Στην ελληνική τηλεοπτική πραγματικότητα οι μόνες εκπομπές που έκαναν μότο τους την σάτιρα προς τα πολιτικά δρώμενα της χώρας στον 21ο αιώνα, ήταν το Τσαντίρι του Λάκη και οι Ράδιο Αρβύλα.
Το πρώτο πήρε άλλες διαδρομές και στην πορεία των ετών χάλασε όπως κάθε τι που μένει για καιρό στην ελληνική τηλεόραση που διοικείται από τετριμμένους καρεκλοκένταυρους. Το δεύτερο πέρασε την κοιλιά του κι ευτυχώς πρόλαβε να απεμπλακεί από την τηλεόραση σε ένα χρονικό σημείο που φαινόταν ότι θα διαφθαρεί εξίσου.
Σε μια χρονιά κατά την οποία το υλικό που δίνει η πολιτική σκηνή της χώρας για σκληρή και τεκμηριωμένη κριτική, είναι άφθονο, εμφανίστηκε ένας κωμικός να κάνει αυτό που δεν έχουν τα κότσια φτασμένοι παρουσιαστές: να στήσει δικαίως μια ολοένα και πιο επικίνδυνη διακυβέρνηση στον τοίχο.
Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος δεν είναι νέος στον χώρο. Είναι κοντά 30 χρόνια κωμικός κι ένας από τους πρωτοπόρους του stand up στην Ελλάδα. Είναι επίσης ένας άνθρωπος με υπόβαθρο παιδείας που έχει περάσει από όλα τα απαραίτητα στάδια για να έχει την κατάρτιση να ασκήσει κριτική συνδυάζοντας το σατιρικό και το σοβαρό.
Από τον περασμένο Μάρτιο με δειλά βήματα και εν συνεχεία με πιο στέρεες βάσεις, ο Χριστόφορος Ζαραλίκος προσφέρει τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα μια εκπομπή στο Youtube υψηλής ποιότητας και ουσίας μέσα από το κανάλι του ZaraleaksTV.
Από τα 2λεπτα και 5λεπτα βίντεο έχει πάει στις εκπομπές είκοσι λεπτών ή ακόμα και μισής ώρας, ένα διάστημα κατά το οποίο εκμεταλλεύεται στο έπακρο όλο το υλικό που προσφέρεται από τα ελληνικά δρώμενα σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο επί κορωνοϊού.
Και δεν κάνει κάτι εύκολο. Δεν κάθεται απλά σε μια καρέκλα ή όρθιος και να μείνει σε ένα κείμενο. Που κι αυτό από μόνο του ευεργετικό θα ήταν για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης του θεατή του.
Έχει γραφικά, έχει έμπνευση, έχει μικρά bits, έχει μέχρι και μεταμφιέσεις που υποστηρίζουν το σατιρικό κομμάτι της κριτικής του. Δεν μπαίνει όμως ποτέ στο χωράφι της γελοιότητας, του λαϊκισμού και της άγονης ή αβάσιμης κριτικής. Βρίσκει αυτή την δυσεύρετη ισορροπία που δίνει υπόσταση στα όσα υποστηρίζει. Έχει δηλαδή επιχειρήματα και λόγο που δεν συναντάται σχεδόν πουθενά στην ελληνική τηλεόραση.
Αν το υπουργείο Παιδείας ψάχνει εκπαιδευτικό πρόγραμμα για να προβάλλει στα παιδιά μέσω Webex, τότε προσωπικά δεν βρίσκω κανένα λόγο που οι εκπομπές του Ζαραλίκου δε θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σαν ειδικό μάθημα.
Ειδικά η τελευταία του εκπομπή για όσα συνέβησαν στην επέτειο του Πολυτεχνείου, είναι δουλειά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από καλοστημένα monologues των late night παρουσιαστών στις ΗΠΑ, όπως του Κολμπέρ ή έτι περισσότερο του Τζον Όλιβερ, προς την εκπομπή του οποίου μοιάζει πολύ το κόνσεπτ του Ζαραλίκου.
Η τεράστια διαφορά είναι πως ο Ζαραλίκος δεν έχει μια ομάδα ανθρώπων να κάνουν ρεπορτάζ και να συμβάλλουν στο σενάριο της εκπομπής. Αμφιβάλλω αν θα έχει πάνω από 2-3 άτομα που μπορεί να βοηθάνε σε τεχνικά κομμάτια της εκπομπής.
Κι αυτό κάνει την δουλειά του ακόμα πιο σημαντική, πολλώ δε σε τέτοια περίοδο. Αν λοιπόν έχετε μπουχτίσει με το binge watching κι έχετε τερματίσει το Netflix, βάλτε σε άμεση προτεραιότητα το subscribe στο zaraleakstv και θα καταλάβετε απόλυτα τι σημαίνει διεσδυτική ματιά, ερευνητική δημοσιογραφία και ειλικρινής υποκειμενική ματιά που δεν στερείται λογικής ούτε κατευθύνεται από πουθενά.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο Ζαραλίκος δείχνει γιατί τελικά οι stand up κωμικοί είναι από τα καταλληλότερα άτομα για να κάνουν οτιδήποτε τους ζητηθεί σε εκπομπή!