Το μιλφέιγ οι ζαχαροπλάστες το φτιάχνουν ως γνωστόν παραδοσιακά με κρεμούλα του Θεού. Και το γαλακτομπούρεκο επίσης. Ποτέ δεν τα μπαστάρδεψαν με τυρί (υπάρχει το cheesecake για αυτό το σκοπό), πραλίνα ή… κιμά. Γιατί άραγε, βλάκες είναι;
Όχι βέβαια. Διότι σέβονται κάποιες αξίες, όπως αυτό που ονομάζουμε ΠΑΡΑΔΟΣΗ. Αυτό που δεν κάνουν δηλαδή οι περισσότεροι σύγχρονοι μπουγατσοπώληδες.
Το κακό – καταγωγές δεν θίγουμε, αλλά οι αλήθειες να λέγονται – ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη. Και πλέον έχει επεκταθεί ως μάστιγα σχεδόν σε όλη την επικράτεια. Η μπουγάτσα – τραβεστί τείνει να καθιερωθεί ως η Νο1 γαστρονομική ύβρις στο Πανελλήνιο. Απ’ το Σουφλί έως τη Γαύδο.
Ποιος νοσηρός νους πήρε αυτό το θεάρεστο έδεσμα – ήτοι μπουγάτσα με ΚΡΕΜΑ – και σκέφτηκε να αντικαταστήσει το αρχέγονο, κυρίαρχο συστατικό με κάθε λογής «μπαστάρδεμα»;
Γιατί ρε παλικάρια, φτιάξατε ποτέ γεμιστά με τραχανά; Ή ντολμαδάκια με φακές;
Η φουκαριάρα η (original) μπουγάτσα τι αμαρτίες πληρώνει και αποτελεί πια μειονότητα στο ίδιο της το είδος; Σε λίγο θα τη λέμε μόνο γαλατόπιτα. Δεν ξέρω κι αν αυτή η άτιμη ξεφύτρωσε για να της φάει σιγά-σιγά τη θέση. Εκεί οδηγούν οι εξελίξεις. Εκεί μας κατάντησαν οι αλήτες…
Πας μια βόλτα στα κατεψυγμένα του super market και νιώθεις (και) το αίμα σου να εντάσσεται στα κατεψυγμένα. Έχεις μόλις αντικρίσει τον απόλυτο εκφυλισμό αυτού που σε μεγάλωσε γλυκά και αχνιστά. Τότε που πέρναγες ζάχαρη και… κανέλα.
Είτε ως μπουγάτσα κλειστή στο κυλικείο του σχολείου και των θερινών των σινεμά. Είτε στην κλασική μορφή της. Το πρωί παρέα με ένα milco (φυσικά!), με πιρούνι και μαχαίρι από το παραδοσιακό στέκι της πόλης, ή το βράδυ της Πρωτοχρονιάς (αν είσαι Κρητικός ξέρεις), αυτή η κρέμα – βάλσαμο δεν «πρόδωσε» ποτέ τον ουρανίσκο σου.
Και ξαφνικά βλέπεις στη θέση της πράσο με τυρί. Ναι αγαπητοί μου, μπουγάτσα με πράσο και τυρί. Σα να λέμε ότι το Πάσχα θα σουβλίσουμε κουνέλι…
Αν δεν το ξέρατε βγαίνει και σε έκδοση με σπανάκι. Ο κιμάς ήταν, είναι και θα είναι μια γελοιογραφία, ενώ η μπουγάτσα με σοκολάτα – πραλίνα θα μπορούσε να είναι η τελευταία επιθυμία σου (ή το απονενοημένο διάβημα σου), προτού ανέβεις στη ζυγαριά.
Προτιμότερο είναι να φας ένα ολόκληρο κουτί μερέντα με το κουταλάκι. Και το κουταλάκι μαζί. Ηπιότερο στομαχόπονο θα έχεις.
