«Εξαιτίας των προγόνων μας το 1821...»: 9/10 «σκοτώνουν» την ελληνική γλώσσα σήμερα. Εσύ;

Όχι κι εσύ, πιστέ αναγνώστη...

Την ξέρετε, δα, τώρα τη φάση μας. Τέτοιοι είμαστε: ψάχνουμε για τις λέξεις που γράφουν λάθος οι μισοί Έλληνες.  Για εκείνη που μόνο πολύ λίγοι (κάποιοι από το χωριό, δεν τους ξέρετε) και ο κύριος Μπαμπινιώτης την «πετυχαίνουν».Για κάνα δυο εκφρασούλες, μωρέ, που γλωσσικό στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν- γιατί αν είχαν, κατά πάσα πιθανότητα θα μας κατέβαζαν διάφορα ευγενή καντήλια. 

Εν ολίγοις, και για να μη μακρηγορούμε, εμείς ψάχνουμε και βρίσκουμε διάφορα συνήθη γλωσσικά λάθη που κάνουμε όλοι μας, εσείς μας ξεμπροστιάζετε στα σχόλια στο Facebook γιατί όλο και σε κάποιο άρθρο μας έχουμε κάνει κι εμείς καμιά πατάτα, κι εν γένει δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα… είμαστε.

Πάμε στο σήμερα: 25η Μαρτίου, επέτειος του 1821, Ευαγγελισμός, μπακαλιάρος σκορδαλιά και ούτω καθεξής.

Πάμε στο τότε: 25/3/1821. Ένοπλη εξέγερση των επαναστατημένων Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας μετά από 400 χρόνια και τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.

Για την ακρίβεια, επιτυχημένη εξέγερση των επαναστατημένων Ελλήνων, οι οποίοι έφτιαξαν εκ νέου το δικό τους κράτος και το 1827 εξέλεξαν ως  πρώτο Κυβερνήτη της Ελληνικής Πολιτείας των Ιωάννη Καποδίστρια.

Τα υπόλοιπα είναι (πραγματικά) ιστορία, όμως στις μέρες μας συνοδεύεται από μια γραμματική αμαρτία.

Σε τι αναφερόμαστε;

Στο… διαβόητο «Εξαιτίας των προγόνων μας το 1821, η Ελλάδα σήμερα είναι ελεύθερη». Κάτι τέτοια ξεστομίζουμε ή γράφουμε και κάπου από τον Έβρο έως την Κρήτη κάποιος φιλόλογος αφήνει τον επιθανάτιο καθηγητικό του ρόγχο.

Εξηγούμαστε: το «εξαιτίας» έχει αρνητική σημασία και όχι θετική. Θετική έχε το «χάρη σε».

Επομένως, το σωστό εν προκειμένω είναι «Χάρη στους προγόνους μας είμαστε σήμερα ελεύθεροι».

Το εξαιτίας είναι σωστό όταν λέμε φερ’ ειπείν: «Εξαιτίας της κάκιστης συμπεριφοράς του απέναντί της, χώρισαν» (ή και το αντίστροφο, μπορεί να του φερόταν σκάρτα αυτή παιδιά, κανείς δεν ξέρει με σιγουριά).

Τώρα, λοιπόν, ξέρετε και ξέρουμε.

Όπως και να το κάνουμε, έχει άλλη χάρη όταν ξέρεις πού κάνεις λάθος με το «εξαιτίας»…