να μην στοχοποιηθεί – ξύπνησε σήμερα στραβά, μάλλον δεν στόχευσε καλά στη λεκάνη και του την είπε η γυναίκα του, οπότε είπε να επιτεθεί κάπου. Και μια ανάρτηση για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο του έδωσε την ευκαιρία να βγάλει τα απωθημένα του. Να ξεσπάσει εκεί που μπορεί. Εκεί που δεν φαίνεται ουσιαστικά. Γιατί από κοντά και πρόσωπο με πρόσωπο η κότα θα ήταν το αγαπημένο του ζώο για να μιμηθεί.
«Μας ζάλισε ο μαύρος που το παίζει Έλληνας. Έως εδώ. Δεν ξεχνάμε το καλοκαίρι. Μας έγραψε στα @ρχιδι@ του όλους μας, την Εθνική ομάδα και την σημαία μας» έγραψε με αυτόν τον άκρατο πολιτισμό ο κύριος καθηγητής. Και προσέξτε. Δεν μιλάμε για έναν καθηγητή γυμνασίου ή λυκείου. Μιλάμε για έναν πανεπιστημιακό που διδάσκει στο Queen Mary και το UCL.
Εδώ συναντάμε έναν ιδιότυπο ρατσισμό. Ο Αντετοκούνμπο δεν είναι ένας μαύρος που μας ζάλισε συνολικά στο μυαλό του καθηγητή. Ο χαρακτηρισμός του αποδίδεται μόνο και μόνο επειδή το καλοκαίρι δεν φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής. Δηλαδή πέρσι το καλοκαίρι ήταν ο Γιάννης ο Έλληνας, φέτος είναι αυτός ο άξεστος ο μαύρος. Δεν ήξερα ότι η αγάπη για μια πατρίδα κρίνεται από το αν την εκπροσωπείς σε μια διοργάνωση. Με την ίδια λογική τα 10 εκατομμύρια Ελλήνων που ζουν στην Ελλάδα είναι το ίδιο με τον Γιάννη. Το γεγονός ότι σε κάθε ταξίδι των Μπακς πηγαίνει και φωτογραφίζεται με την ομογένεια και κρατάει την ελληνική σημαία δεν κάνει Έλληνα τον Γιάννη. Τον κάνει μαύρο που μας γράφει στ΄αρχίδια του.
Προσέξτε. Αν αυτή την άποψη την είχε ένας οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος δεν θα καθόμασταν καν να το συζητήσουμε. Ένας μόνος του είναι, που πιθανότατα συναγελάζεται με ομοίους του, οπότε τους φιμώνεις εύκολα ως κοινωνία. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με έναν καθηγητή στην Αγγλία. Αυτός ο άνθρωπος μεταφέρει τέτοιες αντιλήψεις στους φοιτητές του; Ελπίζω πως όχι. Κι ο ίδιος θα πρέπει να ελπίζει να μην δουν αυτά που έγραψε οι εργοδότες του, που μπορεί και να είναι οι ίδιοι μαύροι. Ή οι φοιτητές που διδάσκει. Αν κάποιος μας έχει ζαλίσει, τότε αυτός δεν είναι σίγουρα ο Γιάννης. Είναι δικαίωμα του να δείχνει όποτε γουστάρει το αν και πόσο αγαπάει την Ελλάδα. Και καθόλου να μην το έδειχνε, πάλι δεν θα ετίθετο ζήτημα. Από τέτοιες αγάπες για την πατρίδα όπως του κύριου καθηγητή χορτάσαμε. Από παντιέρες που σηκώνονται για το θεαθήναι έχουμε μπουχτίσει.
Φυσικά σε όλο αυτό το μένος κατά του Γιάννη δεν φταίει μόνο η εύκολη ροπή προς τον ρατσισμό που έχει αυτός ο καθηγητής, αλλά και κάθε άλλος. Φταίνε τα μέσα – αθλητικά κυρίως – που έχουν γίνει μάρτυρες του Ιαχωβά για χάρη του Γιάννη και δεν τους αφορά το αν η απίστευτα υπερβολική προβολή του κάνει καλό ή κακό. Να μαζέψουν τα κλικ τους κλασσικά και από κει και πέρα ουδεμία ευθύνη φέρουμε. Άσε που μπορεί να μας δοθεί κι η ευκαιρία να κουνήσουμε το δάχτυλο.
Ο Αντετοκούνμπο είναι αυτό που είναι και ό,τι κάνει οφείλει να το κάνει πρώτα για τον εαυτό του και τους ανθρώπους που αγαπά. Δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν κι ούτε είναι υποχρεωμένος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που έχει ο καθένας από εκείνον. Αγαπάει την Ελλάδα όσο και όπως του βγαίνει. Κάνει την δουλειά του και ό,τι αγαπάει όπως το επιθυμεί εκείνος και τα πάντα τελειώνουν εκεί. Εμείς οι υπόλοιποι, είτε λεγόμαστε απλοί κριτές του καναπέ είτε αφελείς αρθρογράφοι σε ιστοσελίδες, ας κοιτάμε την καμπούρα μας. Και δεν τη λες και ιδιαίτερα μικρή!