Ο άντρας έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό. Θέλει να κάνει ό,τι κάνει έχοντας την αίσθηση ότι το επέλεξε. Κι ας είναι ψευδαίσθηση. Θέλει να γίνεται τη στιγμή που έχει τη διάθεση. Γι΄αυτό όταν μας τραβολογούν οι γυναίκες σε πράγματα, η ξινίλα είναι το πρώτο στρώμα της επιδερμίδας μας. Όχι ότι δεν μας αρέσει αυτό που θα κάνουμε. Απλώς βγαίνει εκτός σχεδίου. Το να πάμε το απόγευμα της Πέμπτης λόγου χάρη στα εγκαίνια μιας έκθεσης δεν είναι το καλύτερο μας. Έχει κι Ευρωλίγκα τότε. Αλλά ακολουθούμε. Στο χώρο της γκαλερί ή της αίθουσας που γίνεται η έκθεση, υιοθετούμε πάντα συγκεκριμένες συμπεριφορές. Στο πέρασμα των ετών έγιναν κλασσικές.
Συμπεριφορά 1
Βάζουμε την σκέψη μας σε ένα τριπάκι ότι πίσω από κάθε πίνακα, installation, έκθεμα, κρύβεται ένα βαθύτερο νόημα. Και το αναζητούμε. Το κάνουμε ακόμα κι αν αυτό που κοιτάμε δεν έχει ΚΑΜΙΑ απολύτως σχέση με την έκθεση. Έχει ξεχάσει κάποιος για παράδειγμα ένα ψαλίδι πάνω σε ένα τραπέζι ή έπεσε ένα 20ευρω μπροστά σε έναν πίνακα;
Εμείς θα κάνουμε «ουάου, κοίτα αυτό, πώς το σκέφτηκε ο τύπος; ο πίνακας απεικονίζει έναν φτωχό και το χαρτονόμισμα έρχεται να δείξει την αντίθεση ή ότι τα λεφτά αποφεύγουν τη φτώχεια». Ώσπου έρχεται κάποιος να το πάρει και κάνεις τον Κινέζο. Τέτοιες συμπεριφορές καλό είναι να αποφεύγονται.
Συμπεριφορά 2
Κοιτάς συνωμοτικά γύρω σου αν σε παρακολουθεί κάποιος από τους σεκιούριτι. Πεδίο ελεύθερο. Σου έρχονται στο μυαλό όλα εκείνα που έκανε ο Τομ Χανκς στον Κώδικα Ντα Βίντσι. Απλώνεις το χέρι με σταθερό, αλλά αργό ρυθμό. Δεν έχεις σκοπό να αγγίξεις. Θέλεις απλώς να γαργαλήσεις την ευαισθησία του συστήματος. Το έκθεμα είναι για σένα ότι και η γραμμή στις αποβάθρες του μετρό. Η αυστηρή φωνή σου λέει να στέκεσαι πίσω. Εσύ κάνεις ένα βήμα και στέκεσαι μπροστά. Για κλάσματα του δευτερολέπτου. Δεν έχει σημασία. Η κίνηση είναι που μετράει. Το μήνυμα σου ελήφθη. Ένας φύλακας πετάγεται από το πουθενά δίπλα σου και σου λέει με μια επιτακτική ευγένεια πως απαγορεύεται να αγγίζεις. Άραγε να συνέβη το ίδιο και στους Divynils;
Συμπεριφορά 3
Από τις συμπεριφορές που θα ανάγκαζαν τον Αλέφαντο να σε στείλει στον πάγκο. Έχεις βάλει ακουστικά στο κινητό και ακούς τη μετάδοση του αγώνα. Είτε μπάσκετ είτε Europa League. Σκοράρει ο ΠΑΟΚ μέσα στο Γκελζεκίρχεν. Όσο κι αν προσπαθείς να κρατηθείς, η κραυγή αυτενεργεί. Έρχεται ξανά ο φύλακας και σε απειλεί με εκκένωση του γηπέδου.
Συμπεριφορά 4
Σε κάθε γκαλερί που σέβεται τον εαυτό της υπάρχει ένας πάγκος μπροστά από ένα μεγαλοπρεπές καλλιτέχνημα. Περνάς από μπροστά του. Το κοιτάς έντονα. Κάθεσαι. Αναμένεις. Έχεις δει πολύ James Bond, Daredevil και House of Cards. Ξέρεις ότι θα έρθει κάποιος για να σου πει μια καλά κρατημένη πληροφορία. Κάθεσαι 5 λεπτά υποδυόμενος ότι κοιτάς το έργο. Δεν κάθεται κανείς δίπλα σου. Καμία Ζόι Μπαρνς. Απογοητεύεσαι.
Συμπεριφορά 5
Ανήκει στις πιο ιντελεκτουέλ συμπεριφορές. Σταμπάρεις τον καλλιτέχνη. Τον πλησιάζεις αδιάφορα. Πετάς ό,τι θυμάσαι από το πανεπιστήμιο ή ένα βιβλίο που είχες διαβάσει για να δείξεις ότι ξέρεις. Έχεις έτοιμο ένα πιασάρικο όνομα να πεις καθώς περνάς από πίσω του. «Αυτό το έργο μου θύμισε εκείνο που είχαμε δει στο MoMA. Του Πόλοκ πρέπει να ήταν». Φεύγεις προς την έξοδο θριαμβευτής.