Η παρακολούθηση του αγώνα κάποιου σπορ στο γήπεδο ή στην τηλεόραση μπορεί να «ζορίσει» την καρδιά ενός ανθρώπου σε δυνητικά επικίνδυνο βαθμό. Τόσο όσο αν κανείς έπρεπε να τρέξει γρήγορα, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική μελέτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Paul Khairy του Ινστιτούτου Καρδιολογικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καναδικό περιοδικό καρδιολογίας Canadian Journal of Cardiology, μελέτησαν 20 υγιείς άνδρες και γυναίκες ηλικίας 36 έως 56 ετών. Όλοι τους φόρεσαν μια συσκευή παρακολούθησης της καρδιάς. Οι μισοί από αυτούς παρακολούθησαν έναν αγώνα χόκεϊ επί πάγου από το γήπεδο. και οι άλλοι μισοί από την τηλεόραση.
Τις κρίσιμες στιγμές του παιγνιδιού ή προς το τέλος του, όταν η αγωνία κορυφώνεται, οι παλμοί της καρδιάς ενός θεατή μπορούν να υπερδιπλασιασθούν μέσα στο γήπεδο (αύξηση 110%), ενώ στην τηλεόραση να αυξηθούν κάπως λιγότερο (αύξηση 75%). Η μέση αύξηση των παλμών ήταν της τάξης του 90%, από 60 σε 114. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι αυξήσεις αυτές αντιστοιχούν στο «ζόρισμα» που τραβάει η καρδιά ενός ανθρώπου στη διάρκεια ενός έντονου φυσικού στρες (θεατές στο γήπεδο) ή ενός μέτριας έντασης φυσικού στρες (θεατές τηλεόρασης), όπως το τρέξιμο.
Μάλιστα, σύμφωνα με το ygeiaonline.gr, διαπιστώθηκε ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς φανατικός οπαδός μιας ομάδας, για να αρχίσει να χτυπάει σαν τρελή η καρδιά του κάποιες στιγμές στη διάρκεια του αγώνα. Οι Καναδοί ερευνητές επεσήμαναν ότι οι γιατροί θα πρέπει να προειδοποιούν τους ασθενείς με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, να αποφεύγουν τις συγκινήσεις των σπορ. Ή έστω να έχουν το νου τους για τυχόν προειδοποιητικά συμπτώματα την ώρα του αγώνα.
Μια προηγούμενη ολλανδική επιστημονική έρευνα είχε βρει ότι είχαν αυξηθεί τα θανατηφόρα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά τη μέρα που η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ολλανδίας είχε αποκλεισθεί από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1996.
Πώς να μην πάθεις το καρδιακό όταν βλέπεις αμυντικό δίδυμο Κουτρουμπή με Κολοβέτσιο; Ε, γιατρέ μου;
