Το ότι η ελληνική γλώσσα είναι μία από τις δυσκολότερες του κόσμου είναι ευρέως γνωστό. Αυτό ίσως θα μπορούσε να δικαιολογεί τη λανθασμένη της χρήση από μεγάλο μέρος των Ελλήνων. Ίσως και όχι.
Τα λάθη στον λόγο μας είναι πολλά, καθώς υπάρχουν συγκεκριμένες φράσεις που σχεδόν όλοι επιμένουμε να χρησιμοποιούμε λάθος, με αποτέλεσμα ο σωστός τρόπος να έχει… ξεχαστεί.
Μία εξ’ αυτών είναι η φράση που ακολουθεί.
Πόσες φορές έχει πει το «υπέρ τού δέοντος»; Γνωρίζεις πως η version αυτή της φράσης «υπέρ το δέον» -που είναι και η σωστή!- λέγεται με αυτόν ακριβώς τον τρόπο από το 90% των Ελλήνων;
Να λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα:
Σωστό είναι να λέμε είτε «υπέρ το δέον» ή «πέρα τού δέοντος» κι αυτό διότι όταν το «υπέρ» δηλώνει υπέρβαση ή υπερβολή, συντάσσεται με αιτιατική, ενώ όταν επιθυμούμε να δηλώσουμε υπεράσπιση, το συντάσσουμε με γενική (υπέρ εμού, υπέρ του ταμείου και πάει λέγοντας).
Μήπως ήρθε η ώρα να δώσουμε ένα τέλος στο εξωφρενικό «υπέρ του δέοντος»;
