10 μεγάλες αλήθειες για τους μικρούς καλαντιστές (και τα θύματά τους)

Οι υπόλοιποι, ας προσέχατε. Κάντε ότι χαίρεστε τώρα και ξηλωθείτε.

1. Έχουν ανεπιστρεπτί παρέλθει οι εποχές που τα παιδάκια έπαιρναν φραγκοδίφραγκα και έλεγαν κι «ευχαριστώ» από πάνω. Πλέον οτιδήποτε λιγότερο από δίευρω ανά άτομο συνοδεύεται από (in your face) κατάρα της γριάς.

 

2. Τα παιδιά στην πόρτα σας δεν πεινάνε. Βρίσκονται εκεί με μοναδικό σκοπό να πάρουν τα λεφτά σας, οπότε ξεχάστε τις τσιπιές με τα γλυκά γιατί δεν περνάνε.

 

3. Εντούτοις είναι αλήθεια ότι καμιά φορά, ειδικά σε πολύ επίμονη στο κουδούνισμά της παρέα, είναι πρέπον και δίκαιο να τους δώσεις στο τέλος μια δίπλα «για το καλό, να τη μοιραστείτε στα έξι, να χορτάσετε».

4. Βαριέστε που βαριέστε τη ζωή σας, διαβάστε κάτι χρήσιμο πριν πάρετε σβάρνα τους δρόμους: είναι «καλήν εσπέραν» κι όχι «καλήν ησπέραν». Είναι «τη πόλει» κι όχι «την πόλη». Είναι «χαίρει» (η φύσις όλη) κι όχι «χαίρε» (Τάσο Καρατάσο). Είναι «εν τω σπηλαίω» κι όχι «εντός σπηλαίων». Άιντε, πονέσαν τ’ αυτάκια μας τόσα χρόνια.

 

5. Αυτός που κουβαλάει μελόντικα κατά κανόνα ξέρει να παίζει και είναι φιλότιμος. Αυτός που κρατάει ταμπούρλο κατά κανόνα απλώς το κοπανάει randomly, τελείως εκτός ρυθμού.

 

6. Κανονικά, όποιος λέει τα κάλαντα με μούτρα, κατεβασμένο κεφάλι και δεν τα ολοκληρώνει καν λόγω βαρεμάρας, πρέπει να φεύγει με κλωτσιές.

 

7. Να θυμάστε ότι κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σας ανοίξει την πόρτα του και να σας πληρώσει κιόλας γι’ αυτό.

8. Εάν έχετε τελειώσει το δημοτικό και λέτε ακόμα τα κάλαντα, πιθανότατα σας έχουν κλέψει τα λεφτά μεγαλύτερα παιδιά ένα απάνθρωπο μεσημέρι του Δεκέμβρη και σας έχει μείνει ψυχολογικό. Εάν, δε, έχετε τελείώσει το λύκειο, χρήσιμο θα ήταν να ψάξετε για μια κανονική δουλειά.

 

9. Εσάς που στέλνετε για βιτρίνα τα μικρότερα αδερφάκια σας -μπας και τσιμπήσετε περισσότερα χρήματα- και παραφυλάτε στη γωνία για την είσπραξη, να ξέρετε ότι σας βλέπουμε.

 

10. Για τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς ισχύουν λίγο-πολύ τα ίδια. Σ’ αυτά των Φώτων, όμως, αφενός όποιος ανοίγει την πόρτα του είναι άγιος ή ήρωας της υπομονής και αφετέρου όποιος βγαίνει να τα πει (έστω και σε ολιγάριθμο, στοχευμένο κοινό) είναι ο σκληρός επιχειρηματίας του μέλλοντός σας.