3 «Κροίσοι» που κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμα αν έχουν λεφτά ή όχι

Υπήρχε όντως καπνός πίσω από τη φωτιά ή αν τους γύριζες ανάποδα, δεν θα μπορούσες καν να παίξεις κορώνα-γράμματα;

Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, κυρίως η νεότερη, είναι γεμάτη σωτήρες, που ξύπνησαν μια ωραία πρωία και αποφάσισαν να επενδύσουν στην Ψωροκώσταινα, αλλά το ίδιο βράδυ στραβοκοιμήθηκαν και είπαν να το ξανασκεφτούν.

Σε κάποιες περιπτώσεις οι πολυαναμενόμενοι ευεργέτες δεν εμφανίστηκαν καν (το γνωστό είδος «φαντομά»), σε άλλες ήρθαν, είδαν και απήλθαν («τίμιοι» και αυτοί), ενώ υπήρξαν και οι εξαιρέσεις στις οποίες οι λεγάμενοι πρόλαβαν να αποδείξουν το ταλέντο τους στην «αρπαχτή», ξεδιπλώνοντας για λίγο ή περισσότερο καιρό τα καταστροφικά project τους στην καμπούρα των συλλόγων που ήρθαν για να «σώσουν».

Τα παραδείγματα είναι πολλά και στη συντριπτική πλειονότητα τους οι επίδοξοι Μεσσίες δήλωναν ασφαλώς… μακρινά ξαδέλφια του Αριστοτέλη Ωνάση σε ότι αφορούσε το εκκαθαριστικό τους. Θα σταθούμε σε τρία που μας άφησαν με την απορία για το αν είχαν όντως το περιουσιακό back round που άφησαν να διαρρεύσει, ή αν ζητούσαν και δανεικά για να πάρουν τσιγάρα…

Γιάννης (Τζον) Ζαχουδάνης 

Πάνε 18 και πλέον χρόνια από την ημέρα που ο Άρης έπεσε στην ανάγκη του… αετονύχη, όπως αποδείχτηκε, Γιάννη Ζαχουδάνη. Το καλοκαίρι του 2001 ο Δημήτρης Κοντομηνάς παραχώρησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών στον ομογενή επιχειρηματία από το Λιτόχωρο Πιερίας, ο οποίος εμφανιζόταν ως μεγαλομέτοχος σε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, με έδρα το Λος Άντζελες.

Σύμφωνα με τα όσα υποστήριξαν τότε οι άνθρωποι του Τζον, η αγορά των μετοχών στοίχισε 5 δισ. δραχμές, ποτέ όμως δεν αποσαφηνίστηκε επακριβώς το αντίτιμο με το οποίο ανέλαβε τον Άρη. Αυτό που κατέστη σαφές βέβαια ήταν το βαρύ τίμημα που πλήρωσε ο σύλλογος για τη βραχύβια θητεία του.

Ο Ζαχουδάνης την έκανε με ελαφρά ύστερα από 9 μόλις μήνες, κατηγορούμενος ότι έχει καταχραστεί μέρος των χρημάτων από τη μεταγραφή του Χαριστέα στη Βέρντερ, αλλά και ότι είχε προλάβει να «σπάσει» επιταγές από το πλουσιοπάροχο τηλεοπτικό συμβόλαιο του Άρη με τον Alpha Digital.

Είχε ήδη… φροντίσει να αφήσει επί μήνες απλήρωτους παίκτες και υπαλλήλους στο σύλλογο και εν τέλει η ξαφνική φυγή του προκάλεσε «κραχ», που εκδηλώθηκε και με τη δέσμευση των εγκαταστάσεων του Νέου Ρυσίου, από τους δανειστές του Ελληνοαμερικανού.

Κατόπιν εορτής βέβαια, πληροφορίες από τις ΗΠΑ έκαναν λόγο για έναν άνθρωπο που το ποινικό μητρώο του βάρυναν δεκάδες καταδικαστικές αποφάσεις και πολυσέλιδες εκθέσεις ακόμα και από το FBI για τη ροπή του σε πάσης φύσεως οικονομικές ατασθαλίες και πτωχεύσεις.

Αν ήταν ο ίδιος άφραγκος ή απλώς προτιμούσε να… βιοπορίζεται με τα χρήματα των άλλων ποτέ δεν μάθαμε. Τα τελευταία νέα πάντως για την (πολυδάπανη) αφεντιά του τον θέλουν να δραστηριοποιείται ως οινοπαραγωγός κατέχοντας μια μεγάλη έκταση με αμπέλια στην Καλιφόρνια, ονόματι «Demetria Estate».

Σα να λέμε καλά κρασιά…

Μπομπ Κοζώνης

Το καλοκαίρι του 2009 κάνει γερό μπάσιμο στην αθλητική επικαιρότητα ο θείος (της ΑΕΚ) από το Σικάγο, υποσχόμενος ότι θα κάνει την ομάδα της καρδιάς του μεγάλη και τρανή – έτοιμος, όπως ισχυριζόταν να σπρώξει άμεσα 40 εκατ. ευρώ!

