Πώς να αναγνωρίσεις τον μπίχλα του λεωφορείου πριν καθίσει δίπλα σου

Η άβολη στιγμή που καταλαβαίνεις ότι «κάτι βρωμάει στην υπόθεση…»

Ιούνιος έφτασε, φτιάχνει το κέφι μας, ξεχυνόμαστε σιγά-σιγά στις παραλίες.

Πριν ξεκινήσουμε όμως να μετράμε μπάνια και παγωτά (όπως όταν κάναμε πιτσιρίκια) έχουν μεσολαβήσει και δυσάρεστες ενδείξεις ότι πιάνουν οι ζέστες.

Γιατί ειδικά αν χρησιμοποιείς Μέσα Μαζικής Μεταφοράς το γνωρίζεις:

Καλοκαιράκι στην Ελλάδα πιάνει πραγματικά μόλις αρχίσουν να μυρίζουν οι πρώτες μασχάλες!

Θέλεις-δεν θέλεις λοιπόν, στο λεωφορείο ή στο βαγόνι ηλεκτρικού/μετρό που θα μπεις, θα συναντήσεις κάποια στιγμή τον υπέρτατο μπίχλα. Το κουνάβι-απειλή για τη μύτη σου.

Αυτόν που θα καταλάβεις από απλούστατες ενδείξεις ΠΡΙΝ προλάβει να κάτσει δίπλα σου.

Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:

Σκαλίζει τη μύτη του

Δεν τον απασχολεί αν τον βλέπουν, δεν τον ενδιαφέρει αν βλέπει βλέμματα αηδίας απέναντί του. Ο μόνος και απόλυτος στόχος του είναι ένας: Να εξορύξει όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό! Χωρίς ντροπή και φόβο μήπως το δάχτυλό του βγει διαμπερές από το μάτι, εξερευνά με ζήλο την πιθανότητα να βγάλει τα σώψυχά του από τη μύτη. Στην πιο αδίστακτη εκδοχή του δεν θα διστάσει ακόμα και να κολατσίσει τον μεζέ που μόλις αποκόμισε.

Απομονώνεται από τους υπόλοιπους

Αν και ο κόσμος είναι πολύς, πάντα βρίσκεται ένας… πριβέ χώρος για ‘κείνον. Ή τουλάχιστον φροντίζουν να του τον προσφέρουν οι υπόλοιποι. Αναδύοντας μυρωδιά τύπου ΧΥΤΑ που σου ξεραίνει τον λαιμό αν τύχει να φτάσει στα ρουθούνια σου, κρατά σε απόσταση τους πάντες. Και γύρω του σχηματίζεται κύκλος με ακτίνα τουλάχιστον 1,5 μέτρο, λες και έχει καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον όλων των υπόλοιπων επιβατών.

Είναι φουλ ιδρωμένος

Ακόμα δεν μπήκε μέσα και μοιάζει σαν να τελείωσε μόλις μονό στο μπασκετάκι. Δεν είναι κακό να ιδρώνεις -σε όλους μας συμβαίνει. Κακό είναι να έχεις ξεχάσει την ύπαρξη αποσμητικών και roll on. Όπως αναρωτήθηκαν εύστοχα κάποτε και τα Ημισκούμπρια, «καλά, μα δεν τους μίλησε κανείς για το Rexona»; Κάπως έτσι δημιουργούνται υγρά μπαλώματα τύπου Καμάτσο στις μασχάλες. Και πιάνεις τζακ-ποτ γκαντεμιάς όταν η χειρολαβή σου είναι δίπλα στη δική του.

Ξύνεται

Δεν το κάνει επίτηδες, δεν μπορεί να το ελέγξει. Με τόσες εστίες μικροβίων και την απλυσιά να έχει δημιουργήσει κρούστα, το δέρμα του εύλογα διαμαρτύρεται. Ξύνει τα χέρια του, ξύνει τα πόδια του, ξύνει το κεφάλι του (ζωηρός κίνδυνος να είναι και ψειροφωλιά εκτός των υπολοίπων) ενδεχομένως να τολμήσει μια πενιά και στην κωλοχαράδρα. Σε κάνει να μελετάς σπιθαμή προς σπιθαμή πού θ’ ακουμπήσεις μήπως έχει εναποθέσει κάποια ίχνη DNA του.

Μασουλάει με ανοιχτό στόμα

Ο λεκές που συνήθως υπάρχει στη μπλούζα του σε προϊδεάζει. Ακόμα κι αυτός να μην υπήρχε όμως, καταλαβαίνεις απόλυτα ότι πρόκειται για λέπουρα. Γιατί όχι μόνο τρώει μέσα στο λεωφορείο, αλλά το κάνει και αηδιαστικά: Με ανοιχτό στόμα για να μοιραζόμαστε όλοι τους ήχους από το μάσημα. Υπόλειμμα σάλτσας ή αλοιφής περιμετρικά των χειλιών. Και άφθονα τριφτουλίδια διασκορπισμένα πάνω του και στον διάδρομο του λεωφορείου -μάλλον για να βρει μετά την έξοδο.