Η δίαιτα για να γίνει σωστά απαιτεί πειθαρχία.
Θέλει πρόγραμμα. Θέληση. Αντοχή.
Ρούχα που κάνουν τα γοφιά σου ν’ ασφυκτιούν (ώστε να σου υπενθυμίζουν ότι έχεις ακόμα δουλειά) και όχι φαρδιά που να σ’ αφήνουν να εφησυχάζεις.
Μα το κυριότερο θέλει ψυχή. Δύναμη ν’ αντέχεις όταν η μπούκα σου έχει πάει στον σβέρκο από την πείνα.
Και κότσια να μην ενδίδεις στους πειρασμούς που πετάγονται συχνά μπροστά σου. Γιατί ναι, αν είσαι όντως αποφασισμένος, τα περισσότερα φαγητά μπορείς να τα «ντριμπλάρεις».
Υπάρχουν όμως και κάποια που είναι σαν τον… Κολτσίδα στα ντουζένια του: Δεν ντριμπλάρονται με τίποτα.
Διότι κάνουν το στόμα σου να φουλάρει από σάλια. Τη μύτη σου να θέλει να εκραγεί. Και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων καταφέρνουν να λήξουν άδοξα την προσπάθειά σου να χάσεις κάνα γραμμάριο.
Όπως, για παράδειγμα, τα εξής:
Σουβλάκι
Εντάξει, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τα αυτονόητα. Εάν μετρήσουμε τις δίαιτες που έχουν σπάσει από σουβλάκια, είναι περισσότερες από κόκκους άμμου που χύνονται από την τσέπη τζιν έπειτα από τρίωρο χαμούρεμα σε παραλία. Γιατί θα κρατηθείς μια (όταν περάσεις έξω από σουβλατζίδικο και η τσίκνα σου τρυπήσει τη μύτη). Θα κρατηθείς δυο (όταν όλοι θα έχουν παραγγείλει κι εσένα η διατροφή σου λέει κουάκερ). Την τρίτη όμως θα σπάσεις. Και δεν θ’ αντέξεις να δεις το ματς χωρίς να χτυπήσεις τουλάχιστον δυο τυλιχτά…
Πατάτες τηγανητές
Ποιος είπε ότι ο πειρασμός πρέπει να είναι κολασμένος για να ενδώσεις; Ποιος είπε πως όταν έχεις να δεις χαρά στα σκέλια σου από την εποχή του χαλκού, πρέπει να σου κουνηθεί η Μάργκοτ Ρόμπι (και όχι η Σούλα από το Μετς) για να κάνεις το… ψυχικό; Ε, αντιστοίχως όταν είσαι κυριολεκτικά πεινασμένος (και όχι μόνο σεξουαλικά) δεν χρειάζεται κάποια φοβερή γκουρμεδιά για να λυγίσεις. Αρκεί το πιο κοινά αποδεκτό φαΐ στον κόσμο (και η ψευδαίσθηση «έλα μωρέ, μια θα φάω») για να καταλήξεις να τρως έναν κουβά…
Μακαρόνια με κιμά
Δίαιτα και μακαρόνια δεν πάνε ποτέ μαζί. Κι αν πάνε, είναι μια σχέση που δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά. Γι’ αυτό τον λόγο τα ζυμαρικά είναι από τους συχνότερους πρωταγωνιστές σε υγρά (από τα σάλια σου) όνειρα, λίγο αφότου έχεις πάει για ύπνο έχοντας φάει βραδινό ένα μήλο. Μέχρι τη μέρα που θα παρελάσει από μπροστά σου μια γενναία μακαρονάδα με μια φτυαριά κιμά και το τυράκι σπάταλο. Και πλέον το όνειρο (του να ρουφήξεις πρόστυχα μέχρι και το τελευταίο μακαρόνι) θα γίνει αναπόφευκτη πραγματικότητα…
Γιουβέτσι
Οι μεγαλύτερες παγίδες σε φάσεις δίαιτας είναι τα «μαμαδίστικα» φαγητά. Όχι μονάχα επειδή είναι σκανδαλωδώς πιο νόστιμα, αλλά κι επειδή συνοδεύονται συνήθως από την γλυκιά (όσο και κολασμένη) προτροπή: «Φάε, παιδί μου, μια χαρά είναι τα κιλά σου». Άντε λοιπόν να υπάρχει οικογενειακή μάζωξη και να αχνίζει μπροστά σου το μοσχαράκι αγκαλιασμένο από το χρυσαφένιο γιουβετσάκι (κατεξοχήν φαγητό για κυριακάτικο τραπέζι). Πόσες πιθανότητες υπάρχουν –δεδομένου ότι είναι και η επόμενη μέρα- να ΜΗΝ πεις «δίαιτα από Δευτέρα»;
Γεμιστά
Δεν υπάρχει κάποια γνωστή μονάδα μέτρησης για την ανθρώπινη αντοχή. Αν ποτέ θεσπιζόταν όμως, θα υπήρχε διαχρονικά κατειλημμένη μια θέση στα high scores: Για όποιον κατάφερνε να αντισταθεί στα γεμιστά! Είτε με κιμά, είτε χωρίς (δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε ξανά), είτε ζεστά, είτε παγωμένα, θα αποτελούν πάντα έναν από τους μεγάλους «σατανάδες» της δίαιτας. Και με την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗΤΗ συνοδεία μισού κιλού φέτας (και ενός καρβελιού ψωμιού) θα απειλούν πάντα να την ξορκίσουν!
