Τα δύο ηχητικά μηνύματα που έστειλε σε φίλους και συμπαίκτες του ο Εμιλιάνο Σάλα, κατά τη διάρκεια της μοιραίας πτήσης Piper Malibu, μέσω της εφαρμογής Whatsapp για smartphones, είχαν ουσιαστικά προλογίσει την τραγωδία.
Στο ένα ανέφερε ότι «το αεροπλάνο μου μοιάζει να διαλύεται στον αέρα» και στο άλλο πώς «αν δεν έχετε νέα μου σε περίπου μιάμιση ώρα, μάλλον θα πρέπει να ενημερώσετε να στείλουν κάποιον να με βρει».
Τρεις ημέρες αργότερα και ενώ οι αρχές του Γκέρνσεϊ σταμάτησαν επισήμως τις έρευνες για την ανεύρευση του αεροσκάφους, ο έμπειρος κυβερνήτης, Χόρχε Πολάνκο, χαρακτήρισε «τρελό το να διασχίσεις βράδυ τα Νησιά της Μάγχης με τόσο κακό καιρό και έναν μόνο κινητήρα».
Οι ελπίδες να βρεθούν ζωντανοί οι δύο επιβαίνοντες είχαν σβήσει. Η οικογένεια του παίκτη όμως και φίλοι του ήθελαν πάση θυσία να βρεθεί το διαλυμένο αεροσκάφος – ει δυνατόν και το άψυχο κορμί του Σάλα -προκειμένου να δοθούν απαντήσεις στα βασανιστικά ερωτήματα.
Οι διάρκειας 36 ωρών έρευνες των αρχών του Γκέρνσεϊ, για τις οποίες είχαν επιστρατευθεί δύο αεροπλάνα, τρία ελικόπτερα, δύο σωστικές λέμβοι, πλοία και ψαροκάικα, είχαν αποβεί άκαρπες.
Τότε όμως τέθηκε σε εφαρμογή η ιδιωτική πρωτοβουλία. Η οικογένεια του άτυχου Αργεντίνου ποδοσφαιριστή συγκέντρωσε από έρανο 300.000 ευρώ μέσα σε λίγες ώρες, καθώς το ενδιαφέρον για το εγχείρημα ήταν τεράστιο.
Αρκετοί σταρ του ποδοσφαίρου – συμπεριλαμβανομένου του Λίονελ Μέσι – αλλά και απλός κόσμος συμμετείχαν σε αυτόν, καταθέτοντας διαδικτυακά χρήματα σε διάφορους λογαριασμούς. Έτσι κατέστη εφικτή η ανάθεση της δουλειάς στην αυθεντία του είδους, τον κορυφαίο κυνηγό ναυαγίων βαθέων υδάτων, Ντέιβιντ Μιρνς.
Ο 60χρονος Αμερικανός ερευνητής- ωκεανογράφος αφιχθεί στο νησί Γκέρνσεϊ για να συνεργαστεί με άλλους εμπειρογνώμονες, σε μια προσπάθεια να λυθεί το μυστήριο. Ο Μιρνς διαθέτει το πιο εξειδικευμένο συνεργείο του κόσμου για τέτοιες αποστολές με συστήματα τελευταίας τεχνολογίας (σόναρ) υποβρύχιας σάρωσης και τηλεχειριζόμενα υποβρύχια.
Ο Ντέιβιντ Μιρνς
Ο ειδικοί εκτιμούν ότι εάν το αεροπλάνο συνετρίβη στο νερό, θα έχει βυθιστεί τουλάχιστον στα 2.000 πόδια και γι’ αυτό δεν κατέστη εφικτό να βρεθούν στοιχεία. Σε τέτοιο βάθος ελάχιστοι μπορούν να διεξάγουν έρευνες και ένας από αυτούς είναι ο Ντέιβιντ Μιρνς, ο οποίος στο παρελθόν έλαβε μέρος σε μεγάλες επιχειρήσεις εντοπισμού ναυαγίων.
Η εταιρία του, «Blue Water Recoveries Ltd» κατέχει τρία παγκόσμια ρεκόρ Guinness σε ό,τι αφορά στην εξεύρεση ναυάγιων σε μεγάλο βάθος.
