Εάν στο παρελθόν η πρόοδος που σημείωνε η Τεχνολογία και η επιστήμη παρομοιαζόταν με βήμα που κάνουν, στις μέρες μας δεν μπορεί παρά να μην παρομοιαστεί με άλμα. Τις τελευταίες δεκαετίες λοιπόν, τα άλματα που έχουν σημειωθεί είναι τόσο μεγάλα, όσο και γρήγορα με αποτέλεσμα πράγματα και γνώσεις που μέχρι εχθές θεωρούσαμε δεδομένα, απλώς σήμερα να μην ισχύουν. Άλλωστε, όπως έλεγε και ο μεγάλος φιλόσοφος και καθηγητής, Κάρλ Πόπερ, σύμφωνα με την αρχή της διαψευσιμότητας, για να είναι χρήσιμη μια επιστημονική θέση, πρέπει να είναι διαψεύσιμη, δηλαδή να μπορεί να ελεγχθεί και να αποδειχτεί λανθασμένη.
Έτσι, πολλά απ όσα είχαμε μάθει ως θέσφατα στα σχολικά μας χρόνια, πλέον απλώς δεν ισχύουν. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το αίμα που κυλάει στον οργανισμό μας. Σύμφωνα λοιπόν με όσα είχαμε μάθει στο σχολείο, όταν σε κάποιο σημείο του σώματός μας το αίμα δεν είχε οξυγόνο για κάποιο λόγο, γινόταν μπλε ή μπλαβί όπως συνήθιζαν να λένε οι παλιοί. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει όπως μάθαμε αργότερα.
Η πραγματικότητα είναι πως η μπλε αίσθηση που μας δίνεται, οφείλεται στο πως το μάτι μας προσλαμβάνει το κάθε χρώμα, κάτι για το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση ευθύνονται οι ιστοί του δέρματος.
Η ποσότητα του αίματος που υπάρχει στο ανθρώπινο σώμα είναι συγκεκριμένη και ανέρχεται σε περίπου 4 λίτρα. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το αίμα συνεχώς ανανεώνεται οχι σε ποσότητα αλλά σε ποιότητα και αν αναρωτιέστε πως, μα φυσικά μέσω της καρδιάς μας. Η ποσότητα του αίματος που φεύγει από την καρδιάς μας έχει έντονο κόκκινο χρώμα, αφού είναι πλούσιο σε οξυγόνο, ενώ το λιγότερο οξυγονωμένο αίμα που επιστρέφει στην καρδιά, έχει πιο σκούρο κόκκινο χρώμα. Παρόλο λοιπόν που το χρώμα του αίματος είναι κόκκινο, εμείς εξωτερικά παρατηρούμε τις φλέβες μας να είναι μπλε ή ακόμα και πράσινες ή μωβ.
Το έντονο, και σύμφωνα με κάποιους μοναδικό κόκκινο χρώμα που έχει το αίμα οφείλεται στην αιμοσφαιρίνη που μεταφέρει το οξυγόνο και είναι πλούσια σε σίδηρο. Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, υπάρχουν κάποια ζώα όπως το χταπόδι ή στα καβούρια των οποίων το αίμα δεν είναι κόκκινο αλλά μπλε λόγω της πρωτεΐνης που μεταφέρει το οξυγόνο στο δικό τους σώμα, της αιμοκυανίνης, μιας χρωστικής με μπλε χρώμα.
Παρόλα αυτά, όλα τα παραπάνω έγιναν γνωστά μόλις το 1996, οπότε και δόθηκαν οριστικές απαντήσεις στις πολλές μέχρι τότε ατελείς μελέτες γύρω από το θέμα.