4 πράγματα που αν δεν τα αντέχεις στην παραλία, είσαι πλέον και με τη βούλα γερο-γκρινιάρης

Μήπως γίνεσαι ο γερο-παράξενος που κάποτε έσπαγε τα δικά σου νεύρα στη θάλασσα;

Όταν κρυώσεις, θα έχεις συνάχι, βήχα και πυρετό.

Όταν ξεχάσεις την επέτειο του γάμου σου, θα έχεις γκρίνια, καυγά και κρεβατομουρμούρα.

Όταν πεις σε τηλε-πλασιέ ότι ενδιαφέρεσαι για την υπηρεσία που προσφέρει, θα χτυπάει το τηλέφωνό σου καθημερινά για τουλάχιστον έξι μήνες.

Κάθε δύσκολη κατάσταση έχει τα συμπτώματα και τις συνέπειές της. Και ακριβώς το ίδιο ισχύει και με τα γηρατειά.

Πέρα λοιπόν από το απόλυτο τεστ του αν σ’ αρέσει πλέον να περνάς το Σαββατόβραδο παρακολουθώντας «Στην υγειά μας ρε παιδιά», τώρα που καλοκαίριασε υπάρχει κι άλλος τρόπος να τσεκάρεις τον εαυτό σου αν όντως… μπαγιάτεψε και παραξένεψε.

Είναι το αν σ’ ενοχλούν στην παραλία πράγματα που κάποτε θα περνούσες στο «ντούκου».

Όπως, για παράδειγμα, τα εξής:

Ρακέτες

Σύμφωνοι, δεν χρειάζεται να είσαι παράξενος για να σ’ ενοχλούν. Μπορούν να σπάσουν τα νεύρα σε οποιονδήποτε και όχι μονάχα σε γκρινιάρηδες υπερήλικες. Με μια διαφορά: Αν ανήκεις στην τελευταία κατηγορία δεν θα αρκεστείς σε μια γκριμάτσα δυσαρέσκειας, σ’ ένα βλέμμα δυσφορίας, σ’ ένα αγανακτισμένο «τς, τς, τς»… Θα πάρεις την κατάσταση (ενδεχομένως και το μπαλάκι) στα χέρια σου. Και απευθυνόμενος στους εκάστοτε Φέντερερ θ’ αρχίσεις να ωρύεσαι με κάποια βέρσιον του «έλεος, βρε παιδιά, δεν μπορείτε να πάτε πιο πάνω»;

Δυνατή μουσική

Κάποτε (όχι πριν πολλά χρόνια) το απολάμβανες. Το θεωρούσες απαραίτητο κομμάτι της διασκέδασής σου στην παραλία. Μπορεί και να ζητούσες να το δυναμώσουν. Τώρα κάθε χρόνος που περνά σαν να αφαιρεί κάποια ντεσιμπέλ απ’ αυτά που μπορείς ν’ αντέξεις. Απορείς πώς κάποτε κωλοχτυπιόσουν σε αμμουδιές και μπιτσόμπαρα. Και πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται (ή ακόμα χειρότερα να ξεστομίζει) ατάκες του τύπου «μας πήρε τ’ αυτιά αυτός ο διάολος, δεν μπορούμε να πούμε μια κουβέντα».

Σκυλιά στη θάλασσα

Το πώς μπορούν να συνυπάρχουν λουόμενοι και σκυλιά στην παραλία είναι θέμα που σηκώνει κουβέντα. Για την οικονομία της συζήτησης, ας δεχθούμε ότι κάθε πλευρά (αυτή που το θεωρεί ανέφικτο και αυτή που το θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό) έχει τα δίκια της. Υπάρχει όμως κάτι αναμφισβήτητο. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που κάποιος κάνει παρατήρηση με έξαλλο ή αγενή τρόπο, πρόκειται για ξινισμένο γέρο/γριά που (έχοντας πιθανώς κατουρήσει νωρίτερα στα νερά) διαμαρτύρεται ότι «τα σκυλιά βρωμίζουν τη θάλασσα».

Φαγητό απέξω

Στις ένδοξες πασοκικές εποχές ήσουνα άπλας στην παραλία. Χωρίς έγνοιες αν θα σου φτάσουν τα λεφτά, μπορούσες να κάνεις λογαριασμό… μπουζουκιών στο μπιτσόμπαρο. Αν συνεχίζεις και τώρα λοιπόν να το κάνεις -παραγγέλνοντας ό,τι τραβάει η ψυχάρα σου- δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείς. Αν όμως ΔΕΝ έχεις σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και στο μυαλό σου στριφογυρίζουν σκέψεις όπως το «γιατί να πάρουμε κλαμπ σάντουιτς όταν μπορούμε να φέρουμε τάπερ με κεφτεδάκια από το σπίτι» μπορείς ν’ αρχίσεις ν’ αγχώνεσαι ότι γέρασες.