Είναι γνωστό ότι η ελληνική γλώσσα, είναι από τις περισσότερο «πλούσιες» γλώσσες στον κόσμο. Και αυτό δε συμβαίνει μόνο επειδή ομιλείται συνεχώς για πάνω από 2.500 χιλιάδες χρόνια, αλλά για την ιδιαιτερότητα του να μπορεί κάποιος να αποδώσει το ίδιο νόημα, με πολλές διαφορετικές λέξεις.
Το πράγμα γίνεται ακόμη περισσότερο περίπλοκο όταν περάσουμε στον γραπτό λόγο. Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί για την ορθογραφία μιας λέξης πριν χρειαστεί να τη γράψουμε; και μάλιστα οι πιθανές απαντήσεις που μπορεί να δώσουμε για αρκετές λέξεις, μπορεί να ξεπερνούν τις 2.
Για παράδειγμα, ποιο από τις παρακάτω είναι η σωστή ορθογραφία;
Πληροί ή πληρεί; Διαβιοί ή διαβιεί; Απαξιοί ή απαξιεί; Πάμε στοίχημα ότι ειδικά το πρώτο που είναι στην κορυφή των ορθογραφικών στην Ελλάδα το… σκοτώνετε κι εσείς όταν γράφετε πχ ότι «η συμφωνία που κλείσαμε δεν πληρεί τις προδιαγραφές».
Η σωστή γραφή των άνωθεν ρημάτων είναι η πρώτη (πληροί, διαβιοί, απαξιοί), καθώς τα συγκεκριμένα ρήματα ακολουθούν την κλίση των συνηρημένων ρημάτων σε -όω της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Συγκεκριμένα, όπως ορίζει η γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, τα φωνηεντόληκτα ρήματα που έχουν χρονικό χαρακτήρα α ή ε ή ο, συναιρούν το φωνήεν αυτό στον ενεστώτα και τον παρατατικό με το ακόλουθο φωνήεν των (ολικών) καταλήξεων και για τούτο λέγονται συνηρημένα· λέγονται όμως και περισπώμενα, γιατί ο συνηρημένος τύπος τους στο α’ πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα παίρνει περισπωμένη.
Τα συνηρημένα ρήματα διαιρούνται κατά τον χαρακτήρα σε τρεις τάξεις:
-στην α’ τάξη ανήκουν όσα λήγουν σε -άω (χαρακτήρας α): τιμάω-τιμῶ.
-στη β’ τάξη ανήκουν όσα λήγουν σε -έω (χαρακτήρας ε): ποιέω-ποιῶ.
-στην γ’ τάξη ανήκουν όσα λήγουν σε -όω (χαρακτήρας ο): δηλόω-δηλῶ.
Τα συνηρημένα ρήματα επομένως της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ακολουθούν τρεις κλίσεις: είναι τα ρήματα σε -αω (όπως αγαπάω, -ῶ), τα ρήματα σε -έω (όπως ποιέω, -) ῶκαι τα ρήματα σε -όω (όπως δηλόω, – ῶ) και στην περίπτωσή μας πληρόω, -ῶ).
Γράφουμε έτσι:
– Λυπάμαι, αλλά δεν πληροίς / πληροίτε (πληρούτε) τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος.
-Το νέο πάρκο που εγκαινίασε εχθές η δημοτική αρχή του δήμου Θεσσαλονίκης πληροί όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας των ευρωπαϊκών προτύπων της σειράς ΕΝ 1176 και ΕΝ 1177.
Αντιθέτως δεν υπάρχει καμιά σύγχυση σε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα συνηρημένα ρήματα της γ΄ τάξης έχουν υποστεί αλλαγές στο πέρασμα του χρόνου και έχουν ενταχθεί στο νεοελληνικό κλιτικό σύστημα, όπως π.χ. στην περίπτωση του δηλόω, – ῶ που έχει γίνει δηλώνω στα νέα ελληνικά. Κλείνοντας, όπως ακριβώς το πληρώ, κλίνονται και τα ρήματα διαβιώ, αξιώ, απαξιώ και βεβαιώ.