Αν ψάχνετε για το μυστικό της αδιανόητης επιτυχίας που γνώρισε το Studio 54 στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ίσως τα ονόματα Άντι Γουόρχολ, Λάιζα Μινέλι, Μικ και Μπιάνκα Τζάγκερ, Τζέρι Χολ, Μάικλ Τζάκσον, Κάλβιν Κλάιν, Έλτον Τζον, Τίνα Τέρνερ, Φέι Ντάναγουεϊ, Τρούμαν Καπότε, Τζακ Νίκολσον, Σιλβέστερ Σταλόνε, Ράιαν Ο’ Νιλ, Μάριελ Χέμινγουεϊ, Ρίτσαρντ Γκιρ, Ρέτζι Τζάκσον, Φάρα Φόσετ, Νταϊάνα Ρος, Φρέντι Μέρκιουρι, Γούντι Άλεν, Καρλ Λάγκερφελντ, Τζάκι Κένεντι, Ντέιβιντ Μπάουϊ, Ιμάν, Τζον Τραβόλτα, Σαλβαδόρ Νταλί, Ρόμπιν Γουΐλιαμς, Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, Μπρουκ Σιλντς, Αμάντα Λιρ. Γκρέις Τζόουνς, Τζέιμς Μπράουν, Ντόνα Σάμερ και πολλά άλλα σας δώσουν μια ιδέα γιατί.
Εάν στο κοκτέιλ των διασημοτήτων της εποχής, προσθέσετε ισχυρές δόσεις ναρκωτικών, ημίγυμνες παρουσίες και δωμάτια γεμάτα με κόσμο που δεν το είχε σε τίποτα μετά τον χορό να επιδοθεί σε ερωτικές περιπτύξεις, τότε παίρνετε μια γερή τζούρα από το μέρος που δημιούργησε τον ορισμό του clubbing.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν ο πρώτος πελάτης που έσκασε μύτη
Στις 26 Απριλίου 1977 το Studio 54 ανοίγει τις πόρτες του στον κόσμο και παράλληλο ένα παράθυρο, μια κλεφτή ματιά, σε αυτό που ερχόταν να κυριαρχήσει. Σαράντα χρόνια πριν ορκιστεί πρόεδρος των ΗΠΑ, ο «μεγιστάνας in process» Ντόναλντ Τραμπ είναι από τους πρώτους που μπαίνουν μέσα. Αν μάλιστα πιστέψουμε την σελέμπριτι της εποχής, Νίκι Χάσκελ, ήταν ο πρώτος. Όπως περιγράφει, ο εν αναμονή πλανητάρχης και η φρέσκια σύζυγός του Ιβάνκα χρειάστηκε να περιμένουν 15 λεπτά μάταια έξω από την πόρτα. Είχαν πάει πολύ νωρίς, πριν οποιονδήποτε άλλον.
Μετά από μισή ώρα περιπλάνησης στους χώρους του, εμφανίστηκαν καμιά 50αριά άτομα. Αλλά και πάλι τα πράγματα παρέμεναν πολύ ψόφια, όπως παρατήρησε ο μελλοντικός πρόεδρος. Λίγο αργότερα οι αίθουσες γέμισαν κάτι παραπάνω από ασφυκτικά και το πάρτι, αντί να πεθάνει όπως είχε προβλέψει, μεταφέρθηκε έξω από το κλαμπ στους γύρω δρόμους. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ένας γιατρός άρχισε να μοιράζει Quaalude. Το ναρκωτικό που έγινε συνώνυμο του glam rock και της disco κουλτούρας των ‘70s. Το αχαλίνωτο, σχεδόν ομαδικό σεξ που ακολούθησε ήταν η γαρνιτούρα που θα γινόταν ακόμη ένα συστατικό του μύθου.
Ο άγνωστος τότε Τραμπ δεν πήρε μέρος στο όργιο, λένε. Ωστόσο αυτά τα γεγονότα δεν τον απέτρεψαν από το επισκεφτεί πολλές φορές στο μέλλον το κλαμπ. Μπορεί να μην χόρευε, να μην έπινε ή να μην δοκίμαζε ντρόγκες όπως οι περισσότεροι. Γνώριζε όμως πολύ καλά τη δύναμη και την επιρροή των ανθρώπων που το έκαναν. Όσο εκείνοι «έκοβαν» «μυτιές» ή ξεφορτώνονταν προφυλακτικά, αυτός προλείανε το έδαφος για συμφωνίες που τον μετέτρεψαν τελικά σε αυτό που είναι σήμερα.
