Ζούμε στην εποχή της αναβίωσης των reality στην Ελλάδα. Το Surviror, το 2017, έδωσε το έναυσμα για να επανέλθει δυναμικά ένα τηλεοπτικό φαινόμενο, ισχυρό και με τεράστια διαδραστικότητα.
Το είδε πολύς κόσμος εκείνο το πρώτο Survivor, αλλά και τα περισσότερα από τα επόμενα. Πάρα πολύς. Ωστόσο, μόνο όποιος έχει ζήσει τα πρώτα χρόνια των ‘00s μπορεί να καταλάβει πραγματικά τι σημαίνει όλη η Ελλάδα να βλέπει ένα reality. Να ζει και να αναπνέει για το πως θα εξελιχθούν οι ζωές κάποιων άλλων που τους βλέπει στην τηλεόραση.
Ας είμαστε ειλικρινείς: Σαν το πρώτο Big Brother δεν έχει. Το πρώτο Big Brother, που είχε ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2001 και είχε τελειώσει παραμονή Πρωτοχρονιάς, ήταν ένα πραγματικό κοινωνικό φαινόμενο.
Και αν το Surviror έκανε τεράστια ποσοστά τηλεθέασης τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνο το αμόκ που είχε πιάσει όλο τον κόσμο με το Big Brother. Αν κάνεις ένα πρόχειρο γκάλοπ για το τι έκανε ο κόσμος κατά την αλλαγή του χρόνου εκείνης της χρονιάς δεν παίζει να νικήσει άλλη επιλογή πέρα από αυτή που λέει ότι έβλεπε ANT1 και Big Brother.
Τα ποσοστά τηλεθέασης που άγγιξε το Big Brother εκείνο το βράδυ μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα αντίστοιχα που έπιασε η νίκη της Εθνικής Ελλάδας στον τελικό του Euro του 2004, η συμμετοχή της Παπαρίζου στην Eurovision του 2000 και αυτή του Ρουβά στην Eurovision του 2004.
Το δίλημμα «Τσάκας ή Πρόδρομος» καθόρισε μια ολόκληρη κοινωνία εκείνη την σεζόν: οι δύο τύποι που έγιναν κολλητοί μέσα στο σπίτι του Big Brother, αποκαλούσαν «κουμπάρο» ο ένας τον άλλο, είχαν ξεκαθαρίσει εκ των προτέρων πως αν νικήσει ο ένας από τους δυο θα μοιραστεί τα λεφτά του με τον άλλο και παρ’ όλα αυτά όλος ο κόσμος κοιτούσε το παιχνίδι με κομμένη την ανάσα.
Γατάκι Survivor, εδώ μιλάμε για άλλου μεγέθους κατάσταση…
