Η αλήθεια είναι πως αυτή η συγκεκριμένη γωνιά του πλανήτη μοιάζει πολύ με καφε-μπαρ-κωλάδικο κατά τις 4-5 το πρωί.
Δηλαδή οι θαμώνες πιθανότατα έχουν πιει ήδη καμιά σαρανταριά ποτάκια παραπάνω, όσο η παρέα τους απολαμβάνει κοακόλα -ή όποιο άλλο σκούρο υγρό της βάζει ο μπάρμαν- και μαζεύει μάρκες για να πληρωθεί για τη βάρδια της.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι εύκολο να γίνει η στραβή και δυο άνθρωποι που δήλωναν (όπως κάθε μεθυσμένος που σέβεται τον εαυτό του) αδέρφια, να πιαστούν στα χέρια με αφορμή τον επόμενο χορό που θα χαρίσει το μωρό.
Έχεις από τη μία την Ελλάδα στα Βαλκάνια, στην «μπαρουταποθήκη της Ευρώπης» και από την άλλη τον Καναδά. Μια χώρα που για τους περισσότερους από εμάς δεν είναι καν χώρα. Απλά ένα κομμάτι γης που τυχαίνει να βρίσκεται πάνω από τις ΗΠΑ, έτσι για να μην μένει κενό εκείνο το σημείο του χάρτη.
Με κατοίκους που επίσης υπάρχουν μόνο και μόνο για να τους τη λένε οι Αμερικάνοι, επειδή δεν έχουν ανεργία και εγκληματικότητα, απαγορεύουν την οπλοκατοχή, τα ρατσιστικά φαινόμενα δεν μπαίνουν καν σε σύγκριση και γενικότερα ντροπιάζουν τα ιδεώδη, τις αρχές και τις αξίες αυτού που αποκαλούμε Αμέρικα.
Τι δουλειά θα μπορούσαν, λοιπόν, να έχουν αυτοί οι ανύπαρκτοι, οι πουθενάδες (κατά τη λαϊκή εντύπωση) με τον ωραιότερο και καλύτερο λαό του κόσμου, εμάς, που όταν φτιάχναμε φέτα εκείνοι ακόμη δεν είχαν εξημερώσει ούτε τα καριμπού για να τους αφήνουν να πιάνουν τα βυζιά τους.
Και ως γνωστόν, αν δεν πιάσεις βυζί, δεν έχεις γάλα. Κι αν δεν έχεις γάλα, δεν φτιάχνεις τυρί. Και όχι οποιοδήποτε τυρί, αλλά την πατροπαράδοτη φέτα την οποία θέλουνε να τη βουτήξουνε μέσα από το βαρέλι μας.
Σύμφωνα με την απόφαση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, την οποία υπερψήφισαν οκτώ Έλληνες ευρωβουλευτές (Σπυράκη, Κεφαλογιάννης, Βόζενμπεργκ, Κύρτσος, Ζαγοράκης, Γραμματικάκης, Κύρκος και -δυστυχώς- η Εύα η Καϊλή) οι Καναδοί έχουν πλέον το δικαίωμα να παράγουν τη δική τους φέτα, αυστηρά για κατανάλωση στο εσωτερικό της χώρας.
Καταλαβαίνετε φίλοι μου ότι το θέμα είναι σοβαρό και απαιτεί δράση. Μια λύση θα ήταν να κηρύξουμε τον πόλεμο στον Καναδά. Το μόνο πρόβλημα είναι πως η συγκεκριμένη χώρα θα βρεθεί πολύ χαμηλά στη σχετική λίστα.
Έτσι πρόχειρα μου έρχονται 3-4 πιο κοντινές στις οποίες δεν απαιτείται και ολάκερη εκστρατεία για να αρχίσουν τα μπαμ και μπουμ. Ένα τσιγάρο δρόμος. Οπότε η προσφυγή στα όπλα, όσο δελεαστική κι αν μοιάζει, δεν μπορεί να είναι λύση.
Μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι πιο πρακτικό που θα τους πονέσει περισσότερο. Ποια είναι η μεγαλύτερη καναδική εφεύρεση και ανακάλυψη; ΟΚ, εκτός από τη χορήγηση ινσουλίνης σε διαβητικούς, τις αλκαλικές μπαταρίες, το βηματοδότη, το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, το σόναρ, το μπάσκετ, το χόκεϊ και μερικά ακόμη άχρηστα πράγματα που καθόλου δεν έχουν αλλάξει τη ζωή μας;
Πολύ σωστά απαντήσατε όσοι σκεφτήκατε «φιστικοβούτυρο», επειδή –ναι- ο Marcellus Gilmore Edson, εκ Μόντρεαλ Κεμπέκ Καναδά ορμώμενος, είναι ο άνθρωπος πίσω από την υπέροχα παχυντική κολλώδη ουσία.
Να προωθήσουμε λοιπόν τη δική μας παραγωγή από φιστίκια Αιγίνης και να μουρλάνουμε την αγορά με το προϊόν μας, το οποίο θα μπορεί να φέρει στη συσκευασία ένα ζευγάρι τσαρούχια. Να το ονομάσουμε μάλιστα «και τα τσαρούχια μέσα» που περιγράφει καλύτερα όσα συμβαίνουν με τη σύμφωνη γνώμη των Ελλήνων στις ψηφοφορίες του Στρασβούργου.