Ο ορμώμενος από την Κάτω Δάφνη Ναυπακτίας ομογενής επιχειρηματίας – κατασκευαστής φερόταν να διαπραγματεύεται επί δύο μήνες με τον τότε μεγαλομέτοχο της Ένωσης Νίκο Νοτιά την παραλαβή – παράδοση της ΑΕΚ. Ποιος ήταν ο θείος Μπομπ; Δημοσιεύματα της εποχής έγραφαν για το στρατηγείο του στην «Des Plaines» του Σικάγο, σε μια έκταση 250 στρεμμάτων και με ιδιόκτητη λίμνη!

Η ακίνητη περιουσία του είχε (τάχα) υπολογιστεί σε 1,5 δισ. δολάρια, ενώ ο ίδιος είχε εμφανιστεί να δείχνει σε κάμερα χρεόγραφα για οικονομική ρευστότητα 95.000.000 δολαρίων! Παρότι η διοίκηση Νοτιά είχε εξαγγείλει ότι θα παραχωρούσε το πλειοψηφικό πακέτο της Ένωσης για 1 και μόνο ευρώ σε όποιον αποφάσιζε να αναλάβει τα χρέη της, το deal, ως γνωστόν, δεν προχώρησε ποτέ.

Την ώρα που στα πρωτοσέλιδα του ελληνικού Τύπου φιλοξενούνταν ακόμα και δηλώσεις των συγγενών του στην Κάτω Δάφνη (περί της μεγάλης οικονομικής επιφάνειας και αγάπης του για την ΑΕΚ), ο ίδιος δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πίσω από τον καπνό υπήρχε και φωτιά.

Εκτός του ότι ο κύκλος των εργασιών του στις ΗΠΑ κρίθηκε στο φινάλε πολύ μικρός, δεν παρουσίασε κανένα λογαριασμό τράπεζας που να δείχνει ότι υπάρχουν τα χρήματα που η συμφωνία αγοράς της ομάδας απαιτούσε. Επιπλέον, η δανειοληπτική ικανότητα των εταιρειών του ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ η τράπεζα με την οποία εμφανιζόταν να συνεργάζεται ήταν από τις μικρότερες των ΗΠΑ.

Το σημείο όμως που «βρώμισε» για τα καλά η δουλειά ήταν η πρόθεση του να βάλει υποθήκη το ίδιο του το σπίτι, πρακτική που ένας πραγματικός «Κροίσος» θα υιοθετούσε μόνο για αυτοταπείνωση…

Αλεχάνδρο Σκλαβενίτης

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στον Αργύρη Σαλιαρέλη, που αν και σουλάτσαρε με το προσωνύμιο «βασιλιάς των ρουμπινιών», πότε κανείς δεν κατάλαβε τι και πόσα θα έπεφταν αν τον τίναζες, γυρνώντας τον ανάποδα.

Η ιστορία του cult Ανάργυρου όμως είναι λίγο πολύ γνωστή και από τη στιγμή που διέθετε δικό του λίαρ τζετ -αυτό με το οποίο φυγάδευσε τον Γιώργο Κοσκωτά στις ΗΠΑ- και πύργο στην Αίγινα, μάλλον κάτι είχε στην άκρη, έστω κι αν κατέληξε στη φυλακή.

Σαφώς πιο μυστηριώδης περίπτωση από τον διάδοχο του Κοσκωτά στην προεδρία του Ολυμπιακού, ήταν ο πρώτος χρονικά επίδοξος σωτήρας της ΑΕΚ. Το καλοκαίρι του 2001 οι ρεπόρτερ του συλλόγου αναζητούσαν… απελπισμένα πληροφορίες για κάποιον Αλεχάνδρο Σκλαβενίτη, που αιφνίδια παρουσιάστηκε από την ολλανδική NetMed και την αγγλική Enic ως ο άνθρωπος που θα αγόραζε την ΑΕΚ και θα την έβγαζε από το οικονομικό αδιέξοδο.

Η είδηση έγινε δεκτή με αισιοδοξία στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο, αφού ο εκ Μεξικού ορμώμενος ομογενής είχε το προφίλ του μεγιστάνα. Επονομαζόμενος ως «ο άρχοντας του Μαντσανίγιο», φερόταν να είναι το αφεντικό του συνδικάτου φορτοεκφορτωτών του ομώνυμου λιμανιού του Μεξικού, ενώ σύμφωνα με την ελληνική πρεσβεία της χώρας ήταν ένας από τους 10 πλουσιότερους κατοίκους της!

Ο Σκλαβενίτης ήρθε με κάθε επισημότητα, έταξε 4 δισεκατομμύρια δραχμές μόνο για τον πρώτο χρόνο και παρουσίασε μάλιστα τον Φερνάντο Σάντος. Υπήρχε όμως στην περίπτωση του ένα μικρό προβληματάκι. Μαζί του ήρθε και ένας… παλιόφιλος, ο Μάκης Ψωμιάδης, που υποτίθεται ότι θα εκτελούσε χρέη γενικού διευθυντή στο νέο διοικητικό σχήμα.

Άγνωστο αν συνέβη με τη θέληση του ή… όχι, γεγονός είναι ότι μόλις μία εβδομάδα αργότερα ο «Μεξικάνος» έγινε Κινέζος, εξαφανίστηκε και ποτέ κανείς δεν τον είδε ξανά. Ο Μάκαρος ανέλαβε το απόλυτο κουμάντο με τα γνωστά εντυπωσιακά αποτελέσματα.