Κανείς δεν είναι για την ώρα σε θέση να προβλέψει τη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, μετά το αιφνίδιο τρομοκρατικό χτύπημα της Χαμάς στο Ισραήλ και τα τρομερά αντίποινα που βρίσκονται σε εξέλιξη, προλειαίνοντας, όπως όλα δείχνουν, το έδαφος για μια ευρείας έκτασης χερσαία επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας.
Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές πάντως, η διάρκεια της ισραηλινής επιχείρησης εξόντωσης της Χαμάς είναι πολύ πιθανό να καθορίσει και το αν η μετωπική σύγκρουση θα κλιμακωθεί σε περισσότερα μέτωπα, λαμβάνοντας διαστάσεις πολέμου. Τα πάντα κρέμονται σε μία κλωστή, την οποία φαίνεται να κρατά στα χέρια της αυτή τη στιγμή η Χεζμπολάχ. Έως τώρα η λιβανέζικη εξτρεμιστική οργάνωση έχει περιοριστεί σε ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων, αν εξαιρεθούν οι αναφορές για κάποιες μεμονωμένες εκτοξεύσεις ρουκετών, που βάσει της δύναμής της μόνο ως εμπλοκή στις εχθροπραξίες δεν μπορούν να λογιστούν.
Το σενάριο του τρόμου πλέον για το Ισραήλ, τον Λίβανο, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή είναι να συνδράμει η Χεζμπολάχ τις προσπάθειες της Χαμάς. Οι συνέπειες προμηνύονται καταστροφικές και απρόβλεπτες σε επίπεδο περαιτέρω κλιμάκωσης. Το Ισραήλ θα κυνηγήσει λυσσαλέα (και) τη Χεζμπολάχ, εξέλιξη που μπορεί να επιφέρει αλυσιδωτά αντιδράσεις από Ιράν και ΗΠΑ εκατέρωθεν. Σύμφωνα με τον Efraim Karsh, επί χρόνια διευθυντή του ισραηλινού think tank Begin-Sadat Center for Strategic Studies (BESA), ενός εκ των κορυφαίων στη Μέση Ανατολή, το μεγάλο στοίχημα για το Ισραήλ είναι η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και καθολική εξολόθρευση της Χαμάς. Όπως εκτίμησε στο Liberal.gr, αν οι Ιρανοί διαπιστώσουν ότι οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι σε θέση να επιτύχουν μια επιχείρηση – αστραπή, είναι αρκετά πιθανό να δώσουν το έναυσμα στη σύμμαχό τους, Χεζμπολάχ, να εμπλακεί στη σύρραξη, οδηγώντας τις εξελίξεις σε έναν περιφερειακό πόλεμο στη Μέση Ανατολή.
Γιατί πιθανή «κήρυξη» πολέμου από τη Χεζμπολάχ στο Ισραήλ αποτελεί βαρόμετρο των εξελίξεων; Η σιίτικη οργάνωση, που συνδέεται ιδεολογικά και πολιτικά με το Ιράν, θεωρείται η βαρύτερα εξοπλισμένη οργάνωση στον κόσμο, με οπλοστάσιο που δεν διαθέτουν ακόμη και οργανωμένοι στρατοί. Σε μελέτη του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) αναφέρεται χαρακτηριστικά ως «ο ισχυρότερος μη κρατικός παίκτης στον κόσμο».
Η Χεζμπολάχ («κόμμα του Θεού» στα αραβικά) ιδρύθηκε το 1982 από τους «Φρουρούς της Επανάστασης» του Ιράν, ως αντίδραση στην εισβολή των ισραηλινών δυνάμεων στον Λίβανο. Το Ιράν είναι ο προαιώνιος εχθρός του Ισραήλ και χορηγεί ετησίως με πάμπολλα εκατομμύρια δολάρια (και φυσικά οπλισμό) την οργάνωση. Σταδιακά αυτή εξελίχθηκε σε πολιτική συνιστώσα που συμμετέχει στη λιβανέζικη κυβέρνηση και προωθεί προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης. Στον πόλεμο των πέντε εβδομάδων με το Ισραήλ το 2006 χορηγούσε με 12.000 δολάρια κάθε Λιβανέζο που έχασε το σπίτι του από τους βομβαρδισμούς.
Ήταν η περίοδος που η ένοπλη πτέρυγα της οργάνωσης εκτόξευσε τη φήμη της ως κίνημα αντίστασης και απέκτησε θρυλική διάσταση στον αραβικό κόσμο. Το Ισραήλ επενέβη τότε στο Λίβανο προσβλέποντας στην εξάρθρωσή της, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να εξακοντίσει το κύρος της. Είχε υποτιμήσει απελπιστικά τη δύναμη της, νομίζοντας ότι με τους βομβαρδισμούς στο Λίβανο θα σπάσει το ηθικό των πολιτών και θα τους ξεσηκώσει εναντίον της, οδηγώντας στον αφοπλισμό και την περιθωριοποίησή της. Απώτατος στόχος ήταν να εγκατασταθεί στη Βηρυτό μια κυβέρνηση φιλική προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ και να ακρωτηριασθεί η πολιτική ισχύς Ιράν και Συρίας, των βασικών προστατών της Χεζμπολάχ. Αυτό που συνέβη ήταν το εντελώς αντίθετο. Όταν οι Λιβανέζοι διαπίστωσαν την επιχειρησιακή ισχύ της οργάνωσης και την ισραηλινή βαρβαρότητα, με τη σφαγή δεκάδων αμάχων στην Κανά (37 εκ των οποίων παιδιά) στις 30 Ιουλίου του 2006, συνασπίστηκαν εναντίον του εισβολέα.
