Είσαι ο νεαρός συντάκτης ενός αθλητικού σάιτ.
Ψάχνεις ειδησούλες, βγάζεις ειδησούλες, γράφεις ειδησούλες, αντιγράφεις ειδησούλες, κάνεις θεματάτια, φτιάχνεις αφιερωματάκια, κάνεις live των αγώνων, ρεπορταζάκια, κουσκουσάκια, ακούς ταυτόχρονα τρία ραδιόφωνα, βλέπεις 4 ματς σε ισάριθμες τηλεοράσεις και στον ελεύθερο χρόνο σου, μιλάς και μ’ εκείνους που θέλουν μια πιο διαπροσωπική κι άμεση ενημέρωση. Να μην σου τύχει ν’ απαντήσεις σε τέτοιο τηλεφώνημα…
Ο κυρ Αντρέας που τα ξέρει όλα, αλλά χρειάζεται επιβεβαίωση
Συνήθως «χτυπάει» ένα με δύο λεπτά από τη στιγμή που ο Τάσος Νικολογιάννης έχει δώσει το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού στον αέρα.
Τόσος χρόνος χρειάζεται να περάσει μέχρι ο κυρ Αντρέας να σηκώσει το τηλέφωνο, να μιλήσει με τη γραμματεία και να συνδεθεί με αυτό που αποκαλεί «αίθουσα σύνταξης», έννοια που παραπέμπει σε Μέσο από BBC και πάνω.
Εάν είσαι εσύ ο τυχερός που θα ακούσει από την άλλη άκρη του ακουστικού το κλασικό μακρόσυρτο «έεεεεεεεελα φίλε μου» ή το σήμα κατατεθέν του «καλημέεεεεερα φιλαράκο μου», καταλαβαίνεις αυτόματα πως η κουβέντα ΔΕΝ θα τελειώσει ποτέ αν δεν συμφωνήσεις μαζί του. «Δεν μου λες, ο Παναθηναϊκός θα πάρει παίχτη. Δεν θα πάρει;» απαντορωτάει ο άνθρωπος μας.
«Τι να σου πω κυρ Αντρέα, τώρα βγήκε ο Τάσος και είπε πως δεν θα πάρει επειδή φεύγοντας ο Στραματσόνι άφησε πολλά χρέη και ακόμη κι αν πουλήσουμε τα ασημικά δεν φτάνουν για μεταγραφή», απαντάει ο νεαρός συντάκτης. «Ναι, τον άκουσα», επιβεβαιώνει ο κυρ Αντρέας (που δεν είναι κυρ, αφού είναι γύρω στα 40), «αλλά έναν παίχτη το καλοκαίρι θα τον πάρει, δεν θα τον πάρει»;
Αυτό το πάτερν μπορεί να συνεχιστεί επ αόριστον.
Ο κυρ Αντρέας ξέρει όλους τους συντάκτες -ακόμη κι όσους κάνουν πρακτική- με το μικρό τους όνομα. Γνωρίζει κάθε πιθανό ή απίθανο σενάριο αφορά την Πανάθα και με την άνεση που του προσφέρει το γεγονός πως είναι αραχτός σε ιδιόκτητο καφενείο-χαρτοπαικτική λέσχη κάπου στην Καλλιθέα, δεν δέχεται το «όχι» για απάντηση όταν αφορά τις μεταγραφές.
Ωστόσο, ακόμη κι όταν μετά το 50ό τηλεφώνημα καταλάβεις την τακτική του, δεν σώζεσαι ούτε από το απονενοημένο «ναι, θα πάρει» για να τον ξεφορτωθείς. Το «ποιον θα πάρει» έρχεται να σου γκρεμίσει το σχέδιο διαφυγής σου και να ανοίξει έναν νέο, ατέρμονο κύκλο συζήτησης με ονόματα που ξεκινούν από το δεξί μπακ-χαφ του ΑΟ Φάμιλυ, που «κάπου διάβασα πως πήγε και τον είδε ο Ρότσα από κοντά», μέχρι τον Ντάνι Άλβες που εξετάζεται ως εναλλακτική, εάν τελικά δεν πείσει ο Λυμπερόπουλος τον Φίλιπ Λαμ να αφήσει την Μπάγερν Μονάχου. του επιβεβαιώσεις πως όντως ο Παναθηναϊκός κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση, σε ευχαριστεί από καρδιάς και περιμένει για το επόμενο χτύπημα που θα αφορά την βραδινή βάρδια. «Καλησπέεεεεεεερα φιλαράκο μου, ο Παναθηναϊκός θα πάρει παίχτη το καλοκαίρι, δεν θα πάρει»; Ναι κυρ Αντρέα, θα πάρει.
