Αυτό ήταν άραγε; Να το βγάλουμε από το… βιβλίο με τις εκκρεμότητες; Βρέθηκε επιτέλους η Χαμένη Ατλαντίδα; Θα το καταλάβουμε απόλυτα αν κοιτάς αυτές τις γραμμές και γελάς σε στιλ «τι άλλο θα ακούσουμε πια», όμως ένας αρχαιολόγος, εκεί έξω, είναι πεπεισμένος πως ο μύθος δεν ήταν μύθος. Ισχυρίζεται μάλιστα πως διαθέτει αποδείξεις ότι η Ατλαντίδα όχι μόνο υπήρξε, αλλά έπαψε και πια να είναι χαμένη!
ΟΚ, ας του δώσουμε την ευκαιρία τουλάχιστον να ‘ξηγηθεί του κυρίου Μάικλ Ντόνελαν – αυτός είναι ο… λεγάμενος. Να μας πει τουτέστιν τι βρήκε και γιατί είναι τόσο σίγουρος πως αυτά που έχει ως στοιχεία στα χέρια του είναι τόσο πειστικά ώστε να θεωρεί πως είναι σε θέση να αποδείξει πως όντως, σε ένα μακρινό παρελθόν, μια πόλη έγινε μεγάλη και τρανή, έφτασε σε απίστευτα προηγμένα επίπεδα. Μέχρι που μια μέρα ξαφνικά, γιγάντια κύματα την έστειλαν βαθιά στον πάτο της θάλασσας, εξαφανίζοντάς την από προσώπου γης και αφού πρώτα είχε πέσει στην παγίδα της απληστίας και της αλαζονείας.
Τα γραπτά του Πλάτωνα περιγράφουν έναν προηγμένο πολιτισμό που έχτισε μεγαλοπρεπείς ναούς και τεράστια τείχη λιμανιών, πριν καταποντιστεί στη θάλασσα πριν από περισσότερα από 11.000 χρόνια λόγω τεράστιας φυσικής καταστροφής. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετητών θεωρεί δεδομένο πως ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος μιλούσε μεταφορικά και συμβολικά στα κείμενά του. Ότι βασίστηκε πιθανότατα σε αληθινά γεγονότα (το πιο δημοφιλές σενάριο μιλάει για την καταστροφή της Σαντορίνης από την ηφαιστειακή έκρηξη), που πέρασαν στη συλλογική μνήμη και βαθμιαία μυθοποιήθηκαν, με στοιχεία που εμπλουτίστηκαν στην πάροδο των ετών.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ωστόσο, εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν οπαδό της άποψης πως ο Πλάτωνας μόνο από τη φαντασία του δεν τα έβγαλε όλα τούτα. Συγκεκριμένα, ο Ντόνελαν τοποθετεί την Ατλαντίδα στο νότο της Ισπανίας και συγκεκριμένα πέριξ του Κάντιθ, στην Ανδαλουσία. Σύμφωνα με όσα λέει, έχει εντοπίσει στον πυθμένα της θάλασσας της περιοχής τα εξής συγκλονιστικά: Τεράστιες γραμμικές δομές, τείχη ύψους τουλάχιστον 7,5 μέτρων και ογκώδεις ομόκεντρους κυκλικούς τοίχους.
Αυτά τα ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων υποθαλάσσιων δομών και τοποθεσιών καλυμμένων με ιζήματα που δείχνουν ξαφνική καταστροφή, ευθυγραμμίζονται απόλυτα με τις περιγραφές του Πλάτωνα για το κλίμα, τις κοινωνικές δομές και τις αρχαίες μυθολογίες, παρέχοντας ένα ολοκληρωμένο, κατά τον Ντόνελαν, πλαίσιο για την βασιμότητα των ισχυρισμών. Ακόμα περισσότερο καθώς – λέει – όσα έχουν εντοπιστεί δεν είναι ούτε αρχαιοελληνικά, ούτε ρωμαϊκά, ούτε φοινικικά, ούτε τίποτα τέλος πάντων που να ανήκει σε κάτι γνωστό ως μοτίβο στους αρχαιολόγους. Και είναι ξεκάθαρα, λέει, φτιαγμένα από ανθρώπινο χέρι. Πώς τα βρήκε όλα αυτά; Μετά από 8 χρόνια ερευνών στις ακτές της ισπανικής πόλης με τη χρήση προηγμένου συστήματος σόναρ υψηλής ανάλυσης για χαρτογράφηση του βυθού, που δημιουργεί λεπτομερείς τρισδιάστατες εικόνες του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος.
Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα θα τα δούμε σε ντοκιμαντέρ που σύντομα θα κυκλοφορήσει, με τίτλο Atlantica (απλό, λιτό και απέριττο…). Κανείς δικαιούται να είναι καχύποπτος πως έχουμε να κάνουμε με ένα κλασικό «χτύπημα» μάρκετινγκ. Σου λέει όλο και κάποιος θα τσιμπήσει, πόσο μάλλον για ένα ζήτημα που διαχρονικά εξιτάρει όλους τους «περίεργους» του πλανήτη, για έναν από τους πιο επίμονους συλλογικούς μύθους στην ιστορία της ανθρωπότητας.
«Τα στοιχεία είναι ήδη εδώ για όποιον θέλει να τα δει, να τα μελετήσει. Και ακόμα και αν τελικά κάνω λάθος και δεν είναι η Ατλαντίδα, και πάλι μιλάμε για κάτι το εξόχως ενδιαφέρον, ίσως και ακόμα περισσότερο», είπε ο Μάικλ Ντόνελαν σε μια δήλωση που αν μας ρωτάς θα έπρεπε να διδάσκεται σε επίδοξους… παπατζήδες. Ναι, μην το κουράζουμε άλλο. Είναι εύκολο να χαθεί η μπάλα με τις θεωρίες συνωμοσίας. Να πιστέψει έτσι κανείς ότι στην αρχαιολογία και στην επιστήμη όλα συνδέονται μεταξύ τους. Η αρχαία Ατλαντίδα είναι μια πολύ ωραία, φαντασμαγορική και όμορφη ιστορία. Ηθικοπλαστική και γοητευτική. Και γι’ αυτό αρέσει τόσο και σε τόσους. Διαχρονικά. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι να τη θεωρούμε πραγματική, υπάρχει μια τεράστια απόσταση που (θα) είναι άλμα λογικής αν ξεπεραστεί. Εκτός βέβαια κι αν κάποιος ετοιμάζει ντοκιμαντέρ και ψάχνει τρόπο να το προμοτάρει, έτσι δεν είναι «φίλε» Μάικλ Ντόνελαν;