Ένα αεροπλάνο- θρύλος, ίσως το πιο διάσημο στην ιστορία της Ολυμπιακής. Είναι το αεροπλάνο που μετέφερε τη σορό του Αριστοτέλη Ωνάση στην Ελλάδα, με την Τζάκι και την οικογένεια του να πετούν στην κύρια καμπίνα. Θα περίμενε κανείς ότι ύστερα από τόσα χρόνια, ο γίγας των αιθέρων θα έχει γίνει παλιοσίδερα. Μέγα λάθος. Ένας τύπος που ανήκει στην Aircraft Fleet Recycling Association (σ.σ. Ένωση Ανακύκλωσης Στόλου Αεροσκαφών) είχε άλλα σχέδια για εκείνο…
Εάν αποφασίσεις να ζήσεις μέσα σε ένα παροπλισμένο αεροσκάφος χρειάζεσαι απαραίτητα δύο πράγματα σε… μεγάλες ποσότητες. Χρήμα και χώρο. Ο Μπρους Κάμπελ τα διέθετε και τα δύο κι έτσι κατόρθωσε να κάνει το τρελό όνειρό του πραγματικότητα.
Εάν κάποιος περνούσε πάνω από το δάσος του Χίλσμπορο στο Όρεγκον κι έριχνε μια ματιά από κάτω, σίγουρα θα κόμπιαζε με την εικόνα που θα αντίκριζε και θα ήταν βέβαιος ότι κάτι πολύ κακό είχε συμβεί, με αποτέλεσμα κάποιο αεροπλάνο να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση.
Βέβαια, όταν θα ξεπερνούσε το αρχικό σοκ του να δει κανείς ένα αεροπλάνο ανάμεσα στα δέντρα και θα διαπίστωνε ότι αυτό ήταν άθικτο και σε τέλεια κατάσταση, τα πράγματα θα άλλαζαν και πιθανότατα θα ήταν ένας από τους πολλούς που θα έσπευδαν να δουν από κοντά αυτό το περίεργο… αντικείμενο που ο Μπρους Κάμπελ αποκαλεί «σπίτι»!
Πολύ διαφορετικό από ό,τι έχουμε συνηθίσει, το… τσαρδί του αμερικανού ηλεκτρολόγου μηχανολόγου είναι ένα Boeing 727 που κάποτε έσκιζε τους αιθέρες για λογαριασμό της Ολυμπιακής Αεροπορίας, όπως άλλωστε φαίνεται ακόμη στις επιγραφές και τους κύκλους –σήμα κατατεθέν- του πάλαι ποτέ «εθνικού αερομεταφορέα».
Πριν από κάτι παραπάνω από 20 χρόνια –το 1999 συγκεκριμένα– ο κύριος Κάμπελ έδωσε 100.000 δολάρια για να κάνει δικό του το αεροπλάνο της Ολυμπιακής, αλλά χρειάστηκε περισσότερα –και για την ακρίβεια άλλες 120.000 δολάρια– προκειμένου να μεταφέρει τον γίγαντα των αιθέρων έξω από το Πόρτλαντ στο Όρεγκον και να αρχίσει να το μετατρέπει σε σπίτι.
Σίγουρα αυτό το Boeing ήταν από τυχερά του είδους του καθώς τα περισσότερα αεροπλάνα καταλήγουν να πωλούνται για παλιοσίδερα όταν αποσύρονται από τους ουρανούς. «Τα αεροσκάφη μπορούν –και θα έπρεπε- να γίνονται υπέροχα σπίτια. Όχι να τα κάνουμε σκραπ, έτσι απλά και ασυλλόγιστα» υποστηρίζει ο ίδιος, παραδεχόμενος ότι έχει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους.
Μάλιστα, δεν αποκλείεται ήδη να έχει ολοκληρώσει την αγορά ενός δεύτερου σκάφους, αυτή την φορά από την Ιαπωνία.
Η διαμόρφωση ενός μεταφορικού μέσου –και μάλιστα τέτοιων διαστάσεων- σε σπιτικό δεν είναι μια απλή ούτε εύκολη διαδικασία. Χρειάστηκε πολύς κόπος, χρόνος, χρήμα αλλά και ατελείωτες ώρες προσωπικής εργασίας με πολύ μεράκι για να γίνει το παλιό Boeing αυτό που είναι σήμερα.
Εκεί περνά περίπου τον μισό χρόνο της ζωής του (ζει 6 μήνες εκεί και τους υπόλοιπους στην Ιαπωνία) και κάθε φορά που το επισκέπτεται προσθέτει και κάτι ακόμα στην κατασκευή του, τονίζοντας πως είναι μια δουλειά που μάλλον δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ, καθώς πάντα θα υπάρχει κάτι που θα απαιτεί βελτίωση ή μια μικρή αλλαγή σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό και πλάνο που είχε κατά νου.