Πάνω από 500.000 αναφορές παγκοσμίως για το Facebook και 50.000 για το Instagram ήταν ο απολογισμός της προσωρινής κατάρρευσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης της Meta λίγο μετά τις 17.00 την Τρίτη 5/3 , με το messenger και το Threads επίσης να μη λειτουργούν και το μεν πρώτο να μην παραδίδει τα μηνύματα, το δε δεύτερο να εμφανίζει μήνυμα «λυπούμαστε, κάτι πήγε στραβά».
Το πρόβλημα αυτό στις συνδέσεις των χρηστών, οι οποίοι ξαφνικά αποσυνδέθηκαν από τους λογαριασμούς τους και όταν προσπάθησαν να ξαναμπούν έβλεπαν ενδείξεις για λάθος κωδικούς, διήρκησε σχεδόν 90 λεπτά, στον οποίο χρόνο αυτό ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι πανικού. Κυρίως γιατί δεν έβλεπαν τη σελίδα του Facebook «πεσμένη» αλλά αντίθετα έπαιρναν μηνύματα ότι οι κωδικοί τους είναι λάθος γι’ αυτό δεν μπορούν να συνδεθούν.
Τι σήμαινε αυτό πρακτικά; Μα να πανικοβληθούν οι χρήστες ότι οι λογαριασμοί τους έχουν παραβιαστεί. Τηλεφωνήματα ξεκίνησαν είτε μεταξύ των χρηστών, για να υπάρξουν πληροφορίες αν το φαινόμενο είναι γενικευμένο ή πράγματι οι προσωπικοί λογαριασμοί είχαν παραβιαστεί. Όταν τα συστήματα επανήλθαν, οι χρήστες είδαν στις ειδοποιήσεις τους το σύστημα να τους ειδοποιεί ότι κάποιος προσπάθησε να συνδεθεί με τον λογαριασμό τους αλλά το Facebook τον απέτρεψε. Μόνο που αυτός ο κάποιος ΗΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΤΗ ο οποίος προσπαθούσε επανειλημμένα να κάνει login με τους κωδικούς του για συνδεθεί.
«Έχουμε επίγνωση ενός προβλήματος που επηρεάζει το Facebook Login. Οι ομάδες μηχανικών μας αναζητούν ενεργά την επίλυση του προβλήματος το συντομότερο δυνατό», ανέφερε η σελίδα της Meta προκαλώντας ένα μικρό χάος. Ένα χάος που δημιούργησε πολλά ερωτηματικά για τα είδη εξάρτησης από τα ΜΚΔ, τους φόβους κατάρρευσής τους, την σύνδεσή τους με την κοινωνική ζωή μας, την επαγγελματική μας και τον ρόλο των μέσων αυτών στην ψυχική μας υγεία.
Ο πανικός είναι δικαιολογημένος έως ένα σημείο από τη στιγμή που τα μηνύματα που έπαιρναν οι χρήστες δεν ανέφεραν ότι τα προϊόντα της Meta έχουν πέσει αλλά ανέφεραν ότι εσύ χρήστη κάνεις κάτι λάθος, εν προκειμένω βάζεις λάθος κωδικούς. Με αποτέλεσμα το μυαλό σου να πάει στο κακό όπως είναι φυσιολογικό σε κάθε τέτοια περίπτωση. Ειδικά αν είχες πρόσφατα στο διαδικτυακό σου περιβάλλον περιπτώσεις λογαριασμών που παραβιάστηκαν και προσωπικών δεδομένων που εκτέθηκαν σε τρίτους.
Η σκέψη ότι μπορεί κωδικοί σου, pin, passwords, φωτογραφίες, βίντεό σου, μυστικά δικά σου ή ανθρώπων που συνομιλούσες έχουν εκτεθεί σε επιτήδειους που θα τα εκμεταλλευτούν περνάει σαν αστραπή από το μυαλό σου. Σαν την φράση είδα τη ζωή να περνάει σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια μου, σε περιπτώσεις παραλίγο θανάτων ή επιθανάτιων εμπειριών.
Μεγάλη μερίδα των χρηστών χρησιμοποιεί το facebook για να χαλαρώσει, σκρολάροντας καθημερινά για να διαβάσει κάποιο στάτους φίλου, να πάρει μία γενική ενημέρωση ή να ψυχαγωγηθεί. Υπάρχει όμως και οι χρήστες που έχουν συνδέσει το Facebook με τη ζωή τους σε όλα τα επίπεδα. Και της κοινωνικής τους ζωής και της επαγγελματικής.
Σχέσεις με ανθρώπους οι οποίες αναπτύχθηκαν, εξελίχθηκαν και διατηρούνται αποκλειστικά από το Facebook. Επαγγελματίες κάθε είδους οι οποίοι επένδυσαν σε διαφημίσεις του μέσου για να προωθήσουν τη δουλειά τους, οι οποίοι επέλεξαν τις χορηγούμενες του μέσου σε σχέση με άλλου είδους διαφημίσεις στο διαδίκτυο, νοιώθουν εκτεθειμένοι και ανήμποροι να αντιδράσουν ότι αυτό που τους συμβαίνει δεν ελέγχεται πια από τους ίδιους αλλά από ένα ΜΚΔ στο οποίο εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους, πολύ προσωπικό τους χρόνο, προσωπικά τους δεδομένα, με υποσχέσεις που πήραν με πρώτη αυτή της ασφάλειας.
Μία συνθήκη άγχους και φόβου που τον τελευταίο καιρό όλο και αυξάνεται, οι περιπτώσεις στις οποίες ένα ΜΚΔ της Meta υπολειτουργεί, καταρρέει προσωρινά, δοκιμάζει πράγματα εκθέτοντας την ασφάλεια των λογαριασμών των χρηστών του είναι όλο και πιο συχνές, ειδικότερα όταν κάτω από την ομπρέλα του Meta μπήκαν και άλλα ΜΚΔ και άρχισαν τα πάντα να συνδέονται μεταξύ τους.
Ένας νέος φόβος έχει πια φωλιάσει στο υποσυνείδητο των χρηστών. Αυτός των social media. Όχι μόνο για όσα διαβάζουν, όσων κοινοποιούνται και όσων βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να εκφράσουν μίσος, ρατσισμό, συμπλέγματα, μισαλλοδοξία, τρόμο. Ένας φόβος για την ολική κατάρρευση του μέσου, χωρίς δυνατότητα επιστροφής και ένας φόβος για την ασφάλεια αυτού που ο χρήστης επέλεξε ή εξωθήθηκε από κάποια ανάγκη και εξέθεσε στο μέσο. Της ίδιας του της ζωής.