Δεν γεννηθήκαμε όλοι ένα κράμα μεταξύ Μακόλεϊ Κάλκιν και Βασιλάκη Καΐλα για να διαπιστώσει κάποιος από νωρίς τα ταλέντα μας και μέσω αυτών να κάνουμε καριέρες. Ορισμένοι άνθρωποι είναι σαν το κρασί.
Πρέπει να παλιώσουν για να δείξουν την αξία τους και το σινεμά είναι γεμάτος από τέτοιες περιπτώσεις.
Μόργκαν Φρίμαν
Ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση που σε κάνει να αναρωτιέσαι «τι θα είχε συμβεί, αν»… Αν δεν έπαιρνε το ρόλο ως σοφέρ της κυρίας Νταίζη στην ομώνυμη ταινία. Δύο χρόνια νωρίτερα έγινε γνωστός στο Street Smart, αλλά μετά το Driving Miss Daisy, απέκτησε καριέρα σε ηλικία 52 ετών.
Πήρε ένα Όσκαρ, είχε μερικές υποψηφιότητες ακόμα κι έφτασε στο σημείο να υποδυθεί τον Θεό, σε ηλικία που άλλοι θα ετοιμάζονταν να τον συναντήσουν.
Τα τελευταία 5 χρόνια έχει συμμετάσχει σε περισσότερα φιλμ από ό,τι στα 25 που είχαν προηγηθεί πριν την άγια εκείνη ώρα που έπιασε το τιμόνι στα χέρια του.
Μπράιαν Κράνστον
Ήδη την εποχή που έπαιζε στο Malcolm in the Middle ήταν κοντά στα 45. Δεν τον έλεγες και πρώτο νιάτο.
Όταν όμως τον χτύπησε καλά η κρίση της μέσης ηλικίας, ο Μπράιαν Κράνστον είδε τη ζωή και την καριέρα του να αλλάζει για πάντα.
Όπως συνέβη και στο Breaking Bad, ο «Mr White» μεταμορφώθηκε σε αστέρα πρώτου μεγέθους, αφήνοντας πίσω του για πάντα την εποχή που για το μεροκάματο διαφήμιζε προϊόντα που σε ανακουφίζουν από τις αιμορροΐδες. Μάγκας και ωραίος.
Κρίστοφ Βαλτς
Όχι πως έχουμε τίποτα εναντίον των Αυστριακών (δεν είμαστε και από τη Λάρισα, if you Know what I mean), αλλά η αλήθεια είναι πως ανάμεσα στα μούσκουλα του Σβατσενέγκερ (έτσι προφέρεται στα ελληνικά, μην το ψάχνεις) και το μούσι της Κοντσίτα, δεν υπήρχε πολύς χώρος στη σόου μπιζ για τους συμπατριώτες τους.
Ωστόσο, μεταξύ των δύο το 2009 μπήκε ο Κρίστοφ Βαλτς με το περίφημο… τσιμπούκι του.
Με αυτό το εντυπωσιακό όπλο και ακόμη σπουδαιότερη ερμηνεία, ήταν η απόλυτη αποκάλυψη στο Inglourious Basterds και οφείλει αιώνιο respect στον Ταραντίνο που τον έβαλε στα 52 του χρόνια στο πάνω-πάνω ράφι, όπου αξιωματικά ανήκει. Τσίμπησε κιλάκια και δύο Οσκαράκια έκτοτε…
Λέσλι Νίλσεν
Μέχρι το 1980, όταν δηλαδή ο συγχωρεμένος ήταν ήδη 54 χρονών, όχι μόνο δεν ήταν σούπερ – ντούπερ διάσημος, αλλά περνιόταν και για… σοβαρός ηθοποιός.
Μια… τρελή, απίθανη πτήση και μερικές τρελές σφαίρες που ακολούθησαν, άλλαξαν την εικόνα και την υστεροφημία του για πάντα.
Μέχρι το θάνατό του το 2010, είχε γίνει μια από τις πλέον αγαπημένες φιγούρες στο σινεμά, υπηρετώντας με απόλυτη… σοβαρότητα και συνέπεια την παλαβομάρα στα καλύτερά της. R.I.P και thank you.
Σάμουελ Τζάκσον
Νταξ, η αλήθεια είναι πως ετούτος εδώ δεν ήταν και του… θανατά πριν τα καταφέρει στη ζωή του. Μόλις 43 ετών, μια δεκαετία μεγαλύτερος από τον Ιησού, μπόρεσε να δει το όνομά του να μπαίνει ψηλά στη μαρκίζα.
Αυτό συνέβη το 1991 με το Jungle Fever, αν και (για να λέμε και αλήθειες μεταξύ μας), ήταν η ενσάρκωση του απόλυτου bad ass motherfucker στο Pulp Fiction που τον έκανε ό,τι είναι σήμερα.
Κάτι πολύ μακρινό από το παιδί που μεγάλωσε βιώνοντας τον ρατσισμό και ξεπέρασε το πρόβλημα με τον τραυλισμό του παίζοντας τον πρώτο ρόλο της ζωής του, υποδυόμενος στο σχολείο πως είναι ένα παιδί που δεν τραυλίζει…