Το Ισραήλ έχασε τελικά 119 ενόπλους, 52 υπερσύγχρονα τανκς, μία φρεγάτα και ένα ελικόπτερο, χωρίς να έχει επιτύχει κάποιο ανεπανόρθωτο πλήγμα στον αντίπαλο. Αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση και γονάτισε τις ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις ήταν η χρήση των καθοδηγούμενων με λέιζερ ρουκετών Tow-2, Sagger και Fagot, με τις οποίες ήταν σε θέση να «τρυπήσουν» τα τεθωρακισμένα τελευταίας γενιάς. Τα συγκεκριμένα όπλα μαρτυρούσαν καλά οργανωμένη δικτύωση με το διεθνές εμπόριο (και λαθρεμπόριο) όπλων. Την πλέον οδυνηρή έκπληξη ωστόσο οι Ισραηλινοί τη βίωσαν στο επίπεδο της κατασκοπείας. Χώρια ότι οι διαβόητες μυστικές υπηρεσίες τους δεν κατάφεραν να εντοπίσουν ηγετικά στελέχη της Χεζμπολάχ, οι Ισραηλινοί διαπίστωσαν με τρόμο, κατά την προσωρινή κατάληψη μιας πόλης, ότι ο εχθρός είχε στήσει ολόκληρο κέντρο ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων των κινητών τηλεφώνων στρατιωτών, αλλά και αξιωματικών τους!
Αυτά συνέβησαν πριν από 17 χρόνια, οπότε η δύναμη της Χεζμπολάχ σε μαχητές δεν ξεπερνούσε τις 6.000. Πλέον θεωρείται ικανή να στρατολογήσει δεκάδες χιλιάδες, ενώ και ο εξοπλισμός παραπέμπει σε αντίστοιχο κράτους. Σύμφωνα με το CSIS, η γκάμα των όπλων της καλύπτει όλο το φάσμα των επιχειρήσεων, από χερσαία και ναυτικά πλήγματα μέχρι αντιαεροπορικά, και αποτελείται από ρουκέτες και πυραύλους που αναπτύχθηκαν ή εξελίχθηκαν κατά κύριο λόγο από το Ιράν, τη Συρία, τη Ρωσία και την Κίνα.
Μεταξύ των έξι τύπων πυραύλων που διαθέτει, ισχυρότεροι είναι Scud, με εμβέλεια από 300 έως 550 χιλιόμετρα και φορτίο που μπορεί να φτάσει τα 985 κιλά. Στο πεδίο των αντιπλοϊκών, φέρεται να διαθέτει πυραύλους τύπου Cruise και συγκεκριμένα την ιρανική έκδοση «Noor» των κινεζικών C-802, τους οποίους χρησιμοποίησε το 2006 για να επιτεθεί στην ισραηλινή Κορβέτα «Hanit». Στα χέρια της Χεζμπολάχ εκτιμάται πως βρίσκονται και τουλάχιστον 12 ρωσικοί αντιπλοϊκοί πύραυλοι Yakhont.
Παράλληλα, εκτός από μια μεγάλη γκάμα αντιαρματικών όπλων (RPG 29, Fagot, Konkurs, Metis, Kornet-E, Malyutka), η Χεζμπολάχ συντηρεί στο οπλοστάσιο της και ισχυρά αντιαεροπορικά συστήματα όπως τα OSA, ZU-33 και οι ρωσικοί Buk-M2, Pantsyr-S1, Strela-2. Κάποια από αυτά χρησιμοποιούνται και στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο.
Συνολικά η δύναμη της σε πυραύλους εκτιμάται ότι ξεπερνάει τις 150.000, όταν το 2006 ήταν κοντά στις 13.000. Φυσικά θα μπορούσε να πλήξει μαζικά και εντός λίγων δευτερολέπτων στόχους στο Ισραήλ, λόγω της εγγύτητας. Σε ένα τέτοιο σενάριο μαζικής εκτόξευσης ρουκετών και πυραύλων από το Νότιο Λίβανο, η αντιαεροπορική ασπίδα του Ισραήλ θα ήταν σε θέση να αποκρούσει μόνο ένα μικρό ποσοστό των βλημάτων. Βεβαίως, ο Λίβανος θα πλήρωνε ακολούθως πολύ βαρύ φόρο αίματος – «θα επαναφέρουμε τον Λίβανο στην εποχή του λίθου», είχε δηλώσει ο επί σειρά ετών Ισραηλινός υπουργός Ίσραελ Κατς – ενώ ειδικοί επισημαίνουν ότι η Χεζμπολάχ πιθανότατα θα δυσκολευόταν να αντέξει οικονομικά μια ανοιχτή πολεμική σύγκρουση με το Ισραήλ.