Τι έγινε ρε μπαγάσηδες, εξαντλήθηκε η φαντασία σας σε δαύτα; Εχθρός του κακού είναι το χειρότερο. Μπορείτε να πέσετε και πιο χαμηλά, αρκεί να το πιστέψετε. Υπάρχουν προτάσεις για να λάβει η παρωδία διαστάσεις σκανδάλου.
Μπουγάτσα – Ροκφόρ
Κάποιοι λατρεύουν το ροκφόρ, αλλά αν δουν μούχλα στο ψωμί αηδιάζουν. Βίτσια είναι κι αυτά. Για όλους αυτούς η ροφκορόπιτα αποτελεί διαχρονικά μία διατροφική έλλειψη. Αλλά ακόμα και αν κάποιος μερακλής κάλυπτε αυτή την έλλειψη, κατασκευάζοντας ροκφορόπιτα, δεν θα την ονόμαζε έτσι. Για να μας κάνει επιπλέον τα νεύρα τσατάλια!
Μπουγάτσα με ρόκα, σταμναγκάθι και… παπούλες
Αυτή θα ξεκινούσε από την Κρήτη και θα ήταν η «απάντηση» του νότου στις ασχήμιες του βορά. Σπανάκι και πράσο εσείς; Σταμναγκάθι και παπούλες εμείς.
Τι εστί παπούλες θα αναρωτηθείτε. Πρόκειται για ένα εκλεπτυσμένο, καλλιεργήσιμo λαχανικό που ευδοκιμεί στην Κρήτη και είθισται να αποτελεί μαζί με άλλα τέτοια (αγριαγκινάρες, χλωροκούκια κ.λ.π.) μεζέ για τη ρακή.
Το σταμναγκάθι είναι, ως γνωστόν, το δημοφιλές αγριόχορτο του νησιού. Και η ρόκα, όπως λένε οι ειδικοί, πάει με όλα. Μαζί της θα απογειωνόταν. Το αίσχος.
Μπουγάτσα με Κινόα και σταφίδες
Αυτό έχει ξεφύγει από τους ευρηματικούς μπουγατσάδες. Μια έκδοση δηλαδή με superfood για όλους όσοι εκτιμούν την καλή διατροφή. Ναι, αλλά η μπουγάτσα από μόνη της έχει οχτώ κιλά βούτυρο θα πείτε. Σας απαντούμε ότι η σταφίδα θα είναι βιολογική. Μπρος στην υπερβιταμίνωση, τι είναι τα πάχη…;
Μπουγάτσα με ριζογκοφρέτα
Η γκοφρέτα σόλο είναι αυτό που έστειλε ο Θεός στη Γη. Η ρυζογκοφρέτα είναι η διαστροφική πινελιά του ανθρώπου στο είδος. Η μπουγάτσα με ρυζογκοφρέτα θα ήταν το δίχως άλλο η μετεξέλιξη της από το χέρι του διαβόλου…
Μπουγάτσα με κάστανο – ινδοκάρυδο
Και μια γκουρμεδιά – version. Θα τη λάνσαρε ο Παρλιάρας ή ο Πετρετζίκης. Θα στη σέρβιραν στο «Dionysos Zonar’s» για 78 ευρώ το κομμάτι. Ώστε βλέποντας φάτσα τον Παρθενώνα να συμφωνείς σε κάθε μπουκιά ότι όντως, όταν οι δικοί μας Αρχαίοι γεννούσαν πολιτισμό, οι υπόλοιποι έτρωγαν καρύδες…
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα θεματοφύλακες της παράδοσης που χρησιμοποιούν τους όρους τυρόπιτα, σπανακόπιτα, πρασόπιτα κ.λ.π. Η μάχη δεν έχει χαθεί ακόμα αδέλφια. Το πράγμα γυρίζει. Αρκεί να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Ξεμπροστιάζοντας την κιμαδόπιτα, την πραλινόπιτα και τα λοιπά μπασταρδάκια…
- #Μπουγάτσα με κιμά
- #Μπουγάτσα με πραλίνα
- #Μπουγάτσα με πράσο
- #Μπουγάτσα με σπανάκι
- #Τα διαφορετικά είδη μπουγάτσας
- #Τα είδη μπουγάτσας