Η τροπολογία της κυβέρνησης για βιντεοσκόπηση των μαθημάτων στα σχολεία ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων.
Το ενδεχόμενο να τοποθετούνταν κάμερες μέσα στις αίθουσες προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών.
Πέρα όμως από τις εύλογες ενστάσεις ότι μπορούν να θιχτούν προσωπικά δεδομένα, έφερε στο μυαλό και κάτι άλλο.
Σ’ έβαλε (όπως κάθε μεσήλικα που δεν θέλει να παραδεχθεί ότι μεγαλώνει) στη διαδικασία να σκεφτείς τι θα γινόταν αν κάτι τέτοιο εφαρμοζόταν στη δική σου εποχή.
Και αμέσως συμπέρανες με τρόμο (ενδεχομένως επειδή θα κινδύνευες κι εσύ σε μια τέτοια περίπτωση) ότι θα είχαν σοβαρά μπλεξίματα τουλάχιστον τέσσερις κατηγορίες μαθητών.
Οι εξής:
Σαϊτοβόλος
Τότε ήταν σχεδόν αδύνατος ο εντοπισμός του. Αρκούσε μια υποτυπώδης υποκριτική ικανότητα (και ένα απλά αδιάφορο βλέμμα μετά τη βολή) ώστε να μοιάζει το ίδιο ύποπτος με όλους τους άλλους συμμαθητές του. Με τις κάμερες όμως να γράφουν θα ήταν σχεδόν απίθανο να γλιτώσει. Γιατί άντε και έκρυβε τη διαδικασία παρασκευής του χάρτινου βλήματος στο θρανίο. Η φάση της ρίψης όμως (ειδικά όταν χρειαζόταν και χρόνος στόχευσης στο κεφάλι του καθηγητή) θα ήταν αδύνατο να μην ανιχνευτεί από τον… Big Brother.
Αντιγραφέας
Όπως συμβαίνει σε κάθε παρανομία, όσο εξελίσσονται τα μέσα καταστολής, τόσο εξελίσσονται και οι τεχνικές του απατεώνα. Υπό αυτή την έννοια, ακόμα και ακτίνες Χ να μπουν στις τάξεις ο Έλληνας μαθητής πάντα θα βρίσκει τρόπο να λαμογιάρει. Ακόμα και ο μεγαλύτερος μαέστρος της αντιγραφής ωστόσο θα τα έβρισκε σκούρα υπό το βλέμμα της κάμερας. Θα ήταν δύσκολο όχι μόνο να φτάσει στο top επίπεδο (της ανταλλαγής κόλλας με καλύτερο μαθητή) αλλά ακόμη και μικρά διαχρονικά τρικ (όπως το βλεφάριασμα ή το σκονάκι) να δουλέψει.
Φαρσέρ
Δεν θα είχε τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο οι προηγούμενοι (αφού η δική του δραστηριότητα επεκτείνεται και εκτός της τάξης). Όπως και να το κάνουμε όμως θα έπρεπε να προσαρμόσει κι εκείνος το ρεπερτόριο του. Κλασικές φάρσες όπως καρφίτσες στο μαξιλαράκι του καθηγητή, προσκόλληση ετικέτας «είμαι μαλάκας» στην πλάτη του ή τοποθέτηση νερωμένου σπόγγου στον πίνακα θα ήταν εξ ορισμού ανέφικτες χωρίς να προδοθεί ο «εγκέφαλος». Και δεν θα χρειαζόταν πια ο συμμαθητής-ρουφιάνος για να συλληφθεί από τον καθηγητή ο δράστης.
Ματάκιας
Η κίνηση των ματιών είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Χρειάζεται απροκάλυπτο και παντελώς λιγούρικο «κάρφωμα» για να… καρφωθείς ότι βλεφαριάζεις. Το πρόβλημα όμως για τον ματάκια της δεκαετίας του ‘90 θα ήταν η αδυναμία να στήσει το σκηνικό του μπανιστηριού. Γιατί το ριπλέι θα αποδείκνυε ότι το στιλό το έριξε επίτηδες πριν σκύψει να το μαζέψει κάτω από τη φούστα της ζουμερής απουσιολόγου. Θα φαινόταν η σκόπιμη ρίψη νερού σε άσπρα μπλουζάκια μετά τη γυμναστική. Και οι Μπίλιας-Χάλιας-Κορτέσης, πριν συλληφθούν από τη Βίνα Ασίκη, θα είχαν ήδη συλληφθεί από το… VAR.