Στην αυγή του #MeToo, στο ξημέρωμα του #Time’sUp, ο κόσμος των γυναικών καλείται να αποφασίσει τι είναι αυτό που θέλει. Θέλει ισότιμη μεταχείριση και να τιμωρείται από το νόμο αυτός που υπερβαίνει τα εσκαμμένα; Ή θέλουν απλώς να εκδικηθούν οποιονδήποτε είχε την «ατυχία» να γεννηθεί άντρας; Κι αυτό δεν το λέμε μόνο γιατί η παγκόσμια κουλτούρα της διασημότητας επιχειρεί να θέσει στη σκιά της γυναίκας τον άντρα καλλιτέχνη. Το λέμε γιατί ακόμα και μεταξύ τους πέφτουν σε αντιφάσεις. Η Jennifer Lawrence ανέδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα τα ενοχικά σύνδρομα που κουβαλάνε οι νέες γενιές. Σύνδρομα που κληρονόμησαν από τους παλιότερους.
Για να γίνω πιο σαφής. Λέει ένας άντρας «άμα φοράς φόρεμα που αφήνει ακάλυπτο το στήθος και τα μπούτια σου, πας γυρεύοντας». Αυτό είναι μια τέρμα άθλια άποψη και αναδεικνύει το πόσο φελλός είναι ο εκφέρων τέτοια άποψη. Εννοείται πως όλες οι γυναίκες στέκονται απέναντι σε τέτοιες ιδεοληψίες. Τι συμβαίνει όμως όταν η παραπάνω φράση βγαίνει από γυναικείο στόμα και στοχεύει γυναίκα;
Στην πρεμιέρα της ταινίας Red Sparrow η Jennifer Lawrence στάθηκε ανάμεσα σε 4 άντρες. Τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον Joel Edgerton, τον Jeremy Irons και άλλον ένα ηθοποιό. Όλοι οι άντρες της ομήγυρης ήταν ντυμένοι βαριά λόγω του κρύου. Η JLaw αντιθέτως έκανε την ανατροπή με ένα φόρεμα που ακόμα και το καλοκαίρι το φοράς με μια ανησυχία ότι μπορεί να κρυώσεις από το αεράκι.
Το μαύρο, αποκαλυπτικό της φόρεμα εξόργισε πολλές γυναίκες που αυτοπροσδιορίζονται ως φεμινίστριες. Τα σχόλια που έκαναν λόγο για μια αντικειμενοποίηση του σώματος της Lawrence και μια επίδειξη του ως κρέας, έδιναν κι έπαιρναν. Δηλαδή αυτό για το οποίο κατηγορούν σωστά ορισμένους άντρες, το κάνουν τώρα οι ίδιες. Τι λέει αυτή η αντίδραση τους απέναντι στην στυλιστική επιλογή της ηθοποιού; Ότι όποια γυναίκα φοράει στο κρύο ένα ξώπλατο φόρεμα με βαθύ ντεκολτέ, το κάνει μόνο γιατί θέλει να προκαλέσει και να μετατρέψει το σώμα της σε βορά για τα αρπακτικά.
Η απάντηση της Jennifer ήταν ότι αγαπάει τη μόδα, αγαπάει αυτό το φόρεμα και δεν υπήρχε περίπτωση να το καλύψει με κάτι και να μη φανεί στην πλήρη του δόξα. Αληθής ή υποκριτική απάντηση, κανείς δεν το ξέρει. Είναι όμως μια πιθανή αλήθεια. Κι αυτό αρκεί. Αν η Jennifer Lawrence θέλει να αναδείξει το ρούχο και το σώμα της ας το κάνει. Αν ο Jeremy Irons θέλει να φορέσει παντελόνι που να έχει τρύπα πίσω και να φαίνεται ένα κωλομέρι, ας το κάνει επίσης. Θα κριθούν για την επιλογή τους μόνο σε επίπεδο αισθητικής.
Κι η αισθητική είναι ένα τεράστιο θύμα αυτού του σαδομαζοχιστικά φασιστικού politically correct. Αν κρίνεις μια κοπέλα για το φόρεμα της είσαι απλά ένας σοβινιστής. Αν σε κρίνει μια κοπέλα για το παντελόνι σου είναι απλά Παρασκευή και η κοπέλα το λέει από θέμα γούστου.
Δεν είναι πολύ μακρινή η εποχή που εμφανίσεις σαν της Lawrence παρακινούσαν τους ανθρώπους να φτιάξουν memes, να τρολάρουν και να κάνουν απλά λίγη πλάκα. Τώρα πρέπει όλα να φιλτράρονται και απαγορεύεται να σατιρίσεις κάτι. Απαγορεύεται να το κρίνεις αν δεν σου ταιριάζει αισθητικά. Όλα είναι άσπρο και μαύρο. Ή είσαι φαλλοκράτης ή είσαι φεμινίστρια.
Σε αυτόν τον κόσμο που πάτε να φτιάξετε, τον γεμάτο από φοβίες για τις επιλογές και τα λόγια που λέμε, δεν θέλουμε να έχουμε καμία ανάμειξη. Κι ας μείνουμε στο περιθώριο.
Εμείς θα ζούμε στη γειτονιά όπου επιτρέπεται να σπάσεις πλάκα με τον στρέιτ, τον γκέι, τη γυναίκα, τον άντρα, τη στρουθοκάμηλο, το κολιμπρί.