Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς είναι το 24ωρο του μούσου του Κώστα Μπίγαλη (περιπτεράς). Το menshouse έρχεται να δώσει απάντηση σε αυτό το αιώνιο ερώτημα που ταλανίζει την ανθρωπότητα. Αυτές είναι οι σημειώσεις στο πλάι του τεφτεριού ενός περιπτερά…
(κατά τις 07:30) Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017 Έχω πολλή όρεξη για γράψιμο σήμερα, αγαπητό τεφτέρι μου. Μάλλον φταίει που η Μαρίνα η καφετζού από απέναντι ήρθε όπως μάζευα τα περιοδικά και τα πατατάκια, και με ξεσήκωσε. Ήθελε σοκοφρέτες.
«Σοκοφρέτες βραδιάτικα Μαρινάκι; Αφού σε λίγο κλείνουμε και οι δύο και πάμε σπίτια μας να φάμε ό,τι γουστάρουμε», της είπα. «Εγώ σοκολάτα θέλω, τι να το κάνω το φαΐ- φαΐ έχω, άλλα δεν έχω». Ε, ξέρουμε πέντε πράγματα από γυναίκες τεφτέρι μου, αυτό ήταν μπηχτή ότι της λείπει σεξ, ότι θέλει να της δείξω λίγο πως το πνίγουμε το κουνέλι… Αυτά σκεφτόμουν όλο το βράδυ.
(8 και κάτι) Να πάρω τηλέφωνο στον Γεωργίου σήμερα, έχω να του πω για την επιθετική τριπλέτα πέντε πραγματάκια. Και το δεκάρι. Σπανίζουν τα καλά δεκάρια πλέον, είναι είδος προς εξαφάνιση.
(λίγο πιο μετά) Όπως και τα περίπτερα, είναι είδος προς εξαφάνιση τα καλά δεκάρια. Εγώ είμαι σαν τον Ρουί Κόστα.
(κατά τις 9) Δε μ’ άρεσε έτσι που το έγραψα το παραπάνω, τεφτέρι μου, «το πνίγουμε το κουνέλι» κι αηδίες. Την θέλω. Δεν μπορώ άλλο μόνος. Αχ Μαρίνα…
(κατά τις 11) Ποια Μαρίνα, αυτή είναι πενηντάρα τσουπωτή, της σειράς. Ήρθε στο διάλειμμα από το σχολείο η Κατερίνα, η πιτσιρίκα η Αγγλικός. Λαμπάδα παιδάκι μου, γκρι κολάν, άσπρη ζιβάγκο. Κλασσικά είχε ξεχάσει το πορτοφόλι στο γραφείο των καθηγητών και ντρεπόταν να τους πει ότι πάει για τσιγάρα.
-Υποτίθεται το’χω κόψει μισό χρόνο, μπορείτε να μου τα «γράψετε»;
-«Θα σας γράψω δυο Παπαστράτους πριν και μετά το γεύμα!», της είπα και καλά σαν γιατρός. Γέλασε.
Έκατσε και κάπνισε δύο όσο χάζευε το Χάι και το Χελόου. «Έβγαλα καρκίνο από το πολύ κέρατο!”, ούρλιαζε η Τάδε». Προσπάθησα να πω κάτι αστείο πάνω σ’αυτό, αλλά είναι δύσκολο. Άλλη φορά.
(11 και μισή) Όλο και κάποια μέρα θα’χει πρωτοσέλιδο «έβγαλα κέρατα από τον πολύ καρκίνο!», να θυμηθώ να τα κρατήσω για να τα δείξω στην Κατερίνα.
(μεσημέρι) Καλοκαιριάζει, μήπως να βάλω frozen yoghurt ; Πέρασε η μόδα τους τώρα, αν το είχα κάνει τότε που έλεγα, τώρα θα’χα ξεχρεώσει το αυτοκίνητο. Μήπως να το κάνω escape room ; Ωπ…
Ήρθε η Αγγλικού πάλι. Την έχωσε ο διευθυντής για μια δουλειά και θ’αργήσει να φύγει, πήρε κάτι πρόχειρο να φάει και να πιεί. Κυλικείο τάχα μου δεν έχει το σχολείο; Κάπνισε κι άλλο ένα τσιγάρο.
(λίγο πιο μετά) Ήρθε πάλι η Μαρίνα η καφετζού, δήθεν να χαλάσει πενηντάρικο. Μέλι έχω ο λούστης;;;
(λίγο πιο μετά) Τελικά έχω μέλι. Δίπλα στα μπισκότα.
(15:00) Αν το επόμενο αμάξι που περάσει είναι κόκκινο, θα παίξω την Τζίλινχαμ διπλό.
(15:30) Είχες και στο χωριό σου πίοου-ες, νούμερο, για έναν καπνό και χαρτάκια.
(απόγευμα) Βαρέθηκα. Βαρέθηκα τόσο που ανακάλυψα τρεις καινούριες ρωγμές στον σοβά της πολυκατοικίας απέναντι. Μπορεί να έγιναν όσο τις κοιτούσα μάλιστα.
(20:15) Έπρεπε να’μαι ταξιτζής, θα’μουν ιδανικός γι’αυτή τη δουλειά μετά από τόση εξάσκηση σε κλειστό χώρο. Έχω και πολλές ιστορίες να πω, εδώ κανένα @#%ίδι δεν κάθεται να ακούσει αυτά που έχω να πω. Θα έβλεπα και καινούρια μέρη.
(βράδυ) Ε τώρα θέλεις να μου πεις ότι είναι τυχαίο;;; Ήρθε το πιπίνι η Αγγλικός πάλι, τόσο αργά, δήθεν ότι με την δουλειά που της έβαλε ο διευθυντής, ξέχασε την τσάντα της στο γραφείο των καθηγητών πάλι και έπρεπε να διορθώσει κάτι γραπτά. Πετάχτηκε στο σχολείο να τα πάρει και θυμήθηκε ότι μου χρωστάει.
-Τι χρωστάω;
-Λοιπόν, είναι ένας Παπαστράτος Light, μια τσίχλες για να μη μυρίσουν στο γραφείο τα τσιγαράκια μας, έτσιιι;; Ένα κρύο σάντουιτς, μια σοκολάτα υγείας για να προσέχουμε και την σιλουέτα μας, εεεε; Μια χαρά είσαι κοπέλα μου! (γέλασε) Αυτά.
-Εεε, είχα και μια κοκακόλα νομίζω!
-Δε πειράζει, κερασμένη απ’το μαγαζί! Όλα σου τα’ γραψα…
…μα ξέχασα μια Πέπσι…
Πέθανε να γελάει, τεφτέρι! Κι εκεί που έλεγα να κάνω το μεγάλο μπάσιμο, να της πω για το βράδυ που θα περνούσε διορθώνοντας τα γραπτά και μήπως ήθελε βοήθεια ή κάτι τέτοιο (γιατί ξέρουμε και λίγα αγγλικά, θα της έλεγα και θα έκλεινα το μάτι), χτύπησε το τηλέφωνο και απάντησε σε έναν φλούφλη λέγοντας «μωρό μου». Κλείνω, πάω στο Μαρινάκι για καμιά μπύρα, αν την προλάβω.