Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.
Και όμως συμβαίνει και με τα φαινόμενα, τα ονόματα πολλές φορές απατούν.
Μεταξύ μας όμως, υπάρχει κανείς που δεν τα λαμβάνει υπόψη του; Που δεν προϊδεάζεται (έστω και ασυναίσθητα) από το πώς λένε κάποιον;
Όχι βέβαια! Γιατί όνομα κακό ή άσχημο δεν υπάρχει. Ό,τι επιλογή κι αν είχαν οι γονείς κάποιου στα βαφτίσια του, τιμή του και καμάρι του.
Όπως και να το κάνουμε όμως, υπάρχουν ονόματα που δεν κολλάνε με τους κατόχους τους.
Βλέπεις τον άλλον, ρε παιδί μου, και δεν σου κάνει για «Αποστόλης». Φλερτάρεις την κοπέλα στο μπαρ και όταν συστήνεστε απορείς πώς γίνεται να τη λένε «Χαρούλα».
Ε, το ίδιο συμβαίνει και με τα επαγγέλματα. Δεν είναι όλα τα ονόματα για όλες τις δουλειές. Υπάρχουν (στο μυαλό σου φυσικά και όχι στην πραγματικότητα) κάποιες κραυγαλέες αναντιστοιχίες.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
Μπάμπης – Γιατρός
Είναι εξαιρετικός χαρακτήρας. Τίμιος, εργατικός, πρόσχαρος. Όλα τα καλά του θεού έχει. Όπως και να το κάνουμε όμως, ο Μπάμπης είναι (σχεδόν πάντα) παιδί του λαού. Δεν είναι επιστήμονας. Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κρατούσε το «Χαράλαμπος». Πολύ πιο εύκολα λοιπόν θα τον έκανες παρέα ή θα του έδινες την αδερφή σου να την παντρευτεί, παρά θα του εμπιστευόσουν να σου ανοίξει το στομάχι ως χειρουργός.
Κωνσταντίνος – Υδραυλικός
Και μόνο η αποφυγή του υποκοριστικού δείχνει κι εδώ πράγματα. Γιατί ναι, το να φωνάξεις τον μαστρο-Κώστα (και όχι τη Μαστροκώστα γιατί θα ‘χεις μπλεξίματα με τον Δέλλα) ακούγεται φυσιολογικό. Το «Κωνσταντίνος» όμως, με όλη του τη μεγαλοπρέπεια, με όλη του την αρχοντιά που θυμίζει τον μαρμαρωμένο βασιλιά, δεν πάει με το μερεμέτι. Ούτε γίνεται να σκεφτείς Κωνσταντίνο με μολύβι στ’ αυτί και γενναία αποκάλυψη κωλοχαράδρας στο σκύψιμο.
Πόπη – Ζωγράφος
Το ταλέντο δεν έχει να κάνει με ονόματα. Μπορεί να γεννηθεί μ’ αυτό ο μεγαλύτερος αριστοκράτης ή ο ταπεινότερος βιοπαλαιστής. Κάποια πράγματα όμως δεν ταιριάζουν. Διότι το «Καλλιόπη» θυμίζει μεν αγγαρεία στον στρατό, αλλά θα μπορούσε να ανήκει σε καλλιτέχνιδα. Την τελευταία φορά όμως που «Πόπη» συνδέθηκε με τέχνη, το αποτέλεσμα ήταν στίχοι όπως «Θεσσαλονίκη-Γιάννινα με δυο παπούτσια πάνινα» και αυθόρμητες αντιδράσεις «δεν μας χέζεις, ρε Νταλάρα».
Φιλαρέτη – Κομμώτρια
Αγαπάει το διάβασμα. Ακούει κλασική μουσική. Πιθανότατα είναι αρκετά ματσωμένη και έχει κάνει τουλάχιστον δεύτερο γάμο. Αυτή είναι μια περιγραφή που θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε «Φιλαρέτη». Τώρα προσπάθησε να φανταστείς τη συμπαθέστατη κατά τ’ άλλα (και συνήθως κουτσομπόλα) ιδιοκτήτρια του συνοικιακού κομμωτηρίου να συστήνεται «Φιλαρέτη». Θα σκεφτείς ΣΙΓΟΥΡΑ πως σου λέει ψέματα, διαπιστώνοντας από μέσα σου «τρίχες…»
Λάζαρος – Γραφείο τελετών
Ναι, σύμφωνοι, υπάρχουν και πιο άκυρα ονόματα για ιδιοκτήτη ή ιδιοκτήτρια γραφείου κηδειών. Σκέψου, ας πούμε, να την έλεγαν Ευτυχία. Είναι κομμάτι αντιφατικό. Υπάρχει όμως και πιο άστοχη σύνδεση ονόματος με το συγκεκριμένο επάγγελμα. Διότι καθαρά για λόγους μάρκετινγκ δεν ασχολείσαι με τέτοια μπίζνα αν σε λένε Λάζαρο. Εκτός κι αν στον τιμοκατάλογο έχεις προβλέψει επιστροφή χρημάτων σε περίπτωση αναστάσεως…