Ένα τεράστιο πάρτι με τελικό προορισμό τη φυλακή
Ένα χρόνο μετά το άνοιγμά του το Studio 54 ήταν το απόλυτο talk of the town. Ωστόσο οι ιδιοκτήτες του μάλλον το παράκαναν σε ό,τι αφορά την πολιτική τους στις αποδείξεις. Τα ρεπορτάζ έκαναν λόγο για πληρωμή φόρων που ίσα που έφταναν στις 8.000 δολάρια. Το λες και πρόκληση. Ακόμη κι αν η IRS (το ΣΔΟΕ δηλαδή) ήταν αποφασισμένο να κάνει τα στραβά μάτια, δεν θα μπορούσε να πράξει ομοίως και με τα… αυτιά του.
Σε μια ραδιοφωνική συνέντευξή του ο Steve Rubell κόμπασε πως μόνο η Μαφία έβγαζε περισσότερα χρήματα από το μαγαζί του. Ακούστηκε για κέρδη ύψους 7 εκατ. ευρώ! Ποσό πιο μυθικό και από τους θαμώνες του ή τις ακολασίες τους. Όταν η εφορία έκανε ντου στο κλαμπ πάντως, κατέσχεσε μεταξύ άλλων 150 γραμμάρια κοκαΐνης και σακούλες με λεφτά που αρκούσαν να απαγγελθούν κατηγορίες για φοροδιαφυγή 2,5 εκατομμυρίων. Οι υπεύθυνοι δήλωσαν ένοχοι ελπίζοντας σε μειωμένη ποινή. Ο δικαστής Ρίτσαρντ Όουεν όμως δεν έδειξε να συγκινείται ούτε από την ειλικρίνεια ούτε από το είδος των απολαύσεων που πρόσφεραν στη διάσημη πελατεία τους. Η απόφασή του να τους στείλει 3,5 χρόνια φυλακή σόκαρε μεν, αλλά τους έδωσε την ευκαιρία για ακόμη ένα event που θα έμενε στην ιστορία.
Ενώπιον 2.000 πιστών θαμώνων, μεταξύ των οποίων οι Τζακ Νίκολσον, Σιλβέστερ Σταλόνε, Ράιαν Ο’ Νιλ, Μάριελ Χέμινγουεϊ, Ρίτσαρντ Γκιρ, Ρέτζι Τζάκσον, Φάρα Φόσετ, Νταϊάνα Ρος σε ρόλο dj και Λάιζα Μινέλι, τραγούδησαν αμέτρητες φορές τον ύμνο της εποχής και σήμα κατατεθέν του κλαμπ, το «I will survive» μέχρι το επόμενο πρωί. Το «The End of Modern-Day Gomorrah Party», έφτασε στο τέλος του μέσα σε χαρμολύπη. Τα party animals πήραν το δρόμο για τις επαύλεις τους και οι ιδιοκτήτες για τη φυλακή όπου πέρασαν 13 μήνες.
Ένας σκουπιδοτενεκές γεμάτος δολάρια για τα γενέθλια του Άντι Γουόρχολ
Από όλες τις προσωπικότητες που πέρασαν από τις αίθουσες του Studio 54 καμία δεν συνδέθηκε περισσότερο μαζί του από ό,τι ο Άντι Γουόρχολ. Η αισθητική, το ύφος, η ελευθερία και η κουλτούρα των δωματίων ταίριαζαν απόλυτα με εκείνα του γκουρού της ποπ. Καθόλου παράξενα, γιόρτασε τα 50ά γενέθλιά του με ένα πάρτι που κέρδισε μια θέση στις διηγήσεις όσων το έζησαν. Πέρα από την κλασική μίξη μουσικής, ουσιών και σεξουαλικότητας, ήταν ένα άλλο περιστατικό που συζητήθηκε.
Το δώρο του Rubell στον εκκεντρικό καλλιτέχνη ήταν 5.000 ποτά κι ένας σκουπιδοτενεκές γεμάτος χαρτονομίσματα του ενός δολαρίου με τα οποία έλουσαν τη ζωντανή διαφήμιση του κλαμπ. Αρχικά σοκαρισμένος, ο Άντι Γουόρχολ δεν άργησε να πέσει στα γόνατα και να μαζεύει ένα-ένα τα χίλια δολάρια που περιείχε. Όταν η εφορία έκανε τον έλεγχο που λέγαμε πιο πάνω, βρήκε κι ένα τεφτέρι σύμφωνα με το οποίο το δώρο ήταν τελικά 800. «Το ήξερα πως έπρεπε να τα μετρήσω», ήταν το μοναδικό σχόλιο του ανθρώπου που έζησε πολύ περισσότερα από τα «15 λεπτά δημοσιότητας» που αναλογούν στον καθένα, σύμφωνα με την πασίγνωστη ατάκα του.
