Ξέρω, ο τίτλος δείχνει σουρεαλιστικός. Θεωρητικά δεν μπορεί να υπάρχει τίποτε πράσινου χρώματος που να μπορεί να τεθεί σε σύγκριση με την αίσθηση που αφήνει το κρέας στον ουρανίσκο σου, είτε αυτό είναι κουνελίσιο, είτε βουβαλίσιο.
Ωστόσο φίλε αναγνώστη υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι η νηστεία δεν είναι αυτοταπείνωση, αλλά ένας τρόπος να απαρνηθούν γαστρονομικούς πειρασμούς, να αποτοξινώσουν τον οργανισμό τους και συνεπώς να έρθουν πιο κοντά στον Θεό.
Για αυτούς τους ανθρώπους, που αναζητούν υποκατάστατα στο τραπέζι τους τη Μεγάλη Εβδομάδα, έχουμε πολύ καλά νέα. Μαζί και για τους φανατικούς κρεατοφάγους, που στις τελευταίες εξετάσεις αίματος έμαθαν ότι πρέπει να βάλουν και λίγο χλωρίδα στον οργανισμό τους.
Πολλοί θεωρούν ότι η μοναδική χρησιμότητα των χόρτων είναι να θρέφουν και να καρδαμώνουν τα ζωντανά που προορίζονται να καταλήξουν στο στομάχι μας. Τα στερεότυπα (όπως και οι παραδόσεις) είναι όμως για να σπάνε.
Δείτε το και στατιστικά. Η ελληνική φύση προσφέρει εκατοντάδες είδη χόρτων. Δεν γίνεται κάποια από αυτά να μην αξίζουν την κάθοδο από τον οισοφάγο μας.
Ο κάθε ανοιχτόμυαλος που θα δώσει βάση στα τρία παρακάτω αγριόχορτα, θα πειστεί με μια δοκιμή ότι βρήκε έναν παραπάνω λόγο για να νηστέψει…
Γαλατσίδα
Από τις πιο εκλεκτές τροφές της ελληνικής χλωρίδας, πλούσια σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία, με έντονη αποτοξινωτική δράση. Η δημοφιλία της όμως έγκειται στη νοστιμιά της, είτε ως ωμή, είτε γιαχνί ή φρικασέ.
Πρόκειται για γλυκά χόρτα που μοιάζουν με τα ραδίκια, με ένα χαρακτηριστικό κίτρινο λουλούδι, και όταν κόβεται ο βλαστός τους βγάζουν ένα παχύρρευστο υγρό σαν γάλα. Πριν ανθίσει είναι δροσερή και ζουμερή και έτσι παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια σαλάτα αγριόχορτων.
Οι πιο ψαγμένοι τη χρησιμοποιούν σε version γιαχνί ή φρικασέ, είτε συνοδεύοντας κάποιο κρέας, είτε αγκινάρα με κουκιά.
Zοχός
Λέγεται ότι τα ζώα πρώτα έχουν διαγνώσει τις ευεργετικές ιδιότητες του και το καταναλώνουν εν αφθονία όταν αισθανθούν ασθενή. Θεωρείται ένα από τα πιο ισχυρά «φάρμακα» που παρέχει η φύση, ως πηγή ασβεστίου, σιδήρου, πλούσιου σε συγκέντρωση βιταμίνης C και βιταμινών του συμπλέγματος Β.
Επιπλέον η ουσία λακτουκίνη που περιέχει χρησιμοποιείται στην ιατρική για μια σειρά από δράσεις. Έχει πικρή γεύση, αλλά η προσθήκη λεμονιού την «απογειώνει» και οι πιο μερακλήδες το αναδεικνύουν σε ιδανικό συνοδευτικό της ρακής.
Οι κυράδες τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι ένα από τα κορυφαία συστατικά για χορτόπιτα.
Σταμναγκάθι
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις βέβαια για το φυτό που αποτελεί το «βασιλιά» των άγριων χόρτων. Συνδεδεμένο με την Κρήτη, όχι γιατί μονοπωλεί την καλλιέργεια του, αλλά γιατί εκεί χαίρει μεγαλύτερης εκτίμησης, ακόμα και ως βασικό συστατικό πιάτων.
Εκτός ασφαλώς από ωμό, με μπόλικο λάδι, λεμόνι ή ξύδι (αλλά πάνω απ’ όλα ρακή…), ταιριάζει με όλα τα είδη κρέατος, τα όσπρια ή τα μανιτάρια, ενώ χρησιμοποιείται και ως συνοδευτικό σε πιάτα θαλασσινών.
Η παρασκευή της σαλάτας, όπου φυσικά έχει πρώτο ρόλο, εξαρτάται από τις τοπικές ιδιαιτερότητες και από τη φαντασία της κάθε νοικοκυράς. Και η αλήθεια είναι ότι το σταμναγκάθι έχει τον τρόπο να… εμπνέει περισσότερο από κάθε άλλο αγριόχορτο.
ΥΓ: Για να αυξηθεί βέβαια η γευστική αποτελεσματικότητα αυτών των ασύγκριτων λιχουδιών, καλό θα είναι να συνοδεύονται από κανά, δυο κιλά κοντοσούβλι…