Ο Βασιλάκης που «έπαιρνε παλιά από το Καματερό»
Για τον Βασιλάκη από το Καματερό δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι μια υπέροχη κατηγορία μόνος του. Εφόσον έχεις σεργιανίσει στον αέρα του ΣΠΟΡ FM μεταμεσονύχτιες ώρες, σίγουρα τον έχεις ακούσει να αφιερώνει τραγούδια στην «Ελένη» και να δίνει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο ρεπορτάζ της ΑΕΚ.
Όταν ο αξιαγάπητος αυτός άνθρωπος έχει την είδηση, είναι λογικό να μην μπορεί να περιμένει για το πότε θα ανοίξει τις γραμμές ο Κετσετζόγλου ή ο Γερασίμου.
Όπως κάθε σωστός ρεπόρτερ, πρέπει κάπου να τα πει. Ο νεαρός συντάκτης του σάιτ μετατρέπεται κι εδώ στο θύμα της υπόθεσης. «Έλα, ο Βασίλης από το Καματερό είμαι. Ο Τίγρης είναι στη Μοζαμβίκη και μιλάει με Εουσέμπιο». Αν απαντήσεις πως ο Εουσέμπιο πέθανε, ο Βασίλης θα σε βάλει στη θέση σου. «Όχι αυτόν, τον εγγονό του, το διάβασα enwsierxomacte1924gipedostafiladelfia.gr. Είναι βέβαιο και να δεις που θα το γράψει αύριο η Ώρα», σου απαντάει και σου δίνει το αποκλειστικό. Ωστόσο, ζητάει δικαίως ένα μικρό αντάλλαγμα. «Ρε φίλε, σε παρακαλώ, μπορείς να κάνεις άσο το Γιοκοχάμα-Τσίμπα Γιουνάιτεντ που είναι 0-3 στο ημίχρονο; Θα χάσουμε τα λεφτά μας…».
Κι επειδή είναι ένας κύριος, τη μία φορά το χρόνο που θα γίνει μία τέτοια ανατροπή, το βράδυ που θα βγει στον Κέτσε, δεν θα σε ξεχάσει. «Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στο παιδί του σάιτ που το μεσημέρι μου γύρισε το γιαπωνέζικο. Πήγα ταμείο και τώρα έβαλα ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΥΡΩ που κέρδισα στο διπλό της Ουνιβεσιδαδ Κατόλικα».
Κορυφαία στιγμή της καριέρας του λατρεμένου Βασιλάκη, το αποκλειστικό επί εποχής Μπομπ Κοζώνη, το οποίο περιγράφεται συνοπτικά ως εξής. «Έλα, ο Βασίλης που έπαιρνα παλιά από το Καματερό είμαι. Σε παίρνω τώρα από το Τέξας για να σου πως ότι ο Κοζώνης τα βρήκε σε όλα και αγοράζει την ΑΕΚ». Το 210 στην αναγνώριση κλήσης είναι απλά μια ενοχλητική λεπτομέρεια που δεν μπορεί να χαλάσει τη δουλειά.
Ο «θα μου πεις δυο αποτελεσματάκια στο στοίχημα»
Αγνώστων λοιπών στοιχείων, ο συγκεκριμένος ακροατής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αγενής. Τουλάχιστον αυτό θα πίστευε ο νεαρός συντάκτης που θα του μίλαγε για πρώτη φορά στο τηλέφωνο. Δεν έχει καλημερες, καλησπέρες, χαιρετούρες ή προκαταρκτικά. Δεν είναι θέμα αγένειας, όμως, αλλά χρόνου.
Όταν τα δύο αποτελέσματα που ζήτησε αρχικά, μετατρέπονται σε 162 παιχνίδια από το κουπόνι που καλύπτουν ένα διάστημα από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή, με ημίχρονα, τελικά, αποβολές, κερδισμένα κόρνερ, ανάποδα φάουλ, κάρτες, παθητικά οφσάιντ και προπώληση εισιτηρίων για τα ματς που δεν έχουν αρχίσει ακόμη, αντιλαμβάνεσαι πως ο τύπος δεν έχει καιρό για χάσιμο.
Έχει ποντάρει μέχρι και το ποιος την έχει μεγαλύτερη στα αποδυτήρια. Αν τολμήσεις να ψιθυρίσεις «δεν ξέρω» στο ερώτημα «στο 312 έγινε sold out στις θύρες των φιλοξενούμενων, γιατί το βρήκα σε καλή απόδοση σε στοιχηματικό της Βιρμανίας;», η απάντησή του θα σε βάλει στη θέση σου. «Γιατί δεν ξέρεις ρε φίλε; Δημοσιογράφος δεν είσαι»;