Party animals αλλά και… σκέτα animals στη σκηνή
Εκτός από το σεξ, τη μουσική και τα ναρκωτικά, πολλές φορές πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν και τα… ζώα. Ευτυχώς όχι σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα «συστατικά» μιας ξέφρενης βραδιάς στο Studio 54. Η πιο γνωστή τέτοια παρουσία ήταν εκείνη της Μπιάνκα Τζάγκερ που προσκάλεσε τους φίλους της το βράδυ που έκλεισε τα 30. Η σύζυγος του Μικ Τζάγκερ εμφανίστηκε πάνω σε άλογο και περιέφερε την αυτού μεγαλειότητά της στα δωμάτια, ενώ παρακολουθούσε τους καλεσμένους της να κάνουν κυριολεκτικά ό,τι γουστάρουν. Λίγοι και εκλεκτοί. Μόλις 150 και μεταξύ τους ο Μπαρίσνικοφ.
Ωστόσο Τζάγκερ και προκλήσεις είναι έννοιες συνδεδεμένες μεταξύ τους, οπότε αυτή η ιστορία δεν αποτελεί και τίποτα ιδιαίτερο. Αντίθετα, η εμπειρία της Ντόλι Πάρτον ήταν. Αν και country girl, η τραγουδίστρια από το Τενεσί έμεινε σοκαρισμένη όταν αντίκρισε το σκηνικό που είχε ετοιμαστεί προς τιμήν της την πρώτη φορά που βρέθηκε εκεί. Ένα κλαμπ γεμάτο με άλογα, γαϊδούρια, δεμάτια με σανό, άχυρα, κότες. Μια εικόνα που φρίκαρε την σαφώς άμαθη σε extravagant καταστάσεις της Νέας Υόρκης καλλιτέχνιδα.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, βγήκε σε ένα από τα μπαλκόνια για να ηρεμήσει. Πράγμα που αποδείχτηκε δύσκολο καθώς το μέρος ήταν γεμάτο από ανθρώπους που είχαν μαζευτεί για… ένα στα όρθια.
Ένα άλλο βράδυ οι πορτιέρηδες του μαγαζιού επιβεβαίωσαν τη φήμη που τους συνόδευε ως υπερφίαλους, ψηλομύτηδες, αγενείς, αλλοπρόσαλλους και σνομπ πέρα από κάθε λογική. Δυο γυναίκες έδωσαν 500 δολάρια προκειμένου να νοικιάσουν ένα άλογο. Ελπίζοντας πως αυτή η υπερβολή θα τους χάριζε μια θέση στην πίστα. Έκαναν λάθος. Δεν τους επετράπη να μπουν. Αντίθετα το άλογο μπήκε. Αυτό τα λέει όλα για τα κριτήρια εισόδου.
Στην ουρά μέχρι να πεθάνει
Συχνά αστειευόμενος για την πόρτα, ο Rubel έλεγε πως αν δεν ήταν δικό του το μέρος δεν θα κατάφερνε να την περάσει ποτέ. Και η αλήθεια είναι πως στο πέρασμα του χρόνου πολλοί εξάντλησαν κάθε πιθανή ή απίθανη ιδέα για να το κατορθώσουν. Ορισμένοι δεν μπόρεσαν ποτέ κι ας περίμεναν για ώρες κάθε βράδυ στην ουρά.
Η τακτική αυτή (το να είναι άδειος ένας χώρος, αλλά να μην σε αφήνουν να μπεις) στις οικονομικές επιστήμες καλείται «εκλεκτικό αντιμάρκετινγκ» και στο Studio 54 πέρασε σε αδιανόητο επίπεδο. Ήταν τόσο δύσκολο που προκαλούσε εμμονή. Κάποτε κάποιος απηυδισμένος μπούκαρε με αυτοκίνητο από την κεντρική είσοδο, γκρεμίζοντας τα πάντα στο πέρασμά του. Άλλοι δεν δίστασαν να ανοίξουν πυρ εναντίον των πορτιέρηδων θέλοντας να πάρουν εκδίκηση για μήνες αναμονής. Στους γύρω δρόμους επιτήδειοι έφτασαν στο σημείο να πουλούν υποτιθέμενους χάρτες με μυστικά περάσματα μέσα από τους υπονόμους σε αφελείς.
Άλλοι δοκίμασαν την τύχη τους από ψηλά. Οι εικόνες ανθρώπων με εξοπλισμό αναρρίχησης στα διπλανά κτήρια ήταν τόσο συνηθισμένες που δεν προκαλούσαν εντύπωση σε κανέναν. Κάποτε κάποιος τα κατάφερε. Μέσω του εξαερισμού έφτασε μέχρι το dance floor όπου αποθεώθηκε για το κουράγιο του. Αν και σπασμένο καρπό και με αυτοσχέδια ράμματα, έμεινε εκεί όλη νύχτα πριν πάει σε νοσοκομείο την επόμενη.
Ένας άλλος δεν είχε την τύχη του. Βρέθηκε σφηνωμένος σε έναν σωλήνα και όπως επιβεβαιώνει συνεργάτης του κλαμπ, τον πήραν… μυρωδιά από την οσμή αποσύνθεσης που γέμισε το χώρο…