Οι παλιότεροι έχουμε συνδέσει την έννοια «επαγγελματίας χαρτοπαίκτης» με τον Τζον Τάραμα ή με εικόνες από γουέστερν. Κλεφτές ματιές, καχυποψία στα μάτια, κάποιος που προσπαθεί να τραβήξει άσο από το μανίκι του, ένας άλλος που έχει βγάλει ήδη το όπλο κάτω απ’ το τραπέζι… και πιστολίδι. Πολύ πιστολίδι.
Τα τελευταία χρόνια η άνθιση του πόκερ και η τηλεοπτική κάλυψη πολλών τουρνουά στο εξωτερικό, έφεραν και τους Έλληνες κοντά σε μια πιο φυσιολογική πλευρά της ιστορίας με αποτέλεσμα πολλοί να είναι εκείνοι που να ονειρεύονται μια άνετη ζωή χάρις στα λεφτά που θα έρχονται από την… τσόχα. Είναι όμως τα πράγματα τόσο εύκολα; Ένας από τους μερικές δεκάδες επαγγελματίες χαρτοπαίκτες δέχθηκε να μας ανοίξει την καρδιά του (τα χαρτιά του ούτε για αστείο) και να μας εισάγει στον κόσμο του.
Έναν κόσμο που μάλλον διαφέρει κατά πολύ από αυτά που οι εμείς οι κοινοί θνητοί έχουμε στο νου μας, πράγμα που φαίνεται από την πρώτη κουβέντα που βγαίνει από το στόμα του όταν του ζητώ να δώσει μερικές συμβουλές προς αδαείς. «Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων… Οι συμβουλές αυτές δεν εφαρμόζονται σε άλλα παιχνίδια πλην του πόκερ», λέει, και πριν προλάβω να ρωτήσω, συμπληρώνει με ύφος που αποκαλύπτει ακόμη περισσότερα από τα λόγια του «για τον απλούστατο λόγο ότι ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ»…
Στα επόμενα δευτερόλεπτα σκάει το δεύτερο «χαστούκι», όταν χρησιμοποιώ τον όρο «τζογαδόρος». Ευγενικά, αλλά με φωνή που δεν χωρά αμφισβητήσεις, τονίζει: «Αρχικά, λοιπόν, να σου πω ότι επαγγελματίας χαρτοπαίκτης δεν υπάρχει. Μόνο επαγγελματίας παίκτης ποκερ, τίποτα άλλο. Στην Ελλάδα δεν υπερβαίνουν τους 50 με την ακριβή έννοια του όρου. Επίσης είναι πολύ άδικο να χαρακτηριζόμαστε τζογαδόροι σε ένα παιχνίδι που αποδεδειγμένα θέλει ικανότητες (μαθηματικές μεταξύ άλλων) για να κερδηθεί και εμπεριέχει το μικρότερο ποσοστό τύχης από όλα τα άλλα παιχνίδια σε καζίνο».
Τώρα συνεννοηθήκαμε. Μιλάμε για επαγγελματίες που αφήνουν στην τύχη το ελάχιστο δυνατό χώρο, αφού πρώτα προσπαθούν να υπολογίσουν τα πάντα. Ακόμη και το ποσό που είναι διατεθειμένοι να χάσουν εκείνοι που αποφάσισαν να επενδύσουν το χριστουγεννιάτικο δώρο στον… τζόγο. Τα θύματα (με δική τους βούληση) της υπόθεσης…
«Η εορταστική περίοδος είναι σαφώς κάτι που περιμένουμε εναγωνίως, ειδικά τώρα πια με την κρίση να παίζει κυρίαρχο ρόλο καθότι το δώρο δίνει την ευκαιρία σε όλους τους… τζογαδόρους, που πιστεύουν ότι είναι τυχερό παιχνίδι, να έρθουν και να παίξουν. Πολλά νέα πρόσωπα εμφανίζονται αυτήν την περίοδο που με το νέο έτος συνήθως επιστρέφουν στην καθημερινότητα τους», αφηγείται και μου χαμογελά όταν με ακούει να συμπληρώνω «χωρίς να έχουν τινάξει την μπάνκα στον αέρα όπως ονειρεύονταν»…
Και πώς τους ξεχωρίζεις ρε Μιχάλη;
«Τα “θύματα” ξεχωρίζονται εύκολα. Αρκεί να έχεις λίγη εμπειρία και αμέσως τους καταλαβαίνεις από τα πάντα! Τις κινήσεις τους, τις εκφράσεις τους, την ομιλία τους και γενικά το παιχνίδι τους . Αν π.χ. Ποντάρουν ή ακολουθούν σε πονταρίσματα χωρίς να έχουν κάτι καλό, αμέσως σημαίνει συναγερμός»!
