Μπορεί να έσπαγες το κεφάλι σου να θυμηθείς το όνομα τους. Κάποιων άλλων μπορεί να μην το είχες συγκρατήσει καν. Θα μπορούσες όμως να τους «αναγνωρίσεις» ανάμεσα σε 100 διαφορετικές φωνές.
Τα χρόνια που υπήρχε μόνο η κρατική ραδιοφωνία και η κρατική τηλεόραση είναι συνυφασμένα με μια «ηχητική νοσταλγία» για όλους τους ποδοσφαιρόφιλους της ηλικίας των 35+.
Υπεύθυνη κυρίως για αυτό η εκπομπή «Μικρόφωνο στα Γήπεδα» της ΕΡΑ ΣΠΟΡ, με τον εκλιπόντα ιδρυτή του σταθμού, Κώστα Μότση, να ενορχηστρώνει επί σειρά ετών την ακουστική ξενάγηση σε όλα τα ελληνικά γήπεδα.
Πέραν όμως του ραδιοφώνου, που έτσι κι αλλιώς λόγω της φύσης του απομονώνει και ενισχύει την ιδιαιτερότητα της φωνής, υπήρχαν κάποιες τέτοιες απολύτως χαρακτηριστικές και στην τηλεόραση, με τις οποίες εξοικειωθήκαμε μέσω της «Αθλητικής Κυριακής»
Κώστας Μότσης – Ηρακλής Κοτζιάς
Για 16 ολόκληρα χρόνια, από το 1983 έως το 1999, το αχώριστο δίδυμο ήταν οι συντονιστές της εκπομπής «Μικρόφωνο στα Γήπεδα» και οι φωνές τους είχαν αναχθεί σε κάτι σαν κυριακάτικο «ναρκωτικό» για τους απανταχού θιασώτες της στρογγυλής θεάς.
Την μπάσα φωνή του Κώστα Μότση συμπλήρωνε η «γλυκιά» του Ηρακλή Κοτζιά και από αυτούς έφευγαν οι «πάσες» στους ανταποκριτές της «ΈΡΑ ΣΠΟΡ» στα γήπεδα ανά την Ελλάδα.
Ήταν τότε που άνευ τηλεοπτικών συμβολαίων όλοι οι αγώνες διεξάγονταν παράλληλα και κατά ένα περίεργο τρόπο όσοι έζησαν εκείνες τις εποχές, δεν έχουν ως ανάμνηση το τηλεοπτικό κενό.
Ποτέ άλλοτε ένα ντουέτο στο ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό τοπίο δεν είχε τόσο μεγάλη απήχηση σε τόσο μεγάλη χρονική διάρκεια.
Σήφης Βοτζάκης
Πρωτομπήκε στο studio το 1996 ως βοηθός των Μότση και Κοτζιά και τρία χρόνια αργότερα τους διαδέχτηκε ως ο παρουσιαστής της εκπομπής. Αρκούσε να τον ακούσεις μια φορά για να μην ξεχάσεις ποτέ το ηχόχρωμά του και όπως ο ίδιος έχει αναφέρει σε συνέντευξη του στο contra.gr «δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να πηγαίνεις κάπου και να σε αναγνωρίζουν μόνο από αυτήν».
Σταύρος Πετρακόπουλος
Ίσως ο πιο χαρακτηριστικός των τηλεοπτικών εκφωνητών, με χροιά που θα διέκρινες ακόμα και στο τελευταίο στάδιο… βαρηκοΐας. Έπαιζε «μπάλα» ως ανταποκριτής στη Θεσσαλονίκη και αν δεν σας λέει κάτι το όνομά του, δεν υπάρχει περίπτωση να ήσασταν fan της «Αθλητικής Κυριακής» και να μην σας λέει η φωνή του.
Αντώνης Πυλιαρός
https://www.youtube.com/watch?v=pmw04ZlIPHI
Η φωνή του έχει συνδεθεί κυρίως με τις στρατιωτικές παρελάσεις, αλλά στο βιογραφικό του έχει και εκατοντάδες μεταδόσεις αθλητικών αγώνων, αφού αυτή ήταν η κύρια επαγγελματική ενασχόλησή του, ως μέλος του αθλητικού τμήματος της κρατικής τηλεόρασης και του ραδιοφώνου επί 30 χρόνια.
Μεταξύ άλλων έχει μεταδώσει ραδιοφωνικά τη νίκη της Ελλάδας επί της Σοβιετικής Ένωσης που της έδωσε το εισιτήριο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980, τη νίκη της Άννας Βερούλη στον ακοντισμό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 1982 και τη νίκη – πρόκριση του Ολυμπιακού επί του Άγιαξ στο Κύπελλο πρωταθλητριών της σεζόν 1983-84.
Βασίλης Γεωργίου
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον πιο ιδιαίτερο ίσως σπόρτκαστερ της ελληνικής ραδιοφωνίας. Ξέχωρα από την cult μετάδοση του στον μπασκετικό θρίαμβο της ΑΕΚ το 1968, οι καλά μυημένοι θα γνωρίζουν ότι ήταν επί σειρά ετών ο ανταποκριτής της «ΕΡΑ ΣΠΟΡΤ» στην Πάτρα, έχοντας επ’ ώμου τις μεταδόσεις των αγώνων της Παναχαϊκής.
Χαρακτηριστικό των μεταδόσεων του το «οι της Παναχαϊκής» (και όχι οι παίκτες της Παναχαϊκής) και το «Παναχαϊκή μηδέν, Ολυμπιακός μηδέν». Είχε επίσης τη μοναδική ικανότητα να αυξομειώνει την ένταση και από εκεί που ένιωθες το αίμα του να κοχλάζει επανερχόταν σε χρόνο dt σε κατάσταση… νιρβάνα.
Σταύρος Τσώχος
Στα νιάτα του έπαιζε μπάλα και έφτασε μάλιστα μέχρι τον Ολυμπιακό (ως 19χρονος), χωρίς πάντως να έχει την εξέλιξη που προιωνιζόταν το ταλέντο του.
Μετά το τέλος της βραχύβιας καριέρας του, ο Σταύρος Τσώχος έγινε ένας πολύ σημαντικός αθλητικός δημοσιογράφος, γαλουχώντας για χρόνια γενιές Ολυμπιακών μέσα από το «ΦΩΣ» κι αργότερα δίνοντας τον τόνο με τη ιδιαίτερη φωνή του σε πάμπολλες ποδοσφαιρικές μεταδόσεις, μέσα από την τηλεόραση, κρατική και ιδιωτική.
Αξέχαστη ήταν εκείνη του 1991 στην αναμέτρηση της ΑΕΚ με την Σπαρτάκ Μόσχας για τον Γ’ γύρο του Κυπέλλου UEFA, καθώς στο τέλος της είχε δακρύσει από συγκίνηση για την ανατροπή του 0-1 που έδωσε τη νίκη – πρόκριση στην Ένωση. Αναμφίβολα δήλωση αγνού πατριωτισμού από έναν εκφωνητή «Ολυμπιακών» αισθημάτων.