«Χτύπα ένα…»: Το μπισκότο με φουλ σοκολάτα που έβαζες μέσο για να βρεις στα σχολικά κυλικεία των '90s

Το σουξέ του στα σχολιαρόπαιδα λίγα προϊόντα ευλογήθηκαν να το… ζήσουν

Το σχολείο και δη το δημοτικό ήταν για κάποιους (από μας…) διάλειμμα, μπάλα και ΚΥΛΙΚΕΙΟ. Όλα τα υπόλοιπα που είχαν να κάνουν με αυτό ήταν το αναγκαίο κακό των ημερών από Δεύτερα έως Παρασκευή (όσοι πηγαίνατε και Σάββατο δεν σας ενδιαφέρει το παρόν ανάγνωσμα).

Το διάλειμμα ήταν όμως τέτοια ιεροτελεστία που άντεχες και περισσότερες ώρες αν ήταν να χτυπάει συχνότερα το κουδούνι. Στο διάλειμμα που είχες «σημαδέψει» για βόλτα απ’ το κυλικείο ήξερες ότι δυστυχώς και (πολλοί) άλλοι είχαν την ίδια ιδέα με σένα. Για αυτό με το ντρρ… είχες πάρει ήδη θέση στο βατήρα, έτοιμος για σπριντ αλά Μπολτ, ώστε να μην επιστρέψεις στην τάξη έχοντας φάει όλο το τέταρτο στην ουρά.

Τα πράγματα στον διαγ(κ)ωνισμό καλύτερης θέσης έγιναν πολύ χειρότερα όταν έκανε την εμφάνιση της στα σχολικά κυλικεία η απόλυτη παιδική λιδουδιά των 90’ς. «Ένα χορταστικό γεμιστό μπισκότο βουτηγμένο σε πραγματική σοκολάτα. Η οικεία γεύση που σε γεμίζει απόλαυση. Bloom στη σοκολάτα!», αναφέρεται  από την κατασκευάστρια εταιρία (ω ναι, το προϊόν υπάρχει ακόμα) και μην μας πείτε ότι ακόμα δεν έχετε καταλάβει περί τίνος πρόκειται.

Αν όχι, μπορούμε να σας φρεσκάρουμε παραστατικά τη μνήμη.

Υπερβολές είπατε; Μια επίσκεψη στη σελίδα του Facebook «Νοσταλγοί Ογδόντα Ενενήντα», συνοδεία μιας ματιάς στα σχόλια κάτω απ’ τη σχετική ανάρτηση, θα σας πείσουν ότι και λίγα έχουμε γράψει. Το σουξέ του Choco bloom στα σχολιαρόπαιδα λίγα προϊόντα ευλογήθηκαν να το… ζήσουν – σε βαθμό που αν πήγαινες με το πάσο σου στο κυλικείο να το αγοράσεις (δήθεν) κύριος και να φύγεις, διαπίστωνες ότι δεν είχε μείνει λέπι.

Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα του αθέμιτου ανταγωνισμού σε αγνές παιδικές (κοιλιόδουλες) ψυχές. Συνεννόηση από πριν με τον «κυλικειάρχη» για κρατήσεις κομματιών κάτω από τη μύτη των συντρόφων, που στο τέλος της μέρας καταλάβαιναν γιατί ο μπαμπάς είχε δίκιο όταν έκανε λόγο για την… ουτοπία του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Διότι αλληλεγγύη και κοινοκτημοσύνη ήταν άγνωστες έννοιες όταν έπεφτε στα χέρια σου ένα Choco bloom. Μπορεί μπροστά στον νταλγκά του φίλου ή της φίλης να έκανες πίσω για το κορίτσι / αγόρι που σου άρεσε, αλλά το να «χτυπήσεις» παρέα με κάποιον άλλο αυτό το μπισκότο, ήταν πολύ ρομαντικό για να γίνει αληθινό…