Λένε πως όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Λένε πως κανένας δεν είναι ακριβώς ίδιος με τον άλλο. Όμως όλα αυτά τα ρητά αγνοούν μια πολύ συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων: τις μανάδες.
Οι μανάδες είναι μια ειδική περίπτωση ανθρώπων. Δεν ήταν όλες ίδιες από πάντα, δεν γεννήθηκαν δηλαδή ίδιες. Γίνονται ίδιες όμως όταν γεννάνε. Τότε είναι που σταδιακά αναπτύσσουν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά.
Λένε ίδιες ατάκες, σκέφτονται τα ίδια πράγματα, έχουν τα ίδια παράπονα, τις ίδιες ανησυχίες, είναι όλες ίδιες.
Για του λόγου το αληθές, ακολουθεί μια λίστα με ατάκες που δεν παίζει να μην έχεις ακούσει από τα χείλη της:
Όταν σκάει ο τζίτζικας και είσαι έτοιμος να πας βόλτα:
Γυμνός θα βγεις έξω; Πάρε μια ζακέτα.
Όταν έχει υπαρξιακές ανησυχίες:
Πότε θα γίνεις άνθρωπος;
Όταν την πιάνει μια τάση αυτοκριτικής:
Έτσι σε μεγάλωσα εγώ;
Όταν απλά δεν πεινάς:
Πετσί και κόκκαλο έχεις μείνει, θα σε πάρει ο αέρας καμιά μέρα.
Όταν μόλις έχεις ξυπνήσει και έχεις την ατυχή ιδέα να πας στο μπάνιο:
Βάλε κάλτσες, πάλι ξυπόλητος είσαι;
Όταν σου κάνει μαθήματα ορθολογισμού:
Γιατί έτσι. Επειδή το λέω εγώ.
Όταν απλά δεν λέει να καταλάβει πως την αποφεύγεις:
Γιατί δεν απαντάς, σε έχω πάρει 100 φορές, ανησύχησα νόμιζα πως χτύπησες/έπαθες κάτι κακό/χάθηκες/σε κλέψανε.
Όταν κάνει εξάσκηση ρητορικών ερωτημάτων:
Πάλι έξω θα φας; Κι εγώ για ποιον μαγειρεύω;
Όταν το παίρνει απόφαση πως δεν θα ετεροκαθοριστεί από κανέναν:
Δε με νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά.
Όταν τελικά, αλλάζει γνώμη περί ετεροκαθορισμού:
Ποιος πήρε τον καλύτερο βαθμό; Δε ντρέπεσαι να σε περνάνε οι άλλοι;
Όταν απλά θέλει να γκρινιάξει:
Δεν θα κάνεις παιδιά; Τα ίδια να σου κάνουνε!
Όταν θέλει να σε εκβιάσει (για το οτιδήποτε):
Να πεθάνω να ησυχάσω!
Όταν θέλει να υπενθυμίσει πως «σαν την μάνα καμία»:
Νομίζεις ότι θα έχεις μια ζωή εμένα πίσω σου να μαγειρεύω, να σου πλένω και να σιδερώνω;
Όταν σε προτρέπει για το τι πρέπει να κάνεις:
Όλα μέσα στη μέση παρατά τα, θα τα μαζέψει η δούλα.
Όταν δεν τις περνάει από το μυαλό ότι η βασική σου ζωή είναι εκτός σπιτιού:
Έρχεσαι, φεύγεις, τι το πέρασες εδώ, ξενοδοχείο;
Όταν κάνει επίδειξη των αστείρευτων γνώσεών της:
Φάει την τελευταία μπουκιά, είναι η δύναμη σου.
Όταν κάνει επίδειξη του ανθρωπισμού της:
Στην Αφρική δεν έχουν να φάνε.
Όταν έχει κάνει άνω-κάτω το δωμάτιό σου:
Δεν πείραξα τίποτα, αυτό που ψάχνεις είναι εκεί που το παράτησες.
Όταν την πιάνει το μουντ απειλής:
Αν δε μαζέψεις το δωμάτιό σου, ό,τι θα βρίσκω θα το πετάω.
Όταν θέλει να σου πει πως ΠΑΝΤΑ θα είναι παρεμβατική μαζί σου:
Θα πάω σε ένα βουνό και θα σας παρατήσω όλους!
Όταν θέλει να σου πει πως εσύ δεν καταλαβαίνεις:
Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις…
Όταν την πιάνει «σταλεγακισμός»:
Όταν τα ‘λεγα εγώ…