Αν είστε μεγαλωμένοι με γαλλικά και πιάνο δε θα το ξέρετε, όμως αν έχετε μεγαλώσει με γαλλικά, πιάνο και αγγλικά, τότε το ξέρετε σίγουρα: λέγεται “New year’s resolutions” και είναι, ουσιαστικά, η λίστα που φτιάχνει ο καθένας μας με τους στόχους που θέτει για την επόμενη χρονιά.
Ο στόχος των… στόχων είναι, φυσικά, να τηρηθούν οι «υποσχέσεις» στο έπακρο, όμως στην πορεία στραβώνει το πράμα και πάμε, συνήθως, στο άλλο άκρο.
Φέτος, ωστόσο, είσαι αποφασισμένος: θα το πας μέχρι τέλους και θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Γι’ αυτό, φτιάχνεις μια λίστα με 6 «θέματα» τώρα που το 2016 φεύγει, την καρφιτσώσεις στο ψυγείο σου για να τη βλέπεις κάθε μέρα και…
Στόχος νούμερο 1: Τέρμα οι μιμήσεις της Λιάνας Κανέλλη
Τι λες: «Από 1 Γενάρη θα κόψω το κάπνισμα».
Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Πράγματι, την 1η Ιανουαρίου δεν καπνίζεις ούτε ένα τσιγάρο (βοηθάει κι ότι έχεις σηκωθεί στις 5 το απόγευμα μετά το πρωτοχρονιάτικο ξενύχτι), όμως στις 2 σκάει η βόμβα: αντί για παστίτσιο, όπως είχε υποσχεθεί, η δικιά σου κάνει αρακά.
Η στενοχώρια σου είναι τέτοια που η υπόθεση σηκώνει, φυσικά, τσιγάρο. Κι όχι μόνο ένα- είναι μια κατσαρόλα γεμάτη ο αρακάς, ίσως χρειαστεί να τον φας και στις 3 του μήνα-, αλλά περίπου 3.5 κούτες. Όταν σβήνεις και την τελευταία γόπα στο τασάκι, έχει πάει ήδη 30 Δεκέμβρη του 2017.
Από το 2018, όμως…
Στόχος νούμερο 2: Όλα για την υγεία μου
Τι λες: «Από 1 Γενάρη θα κάνω καλύτερη διατροφή»
Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Την πρωτοχρονιά, επειδή το στομάχι σου είναι κόμπος από τα χθεσινά ξύδια που ήπιες, το ξεκινάς καλά (τρως φιδέ), αλλά στις 2 ένα προκλητικό τσογλάνι στη δουλειά έφερε φακές στο γραφείο κι εσύ- Fuck, yes- σήκωσες το γαστριμαργικό γάντι παραγγέλνοντας σουβλάκια.
Συνέχισες με πίτσες, σάντουιτς, Goody’s, KFC, ενώ το βράδυ στο σπίτι- επειδή ήθελες κάτι ελαφρύ- «έσβησες» με ποπκορν, δρακουλίνια και πατατάκια συν μια κόκα-κόλα.
Είσαι τυχερός που έχεις καλό μεταβολισμό και δεν ξεπερνάς ποτέ τα 83 κιλά.
Για το 1.62 σου, το λες και «ιδεατό βάρος».
Στόχος νούμερο 3: Eye of the Tiger
Τι λες: «Από 1 Γενάρη ξεκινάω γυμναστήριο».
Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Ξυπνάς το απόγευμα, βάζεις ένα Gonna Fly Now και καπάκια Eye of the Tiger για να μπεις σε mood Σιλβέστερ Σταλόνε κι έπειτα γεμίζεις τον σάκο με αθλητικά και πηγαίνεις στο γυμναστήριο της γειτονιάς.
Βλέπεις την ταμπέλα που γράφει «Κλειστό- ξανά μαζί σας στις 2 Ιανουαρίου!» και αυτομάτως το Μάτι της Τίγρης γίνεται το, έχον αρχόμενο καταρράκτη, μάτι του μπαμπουίνου.
Sorry Sly, αλλά εσύ είχες όλη τη καλή διάθεση- αυτοί φταίνε.
Για τις επόμενες 364 μέρες του χρόνου ό,τι πλησιέστερο κάνεις σε γυμναστική είναι μια φορά που ο ντελιβεράς χτύπησε λάθος κουδούνι κι εσύ έτρεξες να τον προλάβεις για να μη φύγει.