Το απόλυτο ρεκόρ είναι τα 5.762 μέτρα (18.904 πόδια), στο οποίο βρέθηκε το γερμανικό πλοίο ανεφοδιασμού Rio Grande. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Ιανουάριο του 1944, το Rio Grande είχε βυθιστεί στο νότιο Ατλαντικό από δύο αμερικανικά πλοία και το κουφάρι του βρέθηκε το 1996.
Η πιο φημισμένη ανακάλυψη του 60χρονου ωκεανογράφου είναι το ο εντοπισμός του «HMS Hood», ενός εκ των σπουδαιότερων πολεμικών πλοίων της Μεγάλης Βρετανίας, το οποίο χτυπήθηκε από δύο τορπίλες του θρυλικού γερμανικού «Μπίσμαρκ», τον Μάη του 1941, παρασύροντας στο θάνατο 1415 άνδρες.
Το συμμαχικό σκάφος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ Ισλανδίας και Γροιλανδίας το 2001.
Εφτά χρόνια αργότερα ο Μιρνς εντόπισε ένα άλλο πολύνεκρο ναυάγιο, αυτό του αυστραλέζικου «HMAS Sydney», το οποίο χτυπήθηκε από γερμανική τορπίλη στις δυτικές όχθες της Αυστραλίας το Νοέμβρη του 1941. Περίπου 700 άνδες είχαν χάσει τη ζωή τους.
Η τελευταία μεγάλη ανακάλυψη ήταν το 2015 με ένα πλοίο του 16ου αιώνα. Βρέθηκε στα βάθη του κόλπου του Ομάν και πιστεύεται ότι πρόκειται για το «Εσμεράλδα», μέλος του στόλου του Βάσκο ντα Γκάμα, που βυθίστηκε στα 1503!
Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι απίθανο έστω να υποθέσει κανείς πόσα ναυάγια κείτονται στα βάθη των ωκεανών. Το βαθύτερο σημείο στο Τρίγωνο των Βερμούδων είναι τα 36.000 πόδια. Από την άλλη πλευρά, μόνο τον Ιανουάριο του 1944 ναυάγησαν περισσότερα από 150 πλοία!
Το μεγάλο όνειρο του Ντέιβιντ Μιρνς είναι να λύσει το μυστήριο του σκάφους «Endurance», με το οποίο προσπάθησε ο θρυλικός Βρετανός εξερευνητής Έρνεστ Σάκλετον να διασχίσει την Ανταρκτική από θάλασσα σε θάλασσα, περνώντας μέσω του Νότιου Πόλου, το 1914. Το πλοίο όμως παγιδεύτηκε στον πάγο, ο οποίος άρχισε σιγά-σιγά να το συνθλίβει και έκτοτε δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχεία για τα συντρίμμια του.
«Έαν μπορούσα να ανταλλάξω όλες τις ανακαλύψεις με το Endurance θα το έκανα», έχει πει χαρακτηριστικά ο Μιρνς, ο οποίος, όπως αναμενόταν, βρήκε τα συντρίμμια του μονοκινητήριου αεροσκάφους, στο οποίο επέβαιναν ο Εμιλιάνο Σάλα και ο 60χρονος πιλότος Ντέιβιντ Ίμποτσον.
Το βάθος στο οποίο είχε πέσει ήταν τελικά πολύ μικρότερο από αυτό που πίστευαν οι αρχές του Γκέρνσεϊ – μια υπόθεση ρουτίνας για τον Αμερικανό ερευνητή. «Χτενίσαμε την ευρύτερη περιοχή και το σόναρ έδωσε σήμα εντοπισμού. Αμέσως κατεβάσαμε στον βυθό την ειδική συσκευή (Remotely operated Vehicle) και μετά από έρευνες μερικών ωρών εντοπίσαμε το αεροσκάφος σε βάθος περίπου 63 μέτρων», ανακοίνωσε ο Μιρνς.
Ο άχαρος ρόλος του να φέρνει τα προσδωκόμενα – πλήν τραγικά – νέα είχε επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά…