κροκάδα

Ρισκάραμε… σαλμονέλα: Τα γλυκό της παιδικής μας ηλικίας που πλέον κανείς δεν τολμά να δώσει στο παιδί του

ΟΚ, νόστιμο ήταν, δεν λέμε, αλλά...

Δεν πρέπει να έχει υπάρξει στην ιστορία πιο απλή και γευστική συνταγή από την περίφημη κροκάδα. Αν είσαι κάτω των 30 ετών και δεν έχεις την παραμικρή επαφή με την ελληνική επαρχία, τότε πιθανότατα δεν έχεις ιδέα σε τι αναφέρεται το αφιέρωμα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν θα ενθουσιαστείς από την περιγραφή που θα διαβάσεις…

Τι ήταν επί της ουσίας; Το λέει και η λέξη. Κρόκος! Από φρέσκο αυγό. Τον έπαιρναν οι γιαγιάδες (και οι μανάδες ή οι θείες), τον έβαζαν σε ένα ποτήρι μαζί με μια κουταλιά ζάχαρη και χτυπούσαν πολύ καλά το μίγμα με ένα κουτάλι, μέχρι να ασπρίσει και να γίνει αφράτο.

Όπως καταλαβαίνεις, δεν χρειάζονταν παρά λίγα δευτερόλεπτα για να ετοιμαστεί η κροκάδα, η οποία ήταν ιδιαίτερα θρεπτική και νόστιμη, εξαιτίας φυσικά της ζάχαρης. Συγχώρα μας, αγαπητέ αναγνώστη, για τον παρελθοντικό χρόνο, αλλά αντικειμενικά δεν πρέπει να είναι πολλοί εκείνοι που την απολαμβάνουν στις μέρες μας. Σχεδόν όλοι όσοι το φτιάχνουν, δεν ρισκάρουν να το δώσουν στα παιδιά τους. Απλώς το γεύονται ακόμα γιατί το εκτιμούσαν από τότε που ήταν παιδιά.

Γι’ αυτό το πατροπαράδοτο είδος γλυκίσματος εφαρμοζόταν πιστά το μότο: Από την παραγωγή στην κατανάλωση. Δηλαδή μόλις η κότα γεννούσε το αυγό, οι ενδιαφερόμενοι το άρπαζαν ζεστό-ζεστό όπως ήταν και ακολουθούσαν την τόσο απλή διαδικασία. Προφανώς δεν έπρεπε να περάσουν πάνω από 1-2 μέρες για να περιοριστεί σε όσο το δυνατόν μικρότερο βαθμό το ενδεχόμενο δηλητηρίασης.

Παρεμπιπτόντως, υπήρχαν και προσθήκες. Πέραν του κρόκου και της ζάχαρης, κάποιοι έριχναν μια σταγόνα λεμόνι ή κακάο, προκειμένου να σπάει η δυσάρεστη μυρωδιά. Καλά για σαλμονέλα ούτε λόγος. Ήταν πιο σκληραγωγημένες (ή αφελείς, αν προτιμάς) αυτές οι γενιές και δεν είχαν τέτοιες έννοιες. Εξάλλου αισθάνονταν ασφάλεια από τη στιγμή που… ψώνιζαν απευθείας από το κοτέτσι τους.

Ένα άλλο που δεν γνωρίζεις, αγαπητέ αναγνώστη (και γευσιγνώστη ίσως), αφορά τη συχνότητα που κατανάλωναν παλιότερα οι Έλληνες την κροκάδα. Υπήρχαν παιδιά / έφηβοι που έτρωγαν σχεδόν καθημερινά! Αλήθεια κάθε πότε έκαναν τότε οι άνθρωποι εξετάσεις αίματος για το σάκχαρο; Σχετικό-άσχετο. Προχωράμε.

Με αφορμή την προηγούμενη παράγραφο περί διαδοχικής απόλαυσης του γλυκίσματος, αξίζει να παρατεθούν μερικές πληροφορίες γι’ αυτή τη μηχανή παραγωγής ζωής που λέγεται κότα.

Υπάρχουν -λίγες- ράτσες που γεννούν ακόμα και 300 αυγά ετησίως. Ναι, σωστά κατάλαβες. Έχει τη δυνατότητα να το κάνει καθημερινά για μήνες! Προφανώς θα πρέπει να είναι καλά ταϊσμένες.

Οι τυχεροί που είχαν τέτοια πτηνά στα κοτέτσια τους, απολάμβαναν πολύ συχνά την κροκάδα για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.

Σε πιο νορμάλ καταστάσεις, η κότα βγάζει ένα αυγό καθημερινά, ώσπου έπειτα από 2-4 μήνες σταματά τη διαδικασία. Η παύση διαρκεί 1-2 εβδομάδες ή και περισσότερο. Μετά φτου κι απ’ την αρχή.

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο σχετίζεται με την εποχή που παρατηρείται η μεγαλύτερη αποδοτικότητα. Αυτή είναι η άνοιξη! Κάποιοι πτηνοτρόφοι, μάλιστα, βάζουν κοτοπουλάκια στα τέλη του καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου, προκειμένου σε έξι μήνες να καταγραφεί η μέγιστη παραγωγή.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μια κότα παραμένει… Duracell μέχρι τα δυο της χρόνια. Τόσο δηλαδή είναι το διάστημα που συμφέρει να την εκτρέφει κανείς. Μόλις φτάσει τριών ή τεσσάρων ετών αρχίζει να υστερεί στα γεννητούρια.

Πολλές φορές πάντως, ιδίως όταν είναι καλά ταϊσμένη, βάζει δυο-δυο τους κρόκους στα αυγά. Το κάνει από τη βιασύνη της να αναπαραχθεί ο οργανισμός. Προφανώς αυτό αφορά το διάστημα που είναι ακόμα μικρή και ιδιαίτερα παραγωγική.

Τέλος, επειδή κάποιοι ενδέχεται να επιχειρήσουν να ετοιμάσουν κροκάδα, ακολουθεί ένας οδηγός προστασίας από τη σαλμονέλα. Φύλαγε τα ρούχα σου, που λέει και το ρητό. Ποτέ δεν ξέρεις.

1) Πλένουμε και αποθηκεύουμε (αν τα αυγά εκτεθούν σε υψηλές θερμοκρασίες, σε μία ώρα μάξιμουμ θα πρέπει να έχουν μπει στο ψυγείο)

2) Πετάμε κατευθείαν τα ραγισμένα αυγά

3) Σαπουνίζουμε χέρια και αντικείμενα που έρχονται σε επαφή με ωμά αυγά (πάγκοι, σκεύη, πιάτα, σανίδες κοπής κ.λπ.)

4) Βράζουμε μέχρι να σφίξουν και ο κρόκος και το ασπράδι

5) Μαγειρεύουμε πιάτα με αυγά που περιέχουν κρέας ή πουλερικά στους 80°C

6) Μαγειρεύουμε πιάτα με αυγά που δεν περιέχουν κρέας ή πουλερικά στους 70°C

7) Προτιμάμε παστεριωμένα αυγά και προϊόντα αυγών