Γράφει η Γεωργία Τζαγκαράκη
Όσο άτεχνος και να είσαι, όσο και να μην έχεις ασχοληθεί ποτέ με την ζωγραφική σίγουρα μια φορά στη ζωή σου τουλάχιστον έχεις αναφέρει -θέλοντας να περιγράψεις στους φίλους σου ένα αινιγματικό χαμόγελο- το όνομα «Τζοκόντα».
Μπορεί να μην γνωρίζεις ότι την ζωγράφισε ο Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο Ντα Βίντσι, είναι το πιο πιθανό να μην ξέρεις πως το είδος της προσωπογραφίας είναι ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης όμως η εικόνα της είναι χαραγμένη βαθιά στο μυαλό σου σαν να τη ζωγράφισες εσύ ο ίδιος.
Ίσως να ευθύνονται τα… σοκολατάκια που σε φίλευε η γιαγιά σου, εκείνα τα χρυσά που σίγουρα θυμάσαι… και αν θυμάσαι είσαι τουλάχιστον τριάντα χρονών αλλά μη νιώθεις άσχημα, είμαστε πολλοί σε αυτό.
Ίσως ευθύνεται εκείνο το ταξίδι στο Παρίσι και συγκεκριμένα η επίσκεψή σου στο Λούβρο που ενώ περνούσες από εκθέματα κάνοντας πως θαυμάζεις για να μη σε περάσουν για κανέναν ανίδεο, έπεσες πάνω της και αμέσως ένιωσες πως αυτό σου ανήκει, είναι ολόδικό σου, υπάρχει και στο σπίτι σου.
Ένα ακόμα στοιχείο που ορίζει την μοναδικότητα του έργου αυτού, είναι το μυστήριο που σε κάνει να νιώθεις όταν κοιτάς αυτό το πορτραίτο. Γελάει; Δεν γελάει; Ειρωνεύεται; Μήπως είναι σνόμπ;
Σίγουρα έχεις προσπαθήσει να το μιμηθείς και δεν τα κατάφερες ποτέ με επιτυχία και αν συνέβη αυτό είσαι τυχερός. Γιατί πολύ απλά σημαίνει πως ο θυρεοειδής αδένας σου λειτουργεί φυσιολογικά!
Πριν εξήντα χρόνια ακριβώς ο Άγγλος γιατρός Κένεθ Κιλ θέλησε να λύσει το μυστήριο του προσώπου με το αινιγματικότερο χαμόγελο. Και αυτό που «διέγνωσε» δεν ήταν κάτι ευχάριστο: η Μόνα Λίζα έπασχε από υποθυρεοειδισμό.
Τα αδύναμα μάλλιά, το ελαφρύ πρήξιμο στο λαιμό, το ασύμμετρο χαμόγελο και η έλλειψη φρυδιών είναι τα στοιχεία στα οποία βάσισε την έρευνά του και πολλές επιστημονικές ομάδες στο μέλλον το έχρισαν ως το πιο πιθανό σενάριο.
Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να πάσχει και από κάποιο καρδιολογικό νόσημα, λόγω των εμφανών συμπτωμάτων, όμως δεν συνέβαινε αυτό τότε ο θάνατος της θα είχε έρθει πολύ νωρίτερα από τα εξηνταπέντε της έτη.
Το συμπέρασμα του γιατρού επίσης ανέφερε πως η Τζοκόντα εκείνη την εποχή είτε ήταν έγκυος είτε μόλις είχε γεννήσει…
Αυτές είναι εικασίες και μπορεί να δείχνουν πως βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα και να έχουν βάση αλλά κανείς δεν ξέρει σίγουρα. Άλλωστε τι θα ήταν η ζωή αυτή χωρίς λίγο μυστήριο; Μια πεζή κανονικότητα που όλα θα πρέπει να εξηγούνται με ένα επιχείρημα.
Για εμάς, η Τζοκόντα θα είναι πάντα μια υγιής γυναίκα που (από επιλογή) είχε το πιο αλλόκοτο χαμόγελο που έχει υπάρξει! Α, και σίγουρα αν για κάποιο λόγο την είχαμε απέναντι μας και την ρωτούσαμε για αυτό θα μας έσκαγε ένα χαμόγελο άφηνοντας μας με την απορία…