Στα πρότυπα των Ρουμάνων: Το νέο σώμα ειδικοδυναμιτών της πυροσβεστικής που αναλαμβάνει την πιο δύσκολη αποστολη
Βρείτε μας στο

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά εξέλιξης της ανθρώπινης επινόησης είναι οι δράσεις πρόληψης και εκσυγχρονισμού των μέσων μετά από μια μεγάλη καταστροφή.

Εν προκειμένω, μετά την πολύνεκρη τραγωδία στο Μάτι είχαμε την ενεργοποίηση της Υπηρεσίας Επικοινωνιών Εκτάκτου Ανάγκης (112), η οποία πράγματι συνέβαλε στην προστασία της ανθρώπινης ζωής στις μεγάλες πυρκαγιές της βόρειας Εύβοιας. Δεν είχε όμως καμία αποτρεπτική δυνατότητα σε επίπεδο οικολογικής καταστροφής. Κι έτσι τώρα προέκυψε μια ανάγκη, που η αλήθεια είναι ότι θα έπρεπε να είχε γίνει αισθητή πολλά χρόνια πριν. Αυτή μιας επίλεκτης ομάδας διαχείρισης μιας μεγάλης πυρκαγιάς, που χάρη στο ανώτατο επίπεδο εκπαίδευσης, κατάρτισης και εξοπλισμού θα αυξάνει δραστικά τις πιθανότητες να περιοριστεί μία μεγάλη φωτιά προτού γίνει ανεξέλεγκτη.

Η ομάδα αυτή θα λέγεται ΕΜΟΔΕ (Ειδική Μονάδα Δασικών Επιχειρήσεων), θα δρα αυτόνομα και ουσιαστικά θα καθορίζει τη στρατηγική αντιμετώπισης μιας πύρινης απειλής. Θα είναι η «ομάδα κρούσης» των δασικών πυρκαγιών και θα δημιουργηθεί στα πρότυπα των Ρουμάνων «κομάντο», που προσέτρεξαν σε βοήθεια των Ελλήνων πυροσβεστών στις αρχές Αυγούστου.

Ναι, ο όρος ακούγεται υπερβολικός αλλά δεν είναι. Φιλοδοξία είναι να συγκροτηθεί πριν από την έναρξη της επόμενης αντιπυρικής περιόδου μία μονάδα 500 αερομεταφερόμενων «δασοκομάντο», που θα μπορεί να προβαίνει στις πρώτες κρούσεις, να καταστρώνει το πλάνο αναχαίτισης και να δρα χωρίς χρονοτριβή υπηρεσιακά. Θα εξετάζει όλες τις παραμέτρους δυναμικής της πυρκαγιάς, θα χαρτογραφεί τις περιοχές που βρίσκονται σε κίνδυνο και θα αναλύει την κατάσταση με βάση του τι συμβαίνει και στο γεωγραφικό πεδίο.

Η ομάδα θα στελεχωθεί από «ειδικοδυναμίτες», όπως λέγεται χαρακτηριστικά, κατ’ ουσίαν από δασολόγους, δασοπόνους και πυροσβέστες, που θα λάβουν εξειδίκευση με ειδική εκπαίδευση και θα πρέπει φυσικά να τη φέρουν με επιτυχία εις πέρας.

Η εκπαίδευση θα οργανωθεί από κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή ινστιτούτο και θα είναι ιδιαίτερα επίπονη – στα πρότυπα σχολείων των ειδικών δυνάμεων. Η διάρκεια της αναμένεται να είναι τουλάχιστον τέσσερις μήνες, καθώς η ΕΜΟΔΕ δεν θα στελεχωθεί από εποχικό προσωπικό, το οποίο συνήθως προετοιμάζεται σε μερικές εβδομάδες.

Για το μόνιμο προσωπικό προβλέπεται διετής προετοιμασία πριν ριχτούν στη μάχη της κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση η εκπαίδευση θα είναι εντατική και σύντομη χρονικά ώστε τα στελέχη του νεοσύστατου Σώματος να είναι «ετοιμοπόλεμα» από το ερχόμενο καλοκαίρι. Εκτός από τη φυσική κατάσταση, που απαιτείται για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, η εκπαίδευση θα περιλαμβάνει τη χρήση χειρωνακτικού και μηχανικού εξοπλισμού για διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών και κατάσβεση, ενώ ειδικό «σχολείο» θα περάσουν οι υποψήφιοι για την ασφαλή μεταφορά πληρωμάτων με ελικόπτερα και τη δυνατότητα προσγείωσης από μεγάλο ύψος.

Τον θέλουν οπαδοί όλων των ομάδων: Ο καταλληλότερος για να αναλάβει την Εθνική...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Τον θέλουν οπαδοί όλων των ομάδων: Ο καταλληλότερος για να αναλάβει την Εθνική…

Αυτή θα είναι η δεύτερη φάση ενός τέτοιου εγχειρήματος, καθώς «δασοκομάντος» υπήρξαν στην Ελλάδα και τη δεκαετία του ‘90. Τότε οι αερομεταφερόμενες ομάδες δασοπυρόσβεσης είχαν στελεχωθεί άτομα που είχαν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις των Ενόπλων Δυνάμεων και η ηλικία τους δεν ξεπερνούσε τα 35 έτη. Το πρόγραμμα εκπαίδευσης ήταν σκληρό και είχε πραγματοποιηθεί στις εγκαταστάσεις των ειδικών δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού στο Μεγάλο Πεύκο Αττικής. Οι 150 υποψήφιοι, που είχαν καταφέρει να το ολοκληρώσουν, χρειάζονταν μόλις 5-10 λεπτά – βάσει του πρωτόκολλου – για να φτάσουν στη φωτιά, όντες εγκατεστημένοι στις βάσεις ελικοπτέρων τύπου Bell UH-1H, με τα οποία έφευγαν επί τόπου μόλις σήμαινε συναγερμός. Για άμεση απόκριση σε φωτιές στα νησιά υπήρχαν αντίστοιχες ομάδες 40 ατόμων που μεταφέρονταν με ελικόπτερα Chinook.

Ωστόσο το τραγικό δυστύχημα της 15ης Σεπτεμβρίου του 1994 αποτέλεσε την αρχή του τέλους για την ομάδα ειδικών δυνάμεων δασοπροστασίας. Επτά δασοκομάντος και το τριμελές στρατιωτικό πλήρωμα έχασαν τότε τη ζωή τους όταν το ελικόπτερο Huey προσέκρουσε σε καλώδια υψηλής τάσης στο βουνό Τερψιθέα του Νομού Δράμας, επιστρέφοντας μετά την επιτυχή κατάσβεση μιας πυρκαγιάς. Η τραγωδία προκάλεσε ερωτηματικά για την ασφάλεια του Σώματος και παρότι η αποτελεσματικότητα της ομάδας ήταν αναμφίβολη κατά τη διάρκεια δράσης της, είχε ως αποτέλεσμα να αποτιμηθεί το εγχείρημα με αρνητικό πρόσημο και τελικά να εγκαταλειφθεί.