Ωστόσο, ακόμη κι ένα «θύμα», ένας απλός τζογαδόρος που παίζει «για το καλό», μπορεί να έχει τη ρέντα του. Αλλά ο Μιχάλης, ξεκαθαρίζει: «Συνήθως το παίζουν έξυπνοι μετά από μεγάλη κερδισμένη πάσα υπέρ τους. Είναι κάτι ενοχλητικό γιατί ξέρω καλά ότι δεν γνωρίζουν το αντικείμενο και είναι θέμα χρόνου να τα χάσουν. Για να αποφεύγω να νευριάζω σκέφτομαι ακριβώς αυτό: ο άνθρωπος θα τα μοιράσει πίσω, απλά θα πρέπει να είμαι εκεί κοντά του όταν το κάνει»!
Όλα αυτά τα υπέροχα για τους επαγγελματίες χαρτοπαίκτες συμβαίνουν στο πόκερ και συγκεκριμένα στο «Texas Hold’em», το παιχνίδι το οποίο παίζει ο Μιχάλης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ στην Πάρνηθα. Κανονικά και με το νόμο, όπως όλοι μας, έτσι κι αυτός παίρνει το δρόμο για τη δουλειά του. Μαζί του, όπως λέει, δεν κουβαλάει κανενός είδους γούρι. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι παίκτες του πόκερ (με κάποιες εξαιρέσεις) δεν έχουν γούρια, λες και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποδείξουν πως δεν είναι απλά ένα παιχνίδι τύχης.
Όσο για τους κανόνες που οφείλει κάποιος να ακολουθήσει εάν θέλει να μπει σε αυτό το ολιγομελές κλαμπ, ο Μιχάλης παίρνει φόρα και αναλύει…
«Ο πιο σημαντικός όλων είναι η πειθαρχία. Υπάρχουν μέρες που θα χάσεις ό,τι κι αν κάνεις. Νόμος! Αν προσπαθείς να ρεφάρεις, θα χάσεις περισσότερα. Νόμος κι αυτός! Το αποδέχεσαι και προχωράς. Έτσι κι αλλιώς ο “πόλεμος” δεν τελειώνει ποτέ, οπότε κάποιες μάχες θα χαθούν».
«Να κάνεις σωστή διαχείριση των χρημάτων σου. Αν χάσεις την αίσθηση του χρήματος -μου έχει συμβεί κι εμένα, μην με βλέπεις έτσι- και προβαίνεις σε αλόγιστες δαπάνες, είναι σίγουρο ότι θα χρεοκοπήσεις. Προσωπικά ξέρω πολλούς ταλαντούχους παίχτες που αψήφησαν τον συγκεκριμένο κανόνα και βρέθηκαν να ζητάνε δανεικά».
«Υπομονή και ψυχραιμία. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει καθαρή σκέψη και χωρίς αυτήν οδηγείσαι σε λάθος αποφάσεις στο παιχνίδι που συνήθως είναι ζημιογόνες».
«Ταπεινότητα… Πίστεψε με πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα για τους πολύ επιτυχημένους παίχτες που διακατέχονται από μεγαλομανία έχοντας κερδίσει εκατοντάδες χιλιάδες».
«Διαρκής θέληση για βελτίωση. Αν σταματάς να βελτιώνεσαι τότε το επίπεδο των άλλων θα σε προφτάσει ή ακόμη χειρότερα θα σε ξεπεράσει αργά η γρήγορα. Η προπόνηση δεν σταματάει ποτέ και περιλαμβάνει αναλύσεις με άλλους επαγγελματίες για διάφορα χέρια και το πως παίχτηκαν».
Πριν προλάβω να τον ρωτήσω πώς μπορεί να μην μπερδεύει την «κανονική» ζωή με τον «μαγικό» για τους υπόλοιπους γκλαμουράτο κόσμο των καζίνο, έρχεται να συμπληρώσει:
«Τέλος, η ισορροπημένη ζωή φιλαράκο μου είναι σημαντικός κανόνας. Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να έχεις άλλα ενδιαφέροντα γιατί η πίεση και οι ψυχολογικές διακυμάνσεις είναι μεγάλες και χρειάζεται να υπάρχουν στιγμές για τις οποίες να ανυπομονείς προκειμένου να αποφύγεις την κατάθλιψη (επίσης συχνό φαινόμενο στον κύκλο μας)».
Κοιταζόμαστε για τελευταία φορά και -δεν αντέχω- τον ρωτάω κι ένα τελευταίο. Τώρα αυτό το ύφος που έχει στα μάτια του, είναι το περίφημο «poker face»; Τι κάνεις, το δουλεύεις κιόλας στον καθρέφτη;
«Δεν το δουλεύω πια… Κατά την διάρκεια ενός χεριού είμαι πάντα ανέκφραστος και πίστεψέ με, δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι. Στην αρχή πάντως το προσπάθησα αρκετά μέχρι να τα καταφέρω στον βαθμό που θέλω γιατί οι επαγγελματίες τα κοιτάνε αυτά. Μιλάμε για λεπτομέρειες όπως διαστολή κορων, τρέμουλο χεριών, χτύπος καρδιάς (τόσο έντονος που είναι φανερός από τον λαιμό!) κτλ. Όλα αυτά θέλει προσπάθεια για να μην τα αποκαλύπτεις χωρίς την βοήθεια αντικειμένων όπως γυαλιά, κασκόλ και τέτοιες ιστορίες».