Η φαντασία των δημιουργών λογοτεχνικών ή κινηματογραφικών θρίλερ είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη ενσαρκώνει σε πολλές περιπτώσεις την απτή πραγματικότητα.
Σε κάποιες αρκούσε ένα κλικ, ένα ερέθισμα για να πυροδοτηθεί η φαντασία, σε άλλες τα γεγονότα ξεπερνούν κατά πολύ σε δύναμη τη μεταφορά στο χαρτί ή στην οθόνη. Ο Νόρμαν Μπέιτς και ο Χάνιμπαλ Λέκτερ δεν αποτελούν παρθενογένεση στα κεφάλια των Ρόμπερτ Μπλοχ και Τόμας Χάρις αντίστοιχα.
Ούτε καν ο ψυχοπαθής κλόουν – δολοφόνος στο μυαλό του δημιουργού του American Horror Story. Το κοινό δε που εντυπωσιάστηκε από τις ιστορίες στα «Monster» και «Zodiac» γνωρίζει ήδη μάλλον ότι η πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία.
Νόρμαν Μπέιτς – «Ψυχώ»
Ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Άντονι Πέρκινς στο πιο διάσημο ίσως θρίλερ που γυρίστηκε ποτέ δεν είναι ακριβώς ένα φανταστικό πρόσωπο. Ο συγγραφέας Ρόμπερτ Μπλοχ, ο οποίος δημιούργησε τον Νόρμαν Μπέιτς ως κεντρικό ήρωας στην ομώνυμη νουβέλα («Ψυχώ»), εμπνεύστηκε από τον πραγματικό serial killer Εντ Γκέιν.
Το κοινό στοιχείο τους ήταν η ψυχολογική μητρική καταπίεση. Η μητέρα του Μπέιτς προσπαθούσε, όταν ήταν παιδί, να τον πείσει ότι οι γυναίκες ήταν σατανικές, ενώ αυτή του Γκέιν τον τιμωρούσε κάθε φορά που επεδίωκε να κάνει φίλους.
Αϊλίν Γουόρνος – «Monster»
Το 2004 η Σαρλίζ Θερόν κέρδισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για τη «μεταμόρφωση» και ερμηνεία της στο «Monster». Υποδυόταν την Αϊλίν Γουόρνος, μια Αμερικανίδα κατά συρροή δολοφόνο, που από το 1989 έως το 1990 σκότωσε επτά άντρες στη Φλόριντα.
Ισχυρίστηκε ότι την είχαν βιάσει, ή αποπειράθηκαν να τη βιάσουν όταν ήταν ιερόδουλη και μετά την καταδίκη της σε θάνατο εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση τον Οκτώβριο του 2002.
Χάνιμπαλ Λέκτερ
Πρωτοεμφανίστηκε το 1981 στη νουβέλα του Τόμας Χάρις «Red Dragon». Καθιερώθηκε ως λογοτεχνικός χαρακτήρας στην τριλογία του συγγραφέα και το 1991 έγινε στο πρόσωπο του Άντονι Χόπκινς («Σιωπή των Αμνών») ένας από τους πιο ψυχρούς και ζοφερά συναρπαστικούς ήρωες της μεγάλης οθόνης.
Χρόνια αργότερα ο δημιουργός του αποκάλυψε ποιος άνδρας αποτέλεσε την έμπνευση για τον πιο διαβόητο μυθιστορηματικό κανίβαλο. Επρόκειτο για έναν gay Μεξικάνο χειρουργό, γνωστό ως «Δρ. Σάλαζαρ», ο οποίος είχε δολοφονήσει και τεμαχίσει τον εραστή του. Ο Χάρις τον συνάντησε τυχαία το 1963 στη φυλακή του Μοντερέι του Μεξικού, ενώ εργαζόταν ως δημοσιογράφος και είχε μεταβεί εκεί για να πάρει συνέντευξη από έναν άλλο εγκληματία.
Το 2013 αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του Δρ. Σάλαζαρ. Λεγόταν Μπάλι Τρεβίνο και πέθανε, αφότου εξέτισε ποινή 20 ετών, το 2009 σε ηλικία 81 ετών. Σε ένα έγκλημα πάθους ο γιατρός είχε κόψει με το νυστέρι το λαιμό του συντρόφου του και κατόπιν τεμάχισε το σώμα του και το έθαψε για να εξαφανίσει τα ίχνη.
Ζodiac
Το φιλμ του 2007 με τους Τζέικ Τζίλενχαλ και Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ βασίζεται στην ιστορία ενός από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους των ΗΠΑ. O αυτοαποκαλούμενος Ζodiac έσπειρε τον φόβο και τον τρόμο με τις φρικιαστικές δολοφονίες του στο Σαν Φραντσίσκο στα τέλη των 60s και σποραδικά μέσα στα 70s, με τις δημοσιευμένες, εν είδει κρυπτόλεξων, απειλές του στα τοπικά media.
Στις 29 Ιανουαρίου 1974 έστειλε το τελευταίο γράμμα του στη εφημερίδα Chronicle με ένα ασυνήθιστο σύμβολο στο κάτω μέρος, που έχει παραμείνει ανεξήγητο από τους ερευνητές. Η εν λόγω επιστολή έκλεινε με ένα σκορ: «Εγώ = 37, Αστυνομία = 0».
H αστυνομία κατάφερε να ταυτοποιήσει ως θύματά του 7 ανθρώπους (δύο εκ των οποίων έζησαν), ο ίδιος όμως «οικειοποιήθηκε» επιπλέον 32 δολοφονίες. Ο Zodiac παραμένει έως και σήμερα ανώνυμος, αφού δεν συνελήφθη ποτέ.
Τούϊστι ο κλόουν – American Horror Story
Ο κλόουν στο «It» έχει το όνομα, αλλά αυτός έχει τη χάρη. Πρόκειται αναμφίβολα για μία από τις πιο ανατριχιαστικές μορφές κακών της μικρής ή της μεγάλης οθόνης.
Ο Τούϊστι ο κλόουν (Twisty The Clown), χαρακτήρας – serial killer της τηλεοπτικής σειράς τρόμου «American Horror Story» είναι εμπνευσμένος από τον Τζον Γουέιν Γκέισι. Ίσως τον πιο αποτρόπαιο δολοφόνο της ιστορίας, που στη «μία» ζωή του διοργάνωνε πάρτι και μεταμφιεζόταν σε κλόουν για να διασκεδάσει τα παιδιά και στην «άλλη» κακοποίησε σεξουαλικά και σκότωσε μέσα σε έξι χρόνια (1972-78) 33 αγόρια και έφηβους, θάβωντας τα 26 εξ’ αυτών στο υπόγειο του σπιτιού του.
Ο κατά τα άλλα επιτυχημένος εργολάβος, πατέρας δύο παιδιών, συνελήφθη το 1980 και εκτελέστηκε το 1994,