To Copiapo Incident είναι μια παρ΄ολίγον τραγωδία που έγινε ευτύχημα. Το 2010, όλη η Χιλή είχε στραμμένα τα βλέμματα της σε ένα ορυχείο στην έρημο Ατακάμα, όπου 33 άνθρωποι είχαν εγκλωβιστεί. Οχτώ χρόνια αργότερα, η Ταϊλάνδη ζει το δικό της Κοπιάκο με τα 12 παιδιά και τον προπονητή τους που βρίσκονται εγκλωβισμένα σε μία σπηλιά στα 800 μέτρα βάθος για 10 μέρες και η σωτηρία τους εξαρτάται από πολλές παραμέτρους που ενέχουν μεγάλο ρίσκο. Ιδίως αν σκεφτούμε ότι τα περισσότερα από τα παιδιά δεν ξέρουν να κολυμπάνε!
Όλα ξεκίνησαν στις 23 Ιουνίου. Τότε ο 25χρονος προπονητής πήρε την ομάδα και πήγαν στη σπηλιά Tham Luang, στην Pattaya Beach που βρίσκεται στα σύνορα της Μυανμάρ με το Λάος, στη βόρεια Ταϊλάνδη. Σε αντίθεση με το σύνηθες, μια ξαφνική κακοκαιρία προκάλεσε μουσώνες, με αποτέλεσμα να ανέβει η στάθμη του νερού στη βόρεια Ταϊλάνδη και να μην υπάρχει δίοδος. Κανονικά η περίοδος από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο είναι η λεγόμενη ξηρή περίοδος για την χώρα και ιδίως για την περιοχή.
Το γεγονός ότι τους βρήκαν ζωντανούς είναι ένα ευτύχημα, αλλά αυτό που ακολουθεί από δω και μπρος για τα παιδιά και τον προπονητή τους είναι το πιο δύσκολο. Γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν δεδομένα που δεν αρμόζουν με τίποτα στην ηλικία τους.
Astonishing video shows Thai soccer team found alive after going missing in a cave for ten days.
"It's okay, many people are coming…You are very strong. Very strong." https://t.co/RrgsWwpBgL pic.twitter.com/ggFASYeBsl
— ABC News (@ABC) July 2, 2018
Περισσότερα από 1.000 άτομα και δύτες από 11 χώρες έχουν βρεθεί στη βόρεια Ταϊλάνδη για να συνεισφέρουν. Όλοι τονίζουν ότι η σκέψη να τους μεταφέρουν εξοπλισμό και να κάνουν ανάδυση έχει πολλές δυσκολίες. Τα παιδιά δεν ξέρουν να κολυμπάνε και κυρίως δεν έχουν ιδέα από καταδύσεις. Ένα λάθος να γίνει, ένα εξάρτημα να παρασυρθεί από το ρεύμα του νερού, θα συμβεί κάτι μοιραίο. Εκτός αυτού, η όλη διαδικασία θα κρατήσει από 5 ως 7 ημέρες, στοιχείο που επιτείνει το χρονικό εύρος του ρίσκου.
Κάπου εδώ ορθώνεται ξανά ο φόβος. Παρά το ότι δεν προβλέπεται συνήθως μουσώνας αυτή την εποχή, εμφανίστηκε ήδη ένας που έκανε την πρώτη ζημιά. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν θα εμφανιστεί ακόμα ένας. Και ο επόμενος είναι βέβαιο ότι είτε θα πνίξει τα παιδιά είτε θα κάνει αδύνατη κάθε προσπάθεια να φύγουν από εκεί. Αν σκεφτεί κανείς ότι από την ημέρα που τους βρήκαν, υπάρχουν ειδικές ομάδες που μαζεύουν το νερό για να πέσει η στάθμη και με κάθε 10.000 λίτρα που αφαιρούν αυτή πέφτει ελάχιστα εκατοστά, τότε ένας νέος μουσώνας θα ήταν καταστροφικός.
Οπότε το επόμενο πλάνο των αρχών κάνει λόγο για δεματοποίηση. Να τυλίξουν δηλαδή κάθε παιδί ξεχωριστά ως δέμα, ώστε οι δύτες να το τραβήξουν προς τα πάνω. Ούτε κι αυτό φαντάζει ως επιλογή δίχως κίνδυνο.
Έτσι φτάνουμε στο plan C. Αυτό αναφέρει ότι οι αρχές θα παρέχουν τροφή, νερό, φάρμακα, εξοπλισμό για το κρύο και τη ζέστη, εξοπλισμό σε περίπτωση που έρθει άλλος μουσώνας και γεμίσει με νερό η σπηλιά, στους εγκλωβισμένους για το επόμενο διάστημα, περιμένοντας να πέσει η στάθμη του νερού. Κάτι που μπορεί να γίνει σε ένα μήνα, μπορεί να γίνει όμως και σε 4 μήνες.
Σε όλο αυτό το διάστημα τα παιδιά θα έχουν συνηθίσει ως οργανισμοί στο σκοτάδι και σε ένα άλλο περιβάλλον ζωής. Αυτό θα επιφέρει μια ακόμα δύσκολη αποστολή. Να μπορέσουν να τα επαναφέρουν στο φως χωρίς να πάθουν κάποια ζημιά.