Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ότι στις τάξεις της νεολαίας δεν γίνεται συχνά αφήγηση ανεκδότων. Τα εικονομηνύματα στα πρώτα κινητά τηλέφωνα-μπακατέλες και, κατόπιν, τα memes έχουν οπτικοποιήσει σχεδόν πλήρως το χιούμορ. Το γέλιο είναι ιερό, όπως κι αν προκύψει, όμως, κανένα σκίτσο δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ταλέντο κάποιου μερακλή story-teller.
Ο «Τοτός», ο «Μπόμπος», η «Αννούλα», τα «ποντιακά», ακόμη και ο πιο σύγχρονος «Τσακ Νόρις», έκαναν τους ανθρώπους να ξεκαρδίζονται, αλλά φυσικά ήταν και ο τρόπος που… μεταλαμπάδευε κανείς την ιστορία.
Αν εμβαθύνει κάποιος στο θέμα, πιθανότατα θα θυμηθεί μερικά από τα πρώτα ανέκδοτα που άκουσε στη ζωή του. Εξάλλου το μυαλό είναι σαν σφουγγάρι στην παιδική ηλικία. Καταφέρνει να ανασύρει κάτι που συνέβη πριν από 25-30 χρόνια και δυσκολεύεται να απαντήσει μονομιάς στην ερώτηση «τι έφαγες χθες;»
Κι αφού μπήκατε στο κλίμα, ήρθε η στιγμή να ενημερωθείτε για τον πραγματικό λόγο που δημιουργήθηκε το συγκεκριμένο αφιέρωμα. Πρόκειται για μία έρευνα που διενεργήθηκε το 2008 από ομάδα ιστορικών του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν μία πολύ δύσκολη αποστολή: Να ανακαλύψουν το παλιότερο αστείο που γράφτηκε ποτέ!
Ούτε γι’ αστείο θα πει κανείς. Κι όμως το βρήκαν! Ή τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν διαδικτυακές πηγές, όπως η “Daily Mail” ή το “Insider”.
Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Πολ ΜακΝτόναλντ, ο οποίος γεννήθηκε το 1961 στην Αγγλία και έχει βιογραφικό που αξίζει να παρατεθεί, διότι αναφέρεται ως humour specialist, δηλαδή ειδικός στο χιούμορ, ιδιότητα που ομολογουμένως προκαλεί αίσθηση.
Παράτησε το σχολείο στα 16 του και άρχισε να εργάζεται ως σαμαροποιός, ενώ στη συνέχεια φοίτησε στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, προτού ενταχθεί στο Πολυτεχνείο του Μπέρμιγχαμ για πλήρη εκπαίδευση.
Τότε άρχισε να συγγράφει βιβλία μυθοπλασίας, με αφετηρία ιστορίες που είχαν αποδέκτες τους λάτρεις του γυναικείου ρομάντζου, χρησιμοποιώντας μάλιστα γυναικείο ψευδώνυμο.
Αργότερα κέρδισε μια υποτροφία για έρευνα διδακτορικού, ώσπου το 1994 έλαβε μια ακαδημαϊκή θέση, διδάσκοντας αγγλική και αμερικανική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Γουλβερχάμπτον, ενώ παράλληλα διευθύνει το Πρόγραμμα Δημιουργικής & Επαγγελματικής Γραφής.
Πλέον, η βιβλιογραφία του περιλαμβάνει τουλάχιστον 20 έργα, πολλά εκ των οποίων είναι ποιήματα που του έχουν χαρίσει αρκετά βραβεία (επί παραδείγματι το “John Clare” του 2012).
Μεταξύ άλλων, έχει κάνει αρκετές τηλεοπτικές εμφανίσεις, όπως στο “BBC Breakfast” και στο “The One Show”, όπου ο ΜακΝτόναλντ δεν εγκατέλειψε το χαρακτηριστικό του χιούμορ.
Όλα αυτά αναφέρονται προκειμένου να γίνει σαφές ότι ο επικεφαλής της έρευνας δεν θεωρείται κανένας τυχαίος και πως, πάνω απ’ όλα, είναι πανεπιστημιακού επιπέδου.
Όταν έγινε η πρώτη δημοσίευση της έρευνας, μεταξύ άλλων, ο ΜακΝτόναλντ ανέφερε: «Τα αστεία ποικίλλουν. Μερικά παίρνουν τη μορφή ερώτησης και απάντησης, ενώ άλλα είναι πνευματώδεις παροιμίες ή αινίγματα. Το κοινό στοιχείο όλων, ωστόσο, είναι η προθυμία να ανατρέψουν τα ταμπού και το κατεστημένο».
Στη λίστα υπάρχουν μέχρι και σόκιν ανέκδοτα, όμως, εκείνο που πραγματικά προξενεί μεγάλη εντύπωση είναι το παλιότερο. Καταγράφηκε στα 1.900 π.Χ. από τους Σουμέριους. Παρεμπιπτόντως, ο αρχαίος αυτός λαός βρέθηκε στο απόγειο της ακμής του μεταξύ του 3.000 και του 1.500 π.Χ.
Διαβάστε, λοιπόν:
-Τι δεν έχει συμβεί ποτέ στον αιώνα τον άπαντα;
-Μία νεαρή κοπέλα να… αεριστεί στην αγκαλιά του συζύγου της!
Αλήθεια, τι να ήθελε να πει ο ποιητής; Ήταν άραγε σκοπός να αναδειχθεί το γεγονός ότι το γυναικείο φύλο είναι πιο λεπτεπίλεπτο και… προσεκτικό; Πραγματικά, έχοντας το χέρι στην καρδιά, ποιος θα γελάσει με αυτό το αστείο στις μέρες μας;
Τώρα, βέβαια, θα πείτε ότι δεν πρέπει να είμαστε τόσο αυστηροί με ένα ανέκδοτο που χρονολογείται πριν από περίπου 4.000 χρόνια. Αλλά, διάολε, κι οι Αιγυπτιακές Πυραμίδες, ο Παρθενώνας, η Σφίγγα, το Σινικό Τείχος, το Στόουνχεντζ κ.ά. στα προχριστιανικά χρόνια δημιουργήθηκαν. Κι όλη η ανθρωπότητα υποκλίνεται μέχρι σήμερα.
Επομένως, με βάση το αστείο που διαβάσατε, στο ερώτημα αν οι Σουμέριοι είχαν χιούμορ, η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Ούτε για… πλάκα!