Δυο τύποι συζητούσαν για τη μετακίνηση του Γκάλη από τον Άρη στον Παναθηναϊκό πριν από περίπου 25 χρόνια. Ήταν τέτοια η σχέση του μέσου Έλληνα με το μπάσκετ που έπεισαν ο ένας τον άλλον πως ο «γκάνγκστερ» ήταν «σέντερ φορ», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν. Γιατί στο δικό τους, ποδοσφαιρικά δομημένο μυαλό, μόνο ένας σέντερ φορ (όπως ήταν ο Βαζέχα) θα μπορούσε να βάζει 30 πόντους. Το παραπάνω σκηνικό, που είναι 100% αληθινό, μαρτυρά την ασχετοσύνη με την οποία κρίναμε τους μπασκετμπολίστες και την ευκολία με την οποία βγάζαμε «μυρωδιά» όποιον δεν έχτισε καριέρα με το σουτ, αλλά (διάολε) έκανε όλα τα άλλα! Για εμάς παιχταράς, ας πούμε, ήταν ο Αϊβάρ Κούσμα-Μαγουλάς…
Ευθύμης Μπακατσιάς
Ακόμη κι αν το Galanis Sports Data έδινε ποσοστό καριέρας 80% στα τρίποντα, δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μην πιστέψει αυτό που έβλεπαν τα ματάκια του. Ότι, δηλαδή, ο Ευθύμης έξω από τα 6,25 (τότε) συναγωνιζόταν σε αστοχία τον Σακίλ στις βολές. Αυτό πάντως δεν τον έκανε χειρότερο παίκτη. Απλά είχε την ατυχία να παίξει σε εποχή που μπασκετικός οπαδός δεν υπήρχε ούτε για δείγμα και όλοι εμείς οι άσχετοι δεν είχαμε ιδέα για τη σημασία της άμυνας. Ευτυχώς για εκείνον, ο Ιωαννίδης είχε. Διόλου τυχαία πάντως σε εκείνο το εφιαλτικό για τον Παναθηναϊκό 73-38, ο Μπακατσιάς και τρίποντο έβαλε και γνώρισε την αποθέωση που του άξιζε.
Βαγγέλης Βουρτζούμης
Ελάτε τώρα, μεταξύ μας είμαστε. Πείτε την αλήθεια, πόσοι από εσάς στο άκουσμα του ονόματός του τον φέρνετε στο νου να σηκώνεται πίσω από τη γραμμή και να το «στάζει» «ασάλιωτο». Κατέβασε εσύ το χέρι σου, λες ψέματα. Ο Έλληνας που σήκωσε 3 ευρωπαϊκά με ισάριθμες ομάδες (ο Γκάλης ούτε τσίγκινο) έμεινε στο μυαλό όλων για την χαρακτηριστική του κίνηση να κόβει τα διχτάκια μετά από κερδισμένους τελικούς και -ναι- τέτοιους είχε μπόλικους στην καριέρα του.
Αργύρης Πεδουλάκης
Δυναμικός, πεισματάρης, μαχητικός, καλός αμυντικός, άξιος οργανωτής κλπ κλπ κλπ. Ναι, αλλά το τρίποντο δεν το ΄λεγες και το φόρτε του. Άλλωστε εκείνο που περισσότερο θυμάται κανείς από τον «Άρτζι» ως παίκτη ήταν το βλέμμα του, που μαρτυρούσε την τρέλα και το πάθος της ψυχής του. Και μπορεί να μην τον φέρνουμε στο νου ως μεγάλο σκόρερ, αλλά είναι αλήθεια πως κάποιοι τον φέρνουν ακόμη και τώρα στον ύπνο τους να τους κυνηγάει με τα γουρλωμένα μάτια του και ξυπνούν με εφιάλτες.
Γιώργος Λημνιάτης
Κάθε κύτταρο του Γιώργου Λημνιάτη «φώναζε» από χιλιόμετρα ότι ο τύπος το κατείχε το τόπι. Κάθε κύτταρο, εκτός από εκείνο που είναι υπεύθυνο για την ευστοχία από μακρινή απόσταση. Αλλά επειδή από μικρός ήταν μυαλωμένος απέφευγε τις κακές παρέες και τα σουτ, όπως του έλεγαν οι γονείς και οι προπονητές του, αντίστοιχα. Όσο γι’ αυτό που λέγαμε ότι το σπορ το κατέχει όσο ελάχιστοι, αποδείχτηκε και στη συνέχεια αφού σήμερα θεωρείται από τους καλύτερους αναλυτές του αντιπάλου στην Ελλάδα. Όχι, από τον Γιώργο δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς, όσο καλύτερο σουτ κι αν έχει.
Γιώργος Δοξάκης
Εάν σας πει κάποιος ότι μπορεί να κλείσει τα μάτια του και να αναπολεί τον Δοξάκη να σκοράρει, να ξέρετε πως είναι μεγαλύτερος ψεύτης κι από τον Πινόκιο. Ίσως ο παλιός παίκτης του Άρη να είχε καλό σουτ. Αλλά για να το γνωρίζεις αυτό θα έπρεπε να είσαι ή συγγενής του ή προπονητής του. Με Γκάλη και Γιαννάκη μπροστά του, την εποχή που ήταν πιο εύκολο να βγουν οφσάιντ σε αγώνα μπάσκετ παρά έξω με αλλαγή, ο Δοξάκης δεν βρήκε ποτέ χρόνο. Είχε όμως πάντα άφθονο χώρο. Στον πάγκο…