Six- μπαααα…
Στόχος νούμερο 4: Ορέστης Μακρής no more
Τι λες: «Από 1 Γενάρη κόβω το ποτό».
Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Ξεκινάς με το δεξί τη χρονιά- μετά τις χθεσινοβραδινές, πρωτοχρονιάτικες κραιπάλες, στη 1 Ιανουαρίου όχι απλά δεν πίνεις γουλιά αλκοόλ, αλλά δεν πλησιάζεις καν σε απόσταση μικρότερη των 5 μέτρων από μπουκάλι.
Την επόμενη μέρα, όμως, το αφεντικό στη δουλειά σε κάνει κουρέλι μπροστά σε όλους σου τους συναδέλφους («Ρε αγοράκι μου, αφού είπαμε το μεγάλο συρραπτικό το αφήνουμε στη γραμματεία για να το χρησιμοποιούμε όλοι», σου λέει αυτή η βελτιωμένη εκδοχή του Χίτλερ) κι εσύ λες στον κολλητό σου πως επειδή δεν αντέχεις άλλο, πρέπει να βγείτε να τα πείτε.
Πράγματι, βγαίνετε. Όχι, όμως, για να τα πείτε, αλλά για να τα πιείτε.
6 ώρες αργότερα, έχεις κάνει περήφανο ακόμα και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη: ήθελες να πιεις όλο τον Βόσπορο και τα κατάφερες.
Στην υγεία σου.
Στόχος νούμερο 5: Ανοίγοντας στο φουλ τις μηχανές της Μόνικα Γκέλερ
Τι λες: «Από 1 Γενάρη θα γίνω πιο οργανωτικός».
Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Την πρώτη μέρα του νέου χρόνου τα πηγαίνεις περίφημα: σηκώνεσαι από το κρεβάτι απευθείας στις 2/1/2017.
Από κει και πέρα, όμως, αρχίζει να χαλάει το πράμα- τα ρούχα σου εξακολουθούν να είναι ατάκτως ερριμμένα στην ντουλάπα σου, στις καρέκλες, στο διάδρομο που είχες πάρει (σ.σ.: βλέπε στόχος νούμερο 3) και στο πάτωμα, τα πιάτα στο νεροχύτη συναγωνίζονται εύκολα, πλέον, σε ύψος τον πύργο του Άιφελ, το γραφείο σου στη δουλειά θυμίζει ελεγχόμενο χάος και η ατζέντα που είχες αγοράσει για να βάλεις σε μια τάξη τα πάντα γράφοντας τι έχεις να κάνεις και τα συναφή, έχει μόνο μία σημείωση: «Από 1 Γενάρη θα γίνω πιο οργανωτικός».
Βλέπεις το ημερολόγιο. Λέει “29/11/2017”.
Φτου.
Στόχος νούμερο 6: Λευτέρης Παπαδόπουλος, τέλος
Τι λες: «Από 1 Γενάρη θα βρίζω λιγότερο».
Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Αν ο χρόνος τελείωνε στη 1 Γενάρη, τότε θα ήταν ο μόνος στόχος που θα είχες πραγματοποιήσει- την πρωτοχρονιά, με το κεφάλι σου κουδούνια, δε μιλάς σε άνθρωπο, άρα δε βρίζεις και καθόλου.
Μερικές μέρες αργότερα, όμως, πηγαίνεις να δεις ματσάρα τις μαγευτικής- για τους προχωρημένα μαζοχιστές- Superleague και στο 3ο λεπτό ο βοηθός δίνει ανάποδα ένα πλάγιο άουτ. Ε, πόσα ν’ αντέξεις κι εσύ; Άνθρωπος είσαι, όχι Θεός. Έτσι…
«Τι δίνεις γ@#ώ το μ#$$ι που σε πέταγε ρε κ#λοπ#$στα γ#$μένε, παλιομπ#$νε! Ρε π#$στη μου, είσαι παντελώς μ#$$#κας λέμε, σκ#$τοκ#$λομ#$κα! Άντε κ@#λομ#$νο, γ#μω το σπίτι σου! Μπ#$σταρδε, π#$%ανας γιε, γ#$μιολη! Σφύρα καλά ρε!»
Συγχαρητήρια, μόλις πέρασες μ’ επιτυχία την οντισιόν για την επόμενη ταινία του Γιάννη Οικονομίδη.
Τι, δε σε νοιάζει;
Στ’ αρ#